قیاس ایران با کره شمالی خریداری ندارد
«استیون کوک» کارشناس ارشد مسائل خاورمیانه ادعاهای آمریکا را درباره خروج از برجام به بهانه تخطی ایران از تعهداتش و ادعاهای رژیم صهونیستی را در مقایسه ایران و کره شمالی رد کرد و نوشت: استدلال های یک وزیر اسرائیلی در معرفی ایران به عنوان کره شمالی جدید خریداری ندارد.
به گزارش بولتن نیوز، وی که به نوشته پایگاه اینترنتی آمریکایی «سالن» (Salon) از محققان ارشد شورای روابط خارجی آمریکاست، دیروز (یکشنبه) در آغاز مقاله ای در این تارنما در واکنش به مقاله هفته گذشته روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» تحت عنوان «مقامات اسرائیلی: نتانیاهو باید ترامپ را برای لغو توافق ایران تحت فشار قرار دهد»، که در آن «اسرائیل کاتس» وزیر اطلاعات و امور راهبردی رژیم صهیونیستی در کنفرانسی در تل آویو نقل شده، نوشت: ' کاتس به رئیس خود (نتانیاهو) توصیه می کند که در سفر به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد «دونالد ترامپ» را برای تغییر یا خروج برنامه جامع اقدام مشترک یا بطور کلی «توافق هسته ای ایران» تحت فشار قرار دهد. وی از بحران کره شمالی به عنوان ادله ای در باره ناقص بودن توافق استفاده کرد و مدعی شد که «ایران، کره شمالی جدید است».
نویسنده کتاب «طلوع کاذب: اعتراض، دموکراسی و خشونت در خاورمیانه جدید» با این مقدمه در ادامه مقاله خود افزود: اینکه مقامات ارشد تل آویو تلاشی می کنند تا به دولت ترامپ درباره تغییر یا لغو کامل توافق هسته ای با ایران مشاوره بدهند خبر بسیار بدی است. آنها در دوره دوم ریاست جمهوری «باراک اوباما» تلاش کردند علیه دیپلماسی که به توافق منجر شد لابی کنند و بعد از تحقق این توافق در جهت تضعیف آن تلاش کردند.
اسرائیلیها از زمان امضای توافق صلح مصر و اسرائیل، با مصونیت کامل در خاورمیانه عمل کرده اند؛ اما همیشه موفق نبوده اند. تصمیم تل آویو به بمباران تاسیسات هسته ای عراق در سال 1981، حمله به لبنان در سال در سال 1982و حمله به تاسیسات هسته ای سوریه در سال 2007 با محدودیت های معدودی مواجه بوده است. به نظر می رسد هشدار کاتس درباره ایران فاقد منطق کافی است.
برخی چنین استدلال می کنند که کره شمالی اکنون تهدیدی علیه منافع کره جنوبی، ژاپن و آمریکا در شرق آسیاست که این امر دقیقا بخاطر فقدان توافقی برای کنترل برنامه هسته ای ایران مشابه برجام است که برنامه هسته ای ایران را محدود کرد.
البته در سال 1994 «چارچوب مورد توافق» با کره شمالی امضا شد که بر اساس آن پیونگ یانگ با توقف توسعه راکتورهای هسته ایش، که گفته می شود بخشی از تلاش هایش برای گسترش تسلیحاتی است، موافقت کرد. کره شمالی پذیرفت فعالیت این راکتورها را به ازای ادامه راکتورهایی که برای چنین اهدافی استفاده نمی شوند و فقط در تولید سوخت کاربرد دارند، ادامه دهد.
اما این توافق برای مدتی کوتاه کارآمد بود و ترکیبی از آزمایش های موشکی کره شمالی و بازنگری سیاست آمریکا در کره شمالی در سال 2012 در دولت «جرج بوش» که کره شمالی را به تقلب متهم کرد، به این توافق پایان داد.
اگر کاتس چنین استدلال می کند که برجام در نهایت مسیر «چارچوب توافق» با کره شمالی را طی می کند، ممکن است ادله خود را داشته باشد اما بدون ارائه توضیحی درباره چیزی پیش داوری می کند.
مباحث مربوط به برجام در واشنگتن بطور معمول دوقطبی است. مخالفان این توافق مدعیند که عمیقا دچار نقص است و از همان ابتدا شکست خورده است. ایرانی ها در مقابل چنین استدلال می کنند که در تداوم تلاش خود برای توسعه فناوری هسته ای قصد ندارند برنامه هسته ای را بطور کامل متوقف کنند. مخالفان تندروی ایران به تسریع روند توسعه موشکی ایران که در برجام به آن پرداخته نشده اما تحریم است، اشاره می کنند و آن را به عنوان شاهدی برای اثبات ادعای خود درباره اهداف مغرضانه تهران و تداوم تحریم این کشور عنوان می کنند.
حامیان توافق ایران عنوان می کنند که راه دیگری برای جلوگیری از توسعه هسته ای ایران وجود نداشت؛ (به ادعای آنها) اگر برجام نبود تهران اکنون به تولید سلاح نزدیکتر بود؛ این توافق فضای بهتری برای دیپلماسی و در صورت لزوم، اقدامات مقابله جویانه می دهد و با خروج ایران از انزوا به تقویت امنیت منطقه ای و رفع نیاز تهران یا هر کشور دیگری برای برخورداری از سلاح هسته ای کمک می کند.
ترامپ تاکنون دوبار پایبندی ایران را به تعهداتش در قبال برجام تایید و بدین سبب تمدید تحریم های را لغو کرده است و هنوز معلوم نیست که آیا در گزارش جدید خود به کنگره باردیگر پایبندی ایران را تایید خواهد کرد یا نه.
** استدلال های کاتس خریداری ندارد
با وجود برخی لفاظی های اخیر درباره ایران، تا اندازه ای حمایت هایی نیز از وضع موجود انجام شده است. حامیان برجام نگران آن هستند که خروج از این توافق ممکن است به ایرانی ها اجازه دهد در چارچوب محدودیت هایی بسیار کمتر از برجام به توسعه هسته ای ادامه دهند. به همین خاطر است که استدلال کاتس در معرفی ایران به عنوان کره شمالی جدید خریداری ندارد.
کره شمالی بمب دارد اما ایران ندارد. توافق گسترده و چندجانبه ای با هدف برنامه هسته ای کره شمالی نظیر آنچه که به دنبال جلوگیری از گسترش سلاح هسته ای ای ایران است، وجود ندارد. ایران دست کم تاکنون از الگوی کره شمالی پیروی نکرده و توافق هسته ای با توجه به ساز و کار راستی آزمایی آن بسیار مهم است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
