آژیـر قـرمز در ژاپن

گروه اقتصادی: کره‌شمالی در اقدامی جدید دومین موشک بالستیک خود را ظرف یک ماه اخیر به سمت ژاپن شلیک کرد. این موشک بر فراز جزیره هوکایدوی ژاپن به پرواز درآمده بود. دومین موشکی که دیروز جمعه به سوی ژاپن شلیک شد، در ادامه تهدیداتی است که کره‌شمالی و خبرگزاری رسمی این کشور (KCNA) متوجه ژاپن کرده‌اند. این خبرگزاری اعلام کرد: «چهار جزیره ژاپنی با بمب هسته‌ای جوچه باید به زیر آب بروند.» جوچه اشاره دارد به ایدئولوژی حاکم بر کره‌شمالی. «جیمز گریفیث» و «زاخاری کوهن» در گزارش 15 سپتامبر خود در سی‌ان‌ان به نقل از «شینزو آبه»، نخست‌وزیر ژاپن، می‌نویسند این اقدام «کاملا غیرقابل پذیرش» است و «بر خلاف اراده جامعه بین‌المللی برای یافتن یک راه‌حل صلح‌آمیز است.»

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه دنیای اقتصادی: این موشک از منطقه «سونان» در پیونگ‌یانگ شلیک شد که به مهم‌ترین فرودگاه این کشور نزدیک است. این موشک با پیمودن 3700کیلومتر به ارتفاع 770کیلومتری رسید اما در اقیانوس آرام فرود آمد. به‌دنبال این شلیک موشکی، آژیر خطر در ژاپن به‌صدا درآمده و هشدار J اعلام شد (J- Alert). خبرگزاری NHK ژاپن اعلام کرد: «دولت از مردم می‌خواهد از هر آنچه احتمالا تکه‌پاره‌های موشکی است دوری کنند.» به‌نظر می‌رسد در مناطق شمالی ژاپن که در تیررس موشک‌های کره‌شمالی است شهروندان در حالت نیمه‌آماده‌باش به‌سر می‌برند. در پاسخ به این اقدام موشکی، کره‌جنوبی نیز یک مانور نظامی برگزار کرد و سیستم‌های موشکی‌ای را به نمایش گذاشت که قادر است منطقه سونان و فرودگاه این شهر را هدف قرار دهد. «پارک‌سوهیون»، سخنگوی رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی، می‌گوید به ارتش این کشور دستور داده شده که «اقداماتی جدی اتخاذ کنند که بتواند تهدیدات هسته‌ای و نظامی روزافزون کره‌شمالی را به شکل موثری عقیم بگذارد و خنثی کند.»

رکس تیلرسون، وزیرخارجه آمریکا، اعلام کرد این دومین موشکی است که به‌طور مستقیم متحد ما ژاپن را تهدید می‌کند. به گزارش سی‌ان‌ان، دولت ژاپن اعلام کرد «تمام اقدامات لازم اتخاذ شده است.» گزارشگران سی‌ان‌ان می‌نویسند سال 2017 سال پیشرفت سریع در برنامه موشکی کره‌شمالی بوده است. تمام آزمایش‌های موشکی که در این 6 سال حکومت «اون» انجام گرفته از مجموع آزمایش‌های موشکی در دوران پدر و پدربزرگش بیشتر است. «گریفیث- کوهن» بر این باورند که از ماه فوریه به این‌سو، کره‌شمالی با انجام 14 آزمایش 21پرتاب موشکی انجام داده و این نشان می‌دهد که این کشور ماه به ماه قابلیت‌های خود را ارتقا و بهبود می‌بخشد. آنها معتقدند کره‌شمالی بر این باور است که‌تنها داشتن سلاح هسته‌ای است که باعث می‌شود آمریکا فکر تغییر رژیم را از سر خود بیرون ‌کند. پیونگ‌یانگ معتقد است که فقط با تهدید «وطن» و «قلب» آمریکاو انجام حمله هسته‌ای تلافی‌جویانه است که می‌توان آمریکا را از اقدام نظامی بازداشت.

سی‌ان‌ان می‌نویسد کاخ سفید استراتژی «فشار صلح‌آمیز» را در تعامل با کره‌شمالی درپیش گرفته است. براساس این استراتژی، آمریکا می‌کوشد با ایجاد یک ائتلاف جهانی مسیر کره‌شمالی به‌سوی قابلیت‌های بیشتر را مسدود کرده و این کشور را به لحاظ دیپلماتیک منزوی سازد. گریفیث در گزارش دیگری برای سی‌ان‌ان می‌نویسد «مون‌جائه‌این»، رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی پیش از اینکه به قدرت برسد از حامیان سرسخت تعامل بیشتر با پیونگ‌یانگ بود اما آزمایش‌های موشکی این کشور «این» را در وضعیت سختی برای تعامل با همسایه شمالی قرار داده است. با این حال، ترامپ «این» را متهم کرده که به‌دنبال «رضایت» و دوستی «اون» است. «کیم‌هیونگ‌آ»، استاد سیاست‌های کره در دانشگاه ملی استرالیا، می‌گوید: «اون در وضعیت پیروزی قرار ندارد. مهم نیست آنها چه می‌گویند. وقتی فشار آمریکا زیاد و واقعا جدی می‌شود، کار زیادی نمی‌توانند انجام دهند، جز تن دادن به خواسته‌های آمریکا.»

آیا تغییر سیاسی در راه است؟

«مون‌جائه‌این»، در رقابت‌های انتخاباتی‌اش حامی دیپلماسی قوی‌تر برای پایان دادن به بحران کره‌شمالی بود. این دیپلماسی قوی از نظر او چیست؟ گریفیث در گزارش خود می‌نویسد: «کره‌جنوبی خواستار پیوندهای اقتصادی بیشتر با کره‌شمالی شده است.» گفته می‌شود سیاست‌های «این» با «سیاست آفتاب تابان» دولت‌های لیبرال کره‌جنوبی طی سال‌های 1998 تا 2008 قابل مقایسه است. تعجبی هم ندارد زیرا «این» در آن دولت‌ها نقش مشاور را داشت. براساس سیاست آفتاب تابان، سئول مشارکت فعالانه اقتصادی با پیونگ‌یانگ می‌یافت. این سیاست در برهه‌ای موجب شد که روسای‌جمهور دو کشور در کره‌شمالی با هم دیدار کنند اما این رویکرد در نهایت نتوانست کره‌شمالی را از اهداف هسته‌ای‌اش بازدارد. وقتی «مون‌جائه‌این» به قدرت رسید ابتدا سیستم دفاع موشکی «تاد» را تعطیل کرد اما بعد دوباره آن را به‌کار گرفت. همزمان به پیونگ‌یانگ نزدیک شد اما شاخه زیتون از سوی پیونگ‌یانگ پس زده شد.

«مون‌چونگ‌این»، مشاور رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی، می‌گوید فشارهای پیونگ‌یانگ و واشنگتن باعث شد تفکر «کاخ آبی» (کاخ ریاست‌جمهوری کره‌جنوبی) تغییر کند. این مشاور به سی‌ان‌ان می‌گوید: «آقای مون مخالف به‌کارگیری تاد بود و همزمان موافق سرسخت گفت‌وگو و مذاکره با کره‌شمالی... اما کره‌شمالی رفتاری زننده و تحریک‌آمیز از خود نشان داده و فشارهای آمریکا باعث شد سئول سیاست نزدیکی را کنار بگذارد.» «مارکوس بل» و «مارکو میلانی» معتقدند که رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی سیاست «دو مسیره» را در پیش گرفته است؛ از یک‌سو به‌دنبال عاری‌سازی کره‌شمالی از سلاح هسته‌ای است و از سوی دیگر خواستار مذاکره می‌شود. آنها معتقدند این سیاست باعث شده هر دو مسیر دستاوردی نداشته باشند. «جان دلوری»، استاد دانشگاه یون‌سی نیز می‌گوید: «برای کیم و سیستم کره‌شمالی یک دولت دوست و لیبرال در کره‌جنوبی تهدیدآمیزتر از یک دولت محافظه‌کار است.»

یکی از مشاوران دولت «رو‌موهیون» که از 2003 تا 2008 بر سر کار بود، می‌گوید «مون» یک سیاستمدار باتجربه است و اکنون روی لبه تیغ راه می‌رود. اگر کره‌شمالی به‌خاطر بمب و موشک‌هایش در صدر اخبار قرار گرفته اما همتای جنوبی به خاطر اقتصاد و سیاست‌های مبارزه با فساد در صدر اخبار جهان قرار گرفته است. این مشاور می‌افزاید؛ براساس نظرسنجی گالوپ نرخ محبوبیت رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی بیش از 70 درصد است. با این حال، چنین به‌نظر می‌رسد که مردم کره‌جنوبی اگرچه مدافع سیاست‌های رئیس‌جمهوری کشورشان هستند اما به تدریج این باور در میان مردمان کره‌جنوبی تقویت می‌شود که برای دفاع از خود نیازمند سلاح هسته‌ای هستند. اگر آمریکا نتواند بحران کره را مهار کند احتمال حرکت ژاپن و کره‌جنوبی به سوی استقلال از آمریکا و حرکت در مسیر هسته‌ای شدن بیشتر می‌شود.