پول‌های بادآورده و فیلمهای بی‌محتوا
به گزارش بولتن نیوز، حسین قناعت یکی از کارگردان‌های سینمای کودک است که تجربه همکاری با رسول ملاقلی‌‌پور، محمدعلی طالبی، مهدی فخیم‌زاده، بهمن قبادی را داشته و سال‌هاست در حوزه سینمای کودک فعالیت می‌کند. قناعت درمورد، سینمای کودک، محتویات تولیدشده در فیلمهای این حوزه، لطمه بودجه‌های دولتی به این سینمای نحیف و دیگر موارد صحبت کرده است که در ادامه می‌خوانید.
دیگر نمی‌توان برای این بچه‌ها قصه خاله‌سوسکه تعریف کرد
محمد قناعت درمورد سینمای کودک و قابلیت رقابت فیلمهای این حوزه با فتولیدات سینمای بزرگسالان می‌گوید: «اگر بخواهیم از واژه ی رقابت برای اکران هم‌زمان و میزان فروش فیلمهای سینمای کودک و سینمای بزرگسال استفاده کنیم، شاید تنها بعضی از فیلمهای سینمای کودک بتواند با تولیدات سینمای بزرگسال در گیشه رقابت کند، اما یادمان نرود که مخاطب سینمای کودک به تنهایی نمی‌تواند به سالن سینما بیاید و فیلم مورد علاقه‌اش را ببیند. باید بزرگسالی او را با خود به سینما بیاورد و این نیازمند وقت و توجه‌ای است که خانواده‌ها برای بچه‌‌هاشان بگذارند. در حالی که مخاطبان بالای 18 سال خودشان می‌توانند به سینما بروند و هر فیلمی را تماشا کنند. حال به شرایط زندگی خانواده‌ها و گرفتاری‌هایی که روز به روز بیشتر و بیشتر گریبان‌گیر پدر و مادرها می‌شود هم توجه کنید و هزینه‌‌هایی که برای طی کردن مسافت خانه تا سینما و هزینه‌های دیگری که برای دیدن یک فیلم لازم است را هم در نظر بگیرید؛ این‌ها هم دلایلی هستند که متاسفانه کم‌تر مورد توجه قرار میگیرند، در حالی که برای ریشه‌یابی تفاوت فروش فیلمهای سینمای کودک و سینمای بزرگسال،توجه به آن لازم است.»
او درمورد مقایسه محتوای فیلمهای سینمای کودک و نوجوان و دیگر تولیدات سینما می‌گوید: «سوال سختی است. ولی واقعیت این است که متاسفانه تمام فیلمهای سینمای کودک این مشخصه را ندارند و از میان 10 تا 15 فیلمی که در حوزه کودک در طول سال ساخته می‌شوند، تنها چند فیلم هستند که قابلیت اکران و فروش در گیشه را دارند و با اقبال عمومی مواجه می‌شوند. یعنی فیلمهایی هستند که سازندگانشان برای اکران عمومی و ارتباط با مخاطب تلاششان را کرده اند. اما باقی فیلمها یا این کیفیت را ندارند و یا فیلمهای خوبی هستند، ولی برای حضور در جشنواره‌‌ها و تمجید منتقدان و سینماروهای حرفه‌ای ساخته شده‌اند. شخصاً برای این فیلمها احترام قائلم؛ ولی متاسفانه این فیلمها، در نظر سینما دارِ صاحبِ سالن، شانس زیادی برای موفقیت در اکران عمومی ندارند.»
قناعت راجع به مقایسه محصولات سینمای کودک در سال‌های اخیر و محصولات سینمایی دهه شصت می‌گوید: «قبول دارم که فقط چند فیلم کودک در سال قابلیت اکران و فروش را دارند و واقعاً فیلمهای خوبی هستند، اما فکر می کنم مقایسه محصولات امروز، با آثار خوب سینمای کودکِ دهه ی شصت اشتباه باشد. روزهایی که زندگی‌ها فرق داشت، روحیه عمومی جامعه فرق داشت و... الان چه چیزی شبیه دهه شصت است؟ زمانی که تنها چند کانال تلویزیونی بود و دسترسی به فیلم و کارتون مثل الان نبود. اگر امروز جلوی سینماها مانند دهه شصت، صف مردم مشتاق خرید بلیت برای دیدن فیلمهای سینمای کودک بسته نمی‌شود، دلیلش فقط کیفیت فیلمها نیست. بچه‌های امروز بسیار باهوش هستند و به خاطر اطلاعات و فیلمهای زیادی که در دسترس‌شان است، به سادگی نمی‌توان گول‌شان زد یا محصول بی‌کیفیتی را به‌شان تحمیل کرد، چون سریعاً متوجه می‌شوند و اعتراض می‌کنند. سرگرمی کودکی ما محدود بود،ولی الان دختر 8 ساله‌ام با تبلت، بازیها را دانلود می‌کند. بازی‌هایی که در آن اعضای بدن را جراحی می‌کنند و یا از حیوان‌ها نگهداری می‌کنند و تمام کارهای واقعی را در این بازیها انجام می‌دهند. دیگر نمی‌توان برای این بچه‌ها قصه های کهنه را با همان ریتم کند و زبانِ کهنه تعریف کرد. فیلمساز کودک و نوجوانِ امروز باید به روز باشد. زبان بچه های امروز را بداند. آنها را بیشتر جدی بگیرد و سعی کند برای‌شان قصه‌های جذاب بگوید و کار کند که نود دقیقه در سالن تاریک روی صندلی بنشینند و فیلمش را ببینند و لذت ببرند؛و این امروز، کار سختی است.»
منبع: روزنامه ابتکار
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
