مشکل آب و برق در تمرین فرنگی‌کاران

گروه ورزشی: بعد از ماه‌ها تلاش و برگزاری اردوها و مسابقات مختلف بالاخره فرنگی‌کاران در آستانه حضور در مسابقات جهانی ٢٠١٧ قرار دارند. علی اشکانی که بعد از المپیک ٢٠١٦ هدایت ملی‌پوشان فرنگی را برعهده گرفته، با تیمی جوان شده که اکثرا تجربه حضور در مسابقات جهانی را ندارند، راهی پاریس خواهد شد و به تیمش هم امیدوار است اما او چند روز مانده به سفر به پاریس گلایه‌هایی را هم نسبت به وضع اردوی تیم‌ملی مطرح می‌کند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه شهروند، در ادامه گفت‌و‌گویی با علی اشکانی سرمربی تیم‌ ملی کشتی فرنگی را می‌خوانید:

چند روز دیگر عازم فرانسه هستید، از شرایط ٨ فرنگی‌کار اعزامی برایمان بگویید؟

هر ٨نفر در وضع خوبی از نظر آمادگی جسمانی و روحی به سر می‌برند. چند روز قبل هم سفری به مشهد مقدس داشتیم که به جهت بالابردن روحیه کشتی‌گیران بود. در فاصله ٤، ٣روز مانده به مسابقات بیشتر از تمرینات فنی، باید وضع کشتی‌گیران را کنترل کنیم تا مشکلی برایشان پیش نیاید.

انتخاب ترکیب تیم‌ملی با وجود برگزاری انتخابی حرف و حدیث‌هایی را به همراه داشت؟

همیشه این حرف و حدیث‌ها بوده اما اگر دقت کنید اولویت ما برای مسابقات جهانی نفرات برتر انتخابی بودند. اگر این روند را با سال‌های گذشته و به‌ویژه پیش از شروع المپیک مقایسه کنید که تقریبا انتخاب تاثیری در معرفی نفرات اعزامی نداشت، متوجه می‌شوید که این‌بار کاملا قانون انتخابی رعایت شده است. حتی شاید گاهی‌اوقات در معرفی ترکیب تیم‌ملی نظر شخصی سرمربی تفاوت داشته باشد اما ما به نتایجی که در انتخابی رقم خورد، احترام گذاشتیم.

در واقع اگر خودتان می‌خواستید ترکیب تیم را چینش کنید، نفرات دیگری به پاریس اعزام می‌شدند؟

این اتفاق طبیعی است که گاهی اوقات سلیقه من با نتایجی که رقم می‌خورد، متفاوت باشد. من انتخابی را به یک کنکور تشبیه می‌کنم که وقتی ما این امتحان را مجوز حضور در تیم‌ملی قرار دادیم، باید آن را رعایت کنیم. در کشتی اینطور نیست که فقط اگر سرمربی از کسی خوشش بیاید، او را انتخاب کند. نفراتی هم که جوان‌تر بودند و شاید انتظارش را نداشتیم، در تیم‌ملی باشند، حالا با تلاش کادرفنی در چارچوب تفکرات ما قرار گرفتند.

با این وضع خودتان از تیمی که در اختیار دارید، چه توقعی برای کسب مدال در مسابقات جهانی خواهید داشت؟

من نمی‌خواهم بگویم شانس فلان کشتی‌گیر برای کسب مدال بیشتر است، چون از نظر ما بهترین‌های هر وزن در تیم‌ملی حضور دارند. اگر بخواهم پیش‌بینی کنم، می‌گویم هر ٨فرنگی‌کار هم شانس کسب مدال در پاریس را دارند. از این تیم فقط سعید عبدولی و یوسف قادریان سابقه حضور در مسابقات جهانی را داشته‌اند و سایرین برای اولین‌بار پای به این میدان بزرگ می‌گذارند. با این حال من معتقدم، اگر کشتی‌گیران جوان خودشان را باور کنند و همت به خرج دهند، قطعا شانس رسیدن به مدال وجود دارد.

در چند روز اخیر حمید سوریان و قاسم رضایی که جزو پرافتخارترین فرنگی‌کاران ایران در سال‌های اخیر بودند، در مصاحبه‌هایی برای بازگشت دوباره ابراز علاقه کردند. شما برنامه‌ای برای بازگرداندن این قهرمان‌ها دارید؟

من معتقدم، اگر امثال سوریان و رضایی هم توانستند در مسابقات المپیک، ایران را به افتخار برسانند، روزی از همین مسابقات انتخابی کارشان را آغاز کردند و رقبای بزرگتر را شکست دادند. حالا هم ما باید به جوان‌ها این فرصت را بدهیم تا استعدادهای خود را بروز دهند اما قهرمان‌های بزرگمان نیز برای ما قابل احترام هستند. من از بازگشت سوریان استقبال می‌کنم و می‌گویم قدمش روی چشم اما به نظرم بهتر است او و دیگر نفرات نزد ما بیایند و تفکرات و برنامه‌هایشان را بگویند. اگر می‌خواهند در هر مسابقه‌ای شرکت کنند، باید از حالا برنامه‌ریزی آن صورت بگیرد، در غیراین صورت هر اتفاق دیگری هم رخ دهد، ما قهرمان‌های سابق را در موفقیت‌های خود شریک می‌دانیم.

اخیرا از گوشه و کنار زمزمه‌هایی مبنی بر نارضایتی کشتی‌گیران از وضع خانه کشتی به گوش رسید که با مشکلاتی در طول اردوهای تیم‌ملی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

بله، با این‌که ما خانه کشتی و مجموعه آزادی را بهترین مکان برای برپایی اردوهای تیم‌ملی می‌دانیم اما همین‌جا هم به مشکل می‌خوریم. ورزشگاه آزادی ٥٠‌سال قبل ساخته شده و دیگر قرار نیست برای همیشه با همان شکل قدیمی اداره شود. نهایتا این مجموعه برای ٣٠‌سال بعد از تأسیس ساخته شده و بعد از آن باید بازسازی و تجهیز می‌شد اما متاسفانه خیلی امکانات در شأن تیم‌های ملی نیست. کل تیم‌های ورزشی درگیر این اتفاقات هستند و فقط مختص به کشتی نیست.

شما چه کسی را در این ماجرا مسئول می‌دانید؟

من واقعا نمی‌دانم مسئول کیست. نمی‌توانم بگویم چه کسی مقصر است اما به نوعی همه مقصر هستند که در تمام این سال‌ها به فکر تجهیز استادیوم نبودند. وقتی یک میهمان خارجی برایمان می‌آید، سریعا او را به ورزشگاه آزادی می‌بریم و پُز می‌دهیم اما وقتی رسیدگی که می‌شود، خبری از مسئولان نیست. یک مسابقه فوتبال که برگزار می‌شود، دیگر ما نه آب داریم و نه برق. نباید بزرگترین مجموعه ورزشی ایران با چنین مشکلاتی روبه‌رو باشد اما متاسفانه تیم‌های ملی کشتی در آستانه اعزام به مسابقات جهانی هستند و باید نگران قطعی آب باشند! گاهی اوقات که به این مشکلات فکر می‌کنم، برخی مسائل به من بر می‌خورد اما راهی نیست و فعلا بهتر است دنبال مسائل فنی باشیم.