تلويزيوني كه مخاطب را به رسميت مي‌شناسد
به گزارش بولتن نیوز، چند روزي است که در تهران بيلبوردهايي مشاهده مي‌شود که پيامشان تا حدودي مبهم است. مثلاً «ال‌کلاسيکو با گوشي کامبيز در جاده چالوس!» يا «وقتي همه بيدارن يه سريال مهيج با تبلت!» اما آنچه مشخص است اينکه اين بيلبوردها هدفشان فرهنگ‌سازي تماشاي تلويزيون بر بستر اينترنت و استفاده از تلويزيون‌هاي اينترنتي يا همان iptvهاست که کم‌کم در حال ايجاد و گسترش در کشورمان هستند.
تلويزيون‌هاي اينترنتي به زودي جايگاه خود را به عنوان اصلي‌ترين رسانه‌هاي تصويري در ايران باز خواهند كرد، پديده‌اي كه بي‌شك از اقتضائات غيرقابل اجتناب زمانه است، اين تلويزيون‌ها به تدريج گوي سبقت را از تلويزيون‌هاي ماهواره‌اي خواهند ربود.
ويژگي اصلي و مهمي كه باعث مي‌شود اين تلويزيون‌ها نسبت به تلويزيون‌هاي معمولي برتري داشته باشند مديريت زمان و محتوا در آنهاست. مخاطبان تلويزيون‌هاي اينترنتي ديگر لازم نيست جلوي تلويزيون منتظر باشند تا برنامه مورد علاقه‌شان در ساعتي مشخص آغاز شود يا مجبور باشند وقت خود را براي زماني معين تنظيم كنند تا برنامه خود را تماشا كنند، بلكه با مراجعه به تلويزيون‌هاي اينترنتي امكان دانلود همه برنامه‌ها وجود دارد.
اما برتري اصلي اين پديده روز در انتخاب محتواي آن است، اين انتخاب باعث مي‌شود خانواده‌ها مديريت بيشتر و بهتري بر محتواي ارائه شده از سوي تلويزيون‌ها داشته باشند و بتوانند خوراك بهتري را به بچه‌هايشان ارائه دهند. تلويزيون‌هاي اينترنتي به نوعي مي‌توانند از روشن بودن مداوم و بي‌وقفه تلويزيون در منازل پيشگيري كرده و استفاده بهتر از وقت و محتوا را امكانپذير سازند. به عبارت بهتر ديگر اين مخاطبان نيستند كه خود را با رسانه هماهنگ مي‌كنند بلكه اين رسانه‌ها هستند كه مجبورند خود را با نياز و ذائقه مخاطبان سازگار كنند، هر چند همچنان نمي‌توان نقش و تأثير ذائقه‌ساز رسانه‌ها را ناديده گرفت اما تلويزيون كمتر از قبل به رسانه‌اي يك‌طرفه تبديل مي‌شود.
پديده‌اي كه فرهنگ‌سازي مي‌كند
در واقع از كاركردهاي تازه تلويزيون در دوران جديد توان فرهنگ‌سازي اين پديده است. مخاطبان زين پس حق انتخاب بيشتري خواهند داشت و تلويزيون‌ها تا حدودي از حالت ابزاري يك‌طرفه خارج مي‌شوند. مي‌توان گفت كه تلويزيون‌هاي اينترنتي ابزاري نوين در اختيار پروسه شهروند- رسانه تبديل مي‌شوند و شهروندان از اختيار و مشاركت بيشتري در انتخاب و حتي جنس محتوا برخوردار مي‌شوند. امروزه بزرگ‌ترين تلويزيون دنيا نتفليكس است، شركتي كه طي چند سال و به واسطه اقتضائات و تحولات تكنولوژيك به غولي جديد در عرصه رسانه تبديل شده و نام خود را به يك برند برتر در زمينه تلويزيون‌هاي اينترنتي تبديل كرده است. شركتي كه نه تنها در زمينه پخش محتواي ساير رسانه‌ها پيشرو است بلكه خود اقدام به توليد آثاري چون سريال پرمخاطب بازي تاج و تخت كرده و بازار نمايش خانگي را تسخير كرده است.
امپراطوري تلويزيون‌هاي اينترنتي
نتفليكس در واقع يك شركت جهاني رسانه سيال و توليدكننده مجموعه‌هاي تلويزيوني است كه تا آغاز سال ۲۰۱۶ بيش از ۷۵ ميليون مشترك دارد. اين شركت فعاليتش را از سال ۱۹۹۸ با ارسال پستي دي‌وي‌دي آغاز كرد و در سال ۲۰۰۷ سرويس رسانه سيال را ارائه كرد. در سال ۲۰۱۰ حوزه فعاليتش را به كانادا گسترش داد و هم‌اكنون در ۱۹۰ كشور دنيا خدماتش را ارائه مي‌دهد. نتفليكس اولين سريال خود، خانه پوشالي را در سال ۲۰۱۳ ارائه كرد و هم‌اكنون صدها ساعت برنامه توليد مي‌كند. اين شركت در سال ۱۹۹۷ راه‌اندازي شد و در لوس گاتوس، كاليفرنيا مستقر است. نتفليكس در ۲۵ فوريه ۲۰۰۷ يك‌ميلياردمين دي‌وي‌دي خود را ارسال كرد. در آوريل ۲۰۱۱، ۲۳ ميليون مشترك در امريكا و ۲۶ ميليون مشترك در جهان داشت. نتفليكس در گزارش اكتبر ۲۰۱۵ اشاره مي‌كند كه مشتركين اين شركت 17/69 ميليون نفر در دنيا و ۴۳ ميليون نفر در امريكا است. در ژانويه ۲۰۱۶ اين عدد از ۷۴ ميليون نفر گذشت.
آي‌پي تي‌وي و تسخير دنيا
اولين سؤال در زمينه تلويزيون‌هاي اينترنتي يا همان آي‌پي تي‌وي، اين است كه چرا فرد ديگري بايد تصميم بگيرد مخاطب چه برنامه‌اي را تماشا كند و چه برنامه‌اي را نبيند؟
در شرايط كنوني حتي اگر دستگاه مجهزي در منزل داشته باشيد كه بتواند برنامه‌ها را ضبط كند؛ باز هم انتخاب‌ها بسيار محدود است. آيا بهتر نبود تماشاي تلويزيون مانند جست‌وجو در اينترنت بود و فرد مي‌توانست برنامه‌اي را كه مي‌خواهد تماشا كند، برگزيند؟ اين يكي از مزاياي آي‌پي تي‌وي است كه از فناوري اينترنت براي رساندن برنامه‌هاي مورد نياز مخاطبان كمك مي‌گيرد. اما هنوز سؤالات ديگري باقي است، آي‌پي تي‌وي چطور كار مي‌كند؟ مزاياي آن براي ما چيست؟ و چالش‌هاي شركت‌هاي مخابراتي و شبكه‌ها در پي عمومي شدن آي‌پي تي‌وي چه خواهد بود؟
از ديد يك بيننده تلويزيوني آي‌پي تي‌وي بسيار ساده است؛ به جاي دريافت برنامه‌هاي تلويزيوني از طريق امواج كه از آنتن روي بام، ديش ماهواره يا كابل فيبر نوري به منزل وارد مي‌شود، از طريق يك ارتباط اينترنتي مي‌توان همزمان برنامه‌ها را بارگذاري كرد و ديد. اما اينترنت مورد استفاده براي آي‌پي تي‌وي اينترنت معمولي نيست كه احتمالاً يك تا 10 مگابايت در ثانيه اطلاعات را منتقل مي‌كند؛ بلكه خط اينترنت پهن با پهناي باند 10 برابر بيشتر لازم است.
تلويزيون تعاملي شخصي شده
تلويزيون سنتي به معناي پخش يك‌طرفه و انتشار يك‌سويه اطلاعات است؛ اما تركيب پخش تصاوير تلويزيوني با اينترنت فرصت تجربيات بسيار تعاملي‌تري را فراهم مي‌كند كه روند تبادل اطلاعات دوسويه است. برنامه‌هايي با حضور تماشاگران در تلويزيون‌هاي دنيا كه بعضي بيننده‌ها با آن تماس مي‌گيرند و رأي خود را مي‌گويند، امروزه به طور متداول پخش مي‌شود. اما در آينده كه برنامه‌هاي تلويزيوني از طريق اينترنت پخش مي‌شوند، مي‌توان انتظار مشاركت بيشتر بيننده‌ها را در برنامه‌ها داشت.
به جاي اينكه مجري‌هاي برنامه‌ها با چند صد نفر از تماشاچي‌هاي حاضر در استوديو صحبت كنند، مي‌توانند با هزاران يا ميليون‌ها تماشاچي ارتباط برقرار كنند كه از طريق اينترنت برنامه را تماشا مي‌كنند و قطعاً به سرعت واكنش نشان خواهند داد. مجري مي‌تواند سؤالي بپرسد و يك دقيقه بعد پاسخ آن را دريافت كند يا اينكه پايان سريال‌ها به انواع مختلفي از ابتدا فيلمبرداري شود و هر بيننده‌اي پايان‌بندي متفاوت را ببيند.
گرچه فناوري تلويزيون اينترنتي (IPTV) در دنيا موضوع چندان جديدي نيست و بسياري از كشورهاي پيشرفته، در حال توسعه و حتي جهان سومي چند سالي است كه از آن بهره مي‌برند، اما اين موضوع در كشور ما از سال ۱۳۸۰ در گام اول راه‌اندازي؛ يعني ارائه مجوز به شركت‌هاي خصوصي زمان زيادي را صرف كرد. برخي از كارشناسان مشكل عدم توسعه تلويزيون اينترنتي در كشور را نبود متولي و مرجعي مشخص براي نظارت بر محتويات آن دانسته‌اند و معتقدند كشمكش‌هاي بين سه نهاد وزارت ارتباطات، وزارت ارشاد و سازمان صدا و سيما بر سر مستولي شدن بر اين پروژه، توسعه آن را تا به امروز به تعويق انداخته است ولي اين تلويزيون‌ها همين حالا در حال شكل‌گيري هستند و تا چند سال ديگر خيلي بيشتر درباره آنها خواهيم شنيد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
