این همه انفعال در شأن وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیست

گروه سیاسی- سید محسن عبداللهی: چند روز قبل خبری آمد مبنی بر این که وزیر امور خارجه ترکیه به همراه همسر رجب طیب اردوغان و 18 تن اقلام ضروری به بنگلادش رفته اند تا به آوارگان مسلمان میانماری کمک کنند. اتفاقا همان روز خبر دیگری نیز در خبرگزاری ها توجهات را به خود جلب کرد.

به گزارش بولتن نیوز، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در یک کنسرت حضور یافته بود و در آرامش خیال و با وجدانی راحت گوش به هنرنمایی کیهان کلهر سپرده بود. اصلا هیچ اتفاقی هم نیفتاده بود و از ایشان هم انتظار عکس العمل خاصی نمی رفت. اصلا از هیچ مقام دولتی ایران در رابطه با مسائل حوزه سیاست خارجی انتظار هیچ کنش مثبتی نمی رود. از رئیس جمهور که به راحتی می گویند در اجلاس سران سازمان همکاری های اسلامی فرصت نشد به مساله میانمار ورود کنیم و یک بیانیه صادر شد تا وزیر محترم امور خارجه که مشغول کنسرت رفتن هستند. این ها نشانه دیپلماسی فعال و متخصصین دولتی حوزه سیاست خارجی است!

همان متخصصینی که در مقابل عادل الجبیر دست بسته بودند و او هر روز یک جوسازی جدید به راه می انداخت و ایشان هر روز ضعیف تر از قبل ظاهر می شدند. یادمان نرفته که در مورد برجام هم اتفاقی چنین رخ داد. طرف های غربی هر روز ساز جدیدی زدند و آقایان به جای پاسخ قاطع فشار ایمیلی آوردند و با زحمت بسیار یک توئیتی هم در پاسخ به سخنان طرف مقابل منتشر کردند. عجیب است که حضرات خود را بهترین و متخصص ترین فرد در حوزه سیاست خارجی می دانند اما تنها با راه صلح و سازش و سر خم کردن آشنا هستند.

آقایان تنها دیپلماسی لبخند را می شناسند و اگر از دیپلماسی عزت مندانه سخن بگویی هیچ اطلاعی از مختصات آن ندارند. شاهد مثالش هم مشخص است. جناب صالحی که در جریان مذاکرات بوده اند در صحبت های اخیر خود فرموده اند که حتی اگر آمریکا به برجام پایبند نماند و اگر طرف های اروپایی همچنان به اجرای برجام تاکید داشته باشند، ایران نیز به برجام پایبند خواهد ماند؛ یعنی حفظ برجام حتی در صورت خروج آمریکا از آن قرارداد نیز برای حضرات اولویت است.

البته صحبت های صالحی چیز دیگری را نیز اثبات می کند. این که دولت قبلی آمریکا تاکید داشت بهترین کار پایبندی به برجام است و کاری با ایران کرده ایم که نمی توانند دست از پا خطا کنند، صحیح به نظر می رسد زیرا اصلا راهی برای اعتراض از طرف ایران و دست ازپا خطا کردن نیست و مجبور هستند که هر کاری بکنند تا برجام حفظ شود حتی اگر از همه اصول انقلاب بگذرند.

بارها شاهد نقض مکرر برجام از طرف دول غربی علی الخصوص آمریکا بوده ایم اما هر بار آقایان توجیه جدیدی می آورند برای این که در مقابل نقض عهد های طرف مقابل کنشی از خود بروز ندهند. محمد جواد ظریف در یک مصاحبه می گوید مصوبه ای که کنگره و سنا و دولت هر سه آن را در آمریکا تصویب کرده اند مخالف روح و جسم برجام است اما سید عباس عراقچی در مصاحبه ای دیگر می گوید اقدام آمریکا مخالف روح و جسم برجام هست اما به طور کامل نقض کننده برجام نیست. حال چرا این حضرات قصد دارند که برجام را حفظ کنند؟! علتش مشخص است. عدم توانایی در انعقاد قراردادی مناسب که تنها از ضعف عملکرد ناشی می شود.

دستگاه سیسات خارجی دولت به شدت منفعل عمل می کند و نمی تواند پاسخگوی خواسته هایی باشد که از آن دارند. علتش هم این است که مسئولانش بیش از اینکه سیاست ورز باشند، مذاکره کننده هستند و یک مذاکره کننده هنگامی که می بایست تصمیم درستی بگیرد، اجازه ندارد راسا تصمیم بگیرد و اگر در این موقعیت قرار بگیرد، قابلیت این که تصمیم درست اتخاذ کند; ندارد. شاهد مثالش هم عملکرد وزیر امور خارجه و معاونینش در طول 4 سال گذشته و در حوادثی که این روزها در جهان رخ می دهد.

آقایان به حدی ضعیف عمل کرده اند که کشوری همچون کویت برای ایران شاخ و شانه می کشد؛ اما به لطف ضعف مفرط حضرات با کوچک ترین پاسخی مواجه نمی شود. اصلا چرا راه دور برویم. مگر میانمار سفارتی در ایران ندارد؟! چرا تاکنون سفیر این کشور به وزارت خارجه احضار نشده است؟! لابد حضور در کنسرت و اجتماعات فرهنگی هنری برای جناب وزیر مهم تر از کشته شدن چند هزار زن و مرد و کودک مسلمان میانماری است. یادمان نرود که بروز انقلاب اسلامی در صحنه های خارجی باید از طریق وزارت خارجه عینیت پیدا کند اما آن چه که به چشم می آید، نا آشنایی آقایان با انقلاب و انقلابی گری و مدیریت انقلابی است.