منتقدینی که بعد از وزارت دشمن نقد شدند

گروه سیاسی: در حالی در پایان کار دولت، شاهد گلایه‌های برخی وزرا نسبت به نقدهایی که به آن‌ها شده هستیم که خوب است مسئولین محترم بر لزوم نقد و سفارشات ائمه اطهار دقت کنند و به این نکته مهم اشاره‌کنیم که همین وزرا، وقتی خودشان مسئولیت نداشتند، از منتقدان بزرگ کشور بودند. حالا چرا وقتی نوبت نقد خودشان است، نقد کردن بد می‌شود؟

به گزارش بولتن نیوز، نقد و نقدپذیری مسئولین ازجمله عواملی است که عموماً در تمامی کشورهای جهان به رسمیت شناخته‌شده و ابزاری برای جلوگیری از خسارت به بیت‌المال و مردم و مانعی برای تمامیت‌خواهی و سوءاستفاده از موقعیت افراد جامعه و مسئولان است.

دراین‌بین در تمامی کشورهای جهان به‌جز آن‌هایی که از سیستم کاملاً بسته و نظامی و دیکتاتوری مطلق بهره می‌برند شاهد آن هستیم که حتی رئیس‌جمهورها و نمایندگان مجلس و قضات هم از قلم منتقدین در امان نیستند و همین امر باعث می‌شود که از خودکامگی و فراقانونی عمل کردن برخی که به قدرت خود می‌نازند کاسته شده و اعتدال برقرار شود.

ایران با داشتن حکومتی مبتنی بر جمهوری اسلامی ازجمله کشورهایی است که همواره منتقدین سعی کرده‌اند تا مسئولین را رصد کرده و با به‌نقد گذاشتن عملکرد آن‌ها از خسارت به کشور و مردم جلوگیری کنند. بر این اساس است که هم‌اکنون روزنامه‌ها و سایتها و خبرگزاری‌هایی از طیف‌های مختلف سیاسی در حال فعالیت هستند و هرازگاهی ملاحظه می‌کنیم که طیف‌های مختلف سیاسی و اجتماعی اشتباهات رقیب را زیر بوته نقد قرار داده و با این کار هم از انحراف و رانت و خودکامگی و خسارت به کشور جلوگیری می‌شود و هم درصورتی‌که مفسده‌ای در حال شکل گرفتن باشد در نطفه خفه می‌شود.

البته همیشه نیاز نیست که مفسده‌ای در میان باشد و گاهی اوقات هم شاهدیم که یک دستور یا یک قرارداد یا یک عملکرد برخلاف برنامه و قانون در حال شکل‌گیری است و یا دستوری صادرشده که می‌تواند به کشور و مردم خسارت وارد کند و باید یا جلوی آن گرفته شود و یا بااطلاع رسانی آن مسئولین را هوشیار کرد تا به مسئله رسیدگی کنند.

بر این اساس وزرای دولت یازدهم هم که زمانی از منتقدین سرسخت دولت وقت بودند نمی‌توانند به انتقاداتی که از آن‌ها می‌شود خرده بگیرند و از آن خشمگین شوند چون نه آن‌ها معصوم هستند و نه اینکه شکل و ظاهرشان می‌تواند به تفاوت تفکرات آن‌ها با مدیران گذشته باشد که نقد جانانه علیه آن‌ها انجام می‌شد.

در اینجا تنها مسئله که حائز اهمیت است حرکت در راستای منافع ملت و کشور است و این مسئله خط قرمزی برای مسئولین خواهد بود تا هرکجا که منتقدین و دلسوزان کشور صلاح‌دیدند به شکلی دموکراتیک و بر اساس اختیاراتی که طبق قانون به آن‌ها داده‌شده وارد عمل شوند تا پیکانی را که از مسیر خود منحرف‌شده را به جهت صحیح برگردانند.