گروه ورزشی: حرفــهاي شدن فوتبال، خبــري باورنكردني است. اين را تجربه 17سال شعارزدگي ميگويد. حتي اگر خبرها حاكي از آن باشد كه فدراسيون فوتبال با تصويب قانوني، قصد دارد از ليگ نوزدهم مانع حضور تيمهاي بدهكار در مسابقات شود، حتي به قيمت يك رقمي شدن تعداد تيمها.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از جوان آنلاین، ادعاي حرفهاي شدن فوتبال از ليگ نوزدهم سنگ بزرگي است و سنگ بزرگ، از قديم الايام نشانه نزدن بوده و هست. اين نه بدبيني، كه تجربه است. تجربهاي كه براي فوتبال ايران از سال80 كه ژست حرفهاي شدن به خود گرفت بارها و بارها تكرار شدهاست. تكرارهاي پرتعداد و بينتيجه! سال 80 مرحوم ناصر حجازي گفت: «فوتبالمان حرفهاي نشده فقط شماره پشت بازيكنان از فارسي به انگليسي تبديل شدهاست.» و حالا پس از 16 دوره قرار است با كم شدن عدد تيمها حرفهاي شويم! گويا فكر ميكنيم فقط با تغيير سطحي ميتوان حرفهاي شد. گفته ميشود كه اين بار قرار است قانون اجرا شود اما قانونهاي زيادي طي اين سالها گذاشته شد كه قرار بود به مرحله اجرا در آيد. يكي پس از ديگري در دقيقه90 يا دور زده شد يا با تبصره و بندي كه اصل آن را زير سؤال ميبرد و حكم پله فرار داشت، به هيچ انگاشتهشد.
حرفهاي نميشويم
حرفهاي شدن تنها به قانون برنميگردد. بلكه اين نگاهها به فوتبال و تيمداري است كه بايد تغيير كند و تا زماني كه نگاهمان به فوتبال باشگاهي تغيير نكند، حرفهاي شدني در كار نيست. حتي اگر سازمان ليگ و فدراسيون فوتبال قانون آن را تصويب كرده و مهر كنند. فوتبال باشگاهي ايران از همان ابتدا به بيراهه رفت. همان زمان كه عدهاي تصور كردند حرفهاي شدن در افزايش صفرهاي رقم قرارداد بازيكنان است. تصور اشتباهي كه بسياري آن را ناديده گرفته و برابرش چشم بستند تا امروز رقم بدهي دو باشگاه نامدار پايتخت روي هم به 330ميليارد تومان برسد! رقمي هنگفت و نجومي كه كدام يك توان پرداخت آن را دارند؟ پرسپوليسي كه هنوز در پرداخت پاداش و رقم قراردادهاي سال گذشته بازيكنانش مانده و براي پرداخت بدهي مانوئل كاسه گدايي مقابل هوادارانش گرفته يا استقلالي كه با مطرح كردن پرسپوليسي بودن وزير به دنبال گرفتن سهمي بيشتر از بيتالمال است؟ اما مگر مشكل تنها سرخابيهاي پايتخت هستند؟ مگر بيخگوش مدعيان تهراني، نفتيها كاسه چه كنم، چه كنم به دست نگرفته و پشت در اين وزارتخانه، آن وزارتخانه بست ننشستهاند براي گرفتن مطالباتشان. يا تبريزيهاي پرشور بابت همين بدهيها نبود كه از گرفتن بازيكن در فصل نقل و انتقالات محروم شدند؟ اين تازه وضعيت تيمهاي مطرحي است كه شايد شرايطي بهتر از سايرين داشته باشند. ساير تيمهايي كه گاه براي رفتن به شهرهاي ديگر هنوز روي سفرهاي زميني با اتوبوس حساب ميكنند و حتي پول و اعتبار گرفتن بليت هواپيما را هم ندارند! با اين اوصاف، تا ليگ نوزدهم كه هيچ، تا ليگ بيست و نهم هم آيا تواني براي حرفهاي شدن داريم؟
با كسي تعارف نداريم
اما مگر حرفهاي شدن تنها به بحث بدهيها ختم ميشود؟ بدهيهايي كه فدراسيون آنقدر برابرشان چشمپوشي و مماشات كرد كه حالا حساسيت AFC را برانگيختهاست. فوتبال حرفهاي، اصولي كاملاً مشخص دارد كه تمام باشگاههاي حرفهاي دنيا از آن پيروي ميكنند. اصولي كه فوتبال ايران همواره ناديدهاش گرفته و با پنهان كاري و كاغذ بازي سعي در شانه خالي كردن از زير بار مسئوليت آن داشتهاست. حالا ديگر دستش چنان رو شده كه شايد با هيچ كاغذ بازي نتواند آن را پنهان كند. اين را از تصميم جديد فدراسيون براي وضع قانون جديد ميتوان دريافت. قانوني كه قرار است از ليگ نوزدهم به اجرا در آيد و تاج در خصوص آن ميگويد: «الزامات AFC بايد اجرا شود. نبايد با هيچكس تعارف كرد. در اين شرايط هر كسي گمانهزني ميكند، اما سازمان ليگ نبايد توجهاي به اين گمانهزنيها داشتهباشد و قانون را رعايت كند. اگر باشگاهي نتواند به تعهداتش عمل كند ليگ را با ۱۵ تيم اداره ميكنيم و در دو سال آينده نيز اگر همچنان مشكلات ادامه داشتهباشد، ليگ را حتي با ۱۲، ۱۰ يا هشت تيم برگزار خواهدكرد. موضوع كسب مجوز حرفهايگري روز به روز سختتر ميشود. در خصوص وروديهاي ليگ برتر نيز همين سختگيريها وجود خواهد داشت. ممكن است تيمي مقام اول را كسب كند، اما نتواند مجوز حرفهايگري را كسب كند و از ليگ كنار گذاشته شود.»
برنامهاي وجود ندارد!
جدا از زمين تمرين و استاديومهاي استاندارد، دولتي نبودن باشگاهها، پرداخت حق پخش تلويزيوني بازيها، پرداخت مالياتها، گرفتن درآمدهاي حاصله از تبليغات محيطي و كپيرايت از جمله مواردي است كه در حرفهاي شدن باشگاهها و گرفتن مجوز حرفهاي از كنفدراسيون فوتبال آسيا و تأييد از سوي فيفا نقشي پررنگ و اساسي دارد. مواردي كه هرگز نميتوان به طور قطع گفت كه يكي از آنها در خصوص باشگاههاي ايراني اجرا ميشود. با اين وجود فدراسيون تنها فشارش را گويا در خصوص پرداخت مطالبات باشگاهها قرار داده و ميگويد كه باشگاههاي بدهكار از ليگ نوزدهم ديگر حق شركت در رقابتهاي ليگ برتر را ندارند كه همين يك مورد خاص هم البته اميدي براي به ثمر نشستن آن وجود ندارد، وقتي تنها پرسپوليس 220 و استقلال 120ميليارد تومان تا همين امروز بدهكارند و تواني هم براي پرداخت آن ندارند. با اين وجود آيا فدراسيون فوتبال و در رأس آن تاج و مسئولان سازمان ليگ امروز وارد فوتبال شدند كه ضربالاجل دو ساله داده و تأكيد ميكنند جاي مماشاتي هم وجود ندارد؟ آيا اين ضربالاجل هم مثل قبليهاست؟ يا واقعاً تصميمي براي حرفهاي شدن فوتبال گرفته شده و اگر جواب مثبت است با كدام پشتوانه، حمايت و برنامهاي؟ با كدام توضيح قانع كننده كه ذهن بدبين شده مردم از شنيدن شعارها قانع شود؟!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com