افاضات جديد شيرين عبادي در حمايت تمام قد از منافقين و توجيه جناياتشان، صداي خود منافقين را هم درآورد.
كيهان:
افاضات جديد شيرين عبادي در حمايت تمام قد از منافقين و توجيه جناياتشان، صداي خود منافقين را هم درآورد.
عبادي چندي پيش در مصاحبه با راديو زمانه در حالي كه سعي داشت خود را به حماقت بزند گفت قضاوت درباره عملكرد و گذشته سازمان مجاهدين خلق (منافقين) بر عهده من نيست! اما دولت عراق حق ندارد آنها را كشتار كند.
وي در ادامه مدعي شد دولت بغداد اجازه ورود ناظران و خبرنگاران خارجي به كمپ اشرف را نمي دهد و از رسيدن دارو و كمك هاي پزشكي نيز خودداري مي كند.
در پي اين ادعاي مضحك عبادي، يك عضو جدا شده از مركزيت منافقين در نامه اي خطاب به عبادي، از جنايت هاي فرقه رجوي و واقعيات اين كمپ پرده برداشت.
«مسعود خدابنده» كه اينك در موسسه استراتژي خاورميانه در انگليس مشغول به كار است، در اين نامه ادعاهاي عبادي در حمايت از اين گروهك را زننده توصيف كرد.
خدابنده در مورد ادعاي عبادي درباره اجازه ندادن دولت بغداد براي دسترسي به كمپ اشرف نوشته است:
مسائل ديگري هم مطرح فرموده ايد مثلاً اين كه «عراق حق ندارد كسي را به ايران مسترد كند» كه اين مسئله نه در عراق مطرح بوده و نه مطرح است و يا اين كه بايد خبرنگاران مستقل بتوانند وارد كمپ شوند كه طبعاً موافقم ولي به نظرم شما به جاي رجوي و گروه مجاهدين دولت عراق را احتمالاً مسئول مي دانيد كه بايد خدمتتان عرض كنم كه چنين نيست.
البته اين مطلب كه عراق در صورتي اجازه ورود مي دهد كه بتواند نيروي انتظامي و غيره را هم همراه بفرستد درست است. احتمالاً اطلاع نداريد كه وزير حقوق بشر عراق را بارها از جلوي درب اسد قرارگاه رجوي برگردانده اند و حتي به پزشك نيز جهت مداواي مجروحين اجازه ورود نمي دهند و با سنگ و تيركمان و با تهديد به خودسوزي با آنها به مقابله مي پردازند.
اين عضو بريده از منافقين در ادامه به جنايت هاي رجوي در كمپ اشرف عليه نيروهاي خود اشاره كرده و ادامه مي دهد: «آقاي رجوي (كه اكنون تقريباً مشخص است كه هشت سال گذشته را با اطلاع سازمان سيا در داخل كمپ عراق جديد- سابقاً اشرف- بسر برده و با هلي كوپتر آمريكايي وارد و خارج مي گردد) مشخصاً اجازه خروج هر بيمار را به اجازه تردد آزاد سه تن ديگر از دستيارانش در عراق، اردن و اروپا مرتبط ساخته است و نه تنها اجازه خروج نمي دهد كه حتي اجازه ورود پزشك به همان بهداري من درآوردي خودشان را هم نمي دهد بطوري كه هنوز پزشك قانوني كشور موفق به مختومه اعلام كردن انبوهي از مرگ هاي داخل قرارگاه نشده است. برخي از اين پرونده ها فقط براساس قول رجوي تحت عنوان «خودزني»، «خودكشي»، «حمله آمريكاييها»، «حادثه»، «ترور توسط عوامل رژيم ايران!!» و ... اخيراً «حمله عراقي ها» باز شده اند. البته طبيعي است كه دولت عراق درست به خاطر تضمين همين «حقوق بشر»ي كه مرغ عزا و عروسي روزانه مجالس واشنگتن گرديده و درست به خاطر مسئوليتي كه در قبال امنيت مردم كشورش دارد اجازه ورود و خروج سلاح، مهمات و وسائل جنگي و غيره را به رهبران فرقه رجوي با سابقه معلومشان نمي دهد و بنابراين محموله ها را قبل از ورود بازرسي مي كند. اين را هم نيازي نيست راه دور برويد. از همان دوستان آمريكايي خودتان سؤال بفرماييد توضيح خواهند داد. علتش را هم طبعاً در همين فيلم هايي كه خدمتتان فرستاده اند مي توانيد ببينيد. بنزين را به بمب و مفتول آهني را به موشك كشنده تبديل كرده اند. تفنگهايشان را گرفته اند، با تيركمان به مادر و پدر هشتاد ساله حمله مي كنند. خانواده هايشان آمده اند ببينندشان سركرده مزدور مسعود رجوي با افاده فرقه اي و احمقانه اش نعره مي زند كه «ننگ ما، ننگ ما، فاميل الدنگ ما» و گروگانهايي كه با صداي بلند تكرار نكنند بشدت كتك مي خورند. خانم يك لحظه فكر كنيد اگر دست اين ها به باروت برسد چه مي كنند؟ (راستي خانم عبادي عكس هاي جنازه هاي جزغاله شده دوستان ما در عمليات من درآوردي رجوي در فروغ وغيره را برايتان نفرستاده اند؟ ژنرال هاي عراقي مي گويند اين طور به مسلخ فرستادن «مردم» بدون آموزش و غيره و با نقشه من درآوردي در عرف ارتش ها جنايت جنگي است و از جرائم عليه بشريت به حساب مي آيد!! البته ما وكيل نيستيم و درست از اين چيزها سردرنمي آوريم.)
اين عضو سابق سازمان منافقين در پايان مي نويسد: «جهت اطلاع جنابعالي (البته در واشنگتن نمي دانم ولي در عراق چيز مخفي اي نيست) هلي كوپترهاي آمريكايي اگر روزانه نباشد يك روز در ميان به كمپ تردد دارند و محموله هايي را به طور خصوصي براي فرقه رجوي (كه هنوز هم در ليست تروريستي كمدي شان است) داخل و خارج مي سازند. البته تا جايي كه به مردم عراق برمي گردد آنها هلي كوپترها را هلي كوپترهاي سيا مي نامند و نه هلي كوپترهاي آمريكا...
خانم عبادي كمي دقت كنيد. شما چند سالتان است؟ يا فكر مي كنيد خوانندگان اين وب سايت ها چند سالشان است؟ شما مدعي حقوق بشر در يك كشور هفتاد ميليون نفري شده ايد. شما را آورده اند يك جايزه صلح نوبل خدمتتان تقديم كرده اند. اين چه وضع سخن گفتن است.»
خدابنده در نامه خود از عبادي خواست به جاي نشستن آن طرف دنيا و آسمان و ريسمان بافتن، بيايد تا با هم به كمپ اشرف بروند، البته اگر رجوي اجازه بدهد!