ایده های نو را از سردرگمی و تنگدستی نجات دهید

 گروه اقتصادی: کمبود منابع مالی یکی از تنگناهای شرکت های دانش بنیان و استارت آپ هاست. محصولاتی که به دنبال نوآوری تولید می شوند، پرهزینه هستند و برای رسیدن به تولید انبوه نیاز به کمک های ویژه از جمله وام های کم بهره و بلند مدت و حمایت های دولتی دارند. این در حالی است که شرکت‌های دانش‌بنیانی که بخشی از سرمایه مورد نیاز خود را برای تحقیق و توسعه از طریق وام‌های بانکی تامین می‌کنند، با مشکل بهره بانکی بالا مواجه شده وبسیاری از آنها در نیمه راه متوقف می شوند.

به گزارش بولتن نیوز، هرچند این کمبود منابع مالی سبب شده تا محصولات تولیدی برخی شرکت ها به سطح استانداردهای مناسب بین‌المللی نرسد، اما آنهایی هم که قابلیت عرضه در بازار جهانی دارند، دانش کافی برای بازاریابی نداشته و از سویی وجود رقبای خارجی با برندهای معروف به سرعت بازار را از آنها ربوده اند.

بررسی خبرنگار بولتن نیوز از برخی شرکت های دانش بنیان نشان می دهد که اغلب آنها از مستمر نبودن حمایت های دولتی گلایه دارند. مدیرعامل یک شرکت دانش بنیان که نمی خواهد نامش نوشته شود، می گوید: «بسیاری از شرکت‌های دانش‌بنیان در بدو تاسیس گرچه از توانایی فنی و علمی بالایی برخوردار هستند، اما حمایت های دولتی از آنها مقطعی است در حالی که آنها نیاز دارند که در بازارهای رقابتی بین المللی از سوی دولت مورد حمایت قرار بگیرند؛ زیرا بیشتر آنها شناخت صحیح از بازار دانش‌بنیان و عرضه صحیح محصول خود را ندارند. این در حالی است که در کشورهای توسعه یافته این حمایت ها با وسواس از سوی دولت ها انجام می شود.»

تردیدی نیست در اقتصادی به بزرگی ایران با جمعیت تحصیل کرده و آماده مشارکت کار، سرمایه گذاری در شرکت های دانش بینان می تواند بخش بزرگی از بحران بیکاری را حل کند. از آنجا که یکی از حلقه‌های مهم مفقوده در زنجیره کارآفرینی، شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر است، حل مشکل این شرکت ها باید دراولویت برنامه های دولت قرار بگیرد. برخی کارشناسان پیشنهاد شورایی به ریاست رییس جمهور با حضور وزرای صنعت، کار، کشاورزی، نیرو، نفت، اقتصاد، سازمان مدیریت، بانک مرکزی و معاون فناوری رییس جمهوری می دهد تا در هماهنگی بیشتر بین این دستگاهها شرکت های دانش بنیان مورد حمایت بیشتری قرار بگیرند. حتی حضورکارشناسان وزارت امور خارجه در کارگروههای این شورا جهت حمایت از عرضه محصولات ایرانی در بازارهای جهانی در قالبت یکی از زیرگروههای دیپلماسی اقتصادی می تواند حمایت های لازم را ایجاد کند.

تجربه آمریکا در حمایت از ایده های نو و شرکت های دانش بنیان نشان می دهد که آنها با جذب سرمایه‌های صندوق‌های بازنشستگی و بانک‌های مختلف ایالتی و ملی توانستند زمینه ایجاد فضای تخصصی و حرفه‌ای را برای کارشناسان این بخش فراهم آورند. این کار سبب شد تا به تدریج سرمایه‌گذاران با دیدن آثار سودمند و بازدهی مناسب این نوع سرمایه‌گذاری که معاف از مالیات هم بود، شروع به خرید سهام این صندوق‌ها و سپس شرکت های تازه کنند.

 به این ترتیب طرح‌هایی که توان فراوانی برای رشد و توسعه داشتند، به‌سرعت از سوی صندوق های سرمایه گذاری جذب می‌شدند. به‌تدریج، این صنعت در سطح بین‌الملل شناخته‌تر شد و به کشورهای اروپایی و آسیایی هم راه یافت.

به طوری که هم اکنون براساس آمارهای رسمی بین المللی، در هند حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ صندوق خطرپذیر مشغول فعالیت هستند که فعالیت مالی می کنند و البته از فناوری های نو حمایت می کنند. این روش ها می تواند در ایران هم اجرایی شود. از آنجا که اقتصاد ایران بانک محور است، اگر بانکها در این حوزه ها حضور پیدا کنند، هم بازدهی بیشتری خواهند داشت و هم به توسعه و اشتغال کشور کمک خواهند کرد.