روبرو شدن با غافلگیری مدامِ قصه‌های آشنا/ «اسطوره می‌شوم»

به گزارش بولتن نیوز، رویا نونهالی که قصد دارد نمایش «اسطوره می شوم» را مهرماه در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه ببرد، درباره انتخاب این نمایشنامه که نوشته ماه‌گل مهر است گفت: با ماه گل قرار داشتیم این نمایشنامه را اجرا کنیم و حالا هم همان کار را می کنیم. این اثر نمایشی درامی است که از نزدیک ترین فاصله ممکن تجربه اش کرده ام. سعی اصلی ما که بختِ زندگی مرتبط با هنر را داریم، دیدن تصویرها و موقعیت هایی است که دنبالمان می کنند، احاطه مان می کنند و رهایمان نمی کنند تا وقتی که بتوانیم بیرون از ذهن و خیال زندگی شان کنیم.

وی ادامه داد: اسطوره های شخصی و جمعی ما کارشان تامین دستمایه های لازم برای شجاعتی است که زندگی می طلبد. روبرو شدن با غافلگیری مدامِ قصه هایی که شنیده ای ولی وقتی به ملاقاتت می آیند باز هم غریبه اند و گاهی ترسناک، مگر این که در دنیای اساطیر از ترس و ناباوری‌ات کاسته باشی و امید را مثل یک عقیق یا یشمِ مقدس به قلبت آویخته باشی.

نونهالی درباره تفاوت هایی که این نمایش با اثر قبلی اش «تارتوف» دارد و اینکه برعکس کار قبلی که از فضایی موزیکال و طنز در قرن هفدهم میلادی برخوردار بود «اسطوره می شوم» نمایشی امروزی و ایرانی است، توضیح داد: «تارتوف» نمایشی آهنگین بود، درامی که در ادبیاتش نوعی موسیقی حاضر بود که من دوستش دارم. متن «اسطوره می شوم» هم آهنگ و موسیقی آشنایی دارد، زبانی که  از کودکی می شنوی و در نوع فکر کردن و دیدن و شنیدنت تأثیر ماندگار می گذارد. طنز هم مثل اسطوره، کارش نوعی واکسینه کردن است، اساسا کار هنر و درام همین است، باور کردن و گذر از ناباوری و تردید که نمی شود در حضور مؤثرش در زندگی تردید کرد.

این بازیگر یادآور شد: کارگردانی درام از نوعی طراحی در ذهن شروع می شود، می روی سفر و شروع می کنی به یادداشت و طراحی. اول از طراحی محیطی و فهمیدن خطوط پیرامونی شروع می شود بعد نوبت جزئیات و سایه روشن هاست، بعد رنگ ها را انتخاب و امتحان می کنی، دور و نزدیک می شوی، اصلاح می کنی یا از اول شروع می کنی و ادامه می‌دهی تا راضی ات کند و از تماشایش لذت ببری، آن قدر که دلت بخواهد به بقیه هم نشان اش بدهی.  

نونهالی ادامه داد: فرانسوی، ایرانی یا هندی و ژاپنی، دنیای اثر لحنی دارد که اگر آن را بشناسی و زمزمه اش را دوست داشته باشی، می شود با صدای بلند هم خواندش. هنر هرچه باشد، در هر دنیایی از جفرافیا رخ داده باشد و مربوط به هر تاریخی باشد، اگر پیش برود تا عمق تجربه های اسطوره ای انسان و تقدیر و سرنوشت، اراده و تقلا و تدبیرِ از آب گذشته، مثل اقیانوسی است که کشورهای مختلفی در کنارش ساحل دارند اما همه به یک بیکران نگاه می کنند، چیزی که جغرافیا دارد اما به آن محدود نمی شود.

وی در پایان درباره بازیگران نمایش و حال و هوای موسیقی اثر بیان کرد: بازیگران «اسطوره می‌شوم» همان آشنایان هستند که وقتی این نمایش به عنوان کار پایان نامه بازیگری ماه گل، اجرا شد و کارگردانی اش کردم، حاضر بودند. کسانی که احوال، زبان و موسیقی این نمایش را می شناسند، از موسیقی کلام گرفته تا نوای ساز مرکزی این کار که نقّاره منطقه مازندران است و نواختن جمعی‌اش به این احوال که پیران مهاجری آهنگساز نمایش، سامان داده، بر اساس امکانی شکل گرفته که این گروه دارند و در دسترس ما قرار دارد.  

روزبه مهر، مروارید مهر، پیروز مهاجری، برزو مهر، گلنار مهاجری، حمیرا نونهالی و رویا نونهالی بازیگران این نمایش خواهند بود. «اسطوره می شوم» مهر امسال در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رود.

نمایشنامه «اسطوره می‌شوم» نوشته ماه گل مهر بازیگر جوان تئاتر است. او فارغ التحصیل رشته بازیگری از دانشگاه هنر بود و در بهار ١٣٩٣ بر اثر سرطان چشم از دنیا فرو بست.