قبرستان دانسفهان / گورستان تاریخی ناشناخته + تصاویر

نقش هایی که در طراحی و تراشیدن سنگ قبر های این گورستان تاریخی به کار رفته اند، از نمادهای اسلامی و تاریخی هستند. نقش هایی مانند تسبیح، انگشتر، گلابدان، کوزه، سوزن، دوک نخ ریسی، قیچی، مناره، گلدسته، رحل قران و نقش هایی مشابه که به زیبایی تراشیده شده اند. قدمت سنگ ها با تعداد نقش هایی که روی آنها حکاکی شده اند تا حدی معلوم است. سنگ قبر هایی که نقوش بیشتری دارند، احتمالاً قدیمی تر نیز هستند. این نقش ها البته بدون مصداق هم نیستند و معمولاً با توجه به احترام بازماندگان به مردگانشان طراحی می شده اند. نشانه های اسلامی از جمله تسبیح و مناره و... احتمالاً به مومن بودن فرد در طول زندگی اشاره دارند و نقوش مرتبط با جنسیت و شغل هم به احتمالاً دوک نخ ریسی و قیچی و... بوده اند

این گورستان تاریخی به خاطر داشتن تنوع و کیفیت خطوط حکاکی شده روی سنگ قبر ها هم مورد توجه قرار گرفته است. به خصوص که نوع خطوطی که در قبرستان دانسفهان به کار رفته است، تنوع رنگ و زیبایی و حاشیه نگاری زیادی دارند. در حاشیه سنگ ها از توقیع استفاده شده است و سطح میانی سنگ ها هم با اشعاری به خط نسخ، ریحان و حتی خط شکسته استفاده شده است. این قبرها به طور خاص بعد از اسلام طراحی شده اند، اما نشانه هایی که در اطراف آن دیده می شود، قدمت دیرینه این گورستان تاریخی را به خوبی نشان می دهد. قبرستان دانسفهان با وجود قدمت و هنری که در آن نهفته است، نه در استان قزوین و نه در بویین زهرا و نه در میراث فرهنگی کشور، محل شناخته شده ای نیست. به غیر از قبرستان دانسفهان، برج های دوگانه خرقان، منطقه تاریخی سگزآباد و کاروانسراهای این منطقه هم جزو دیدنی های بویین زهرا و استان قزوین به حساب می آیند

به نظر می رسد که شاهسون های منطقه بویین زهرا و دانسفهان در قزوین جزو اقوامی بوده اند که به روایت های تاریخی در دوره های قبل از اسلام، از این ادیان تصویری مانوی و شمنیستی پیروی می کرده اند. این ادیان بوده اند که از قالب نقاشی و رنگ، برای مفاهیم خود استفاده می کردند

نویسنده کتاب «تاریخ اسلام در قفقاز و آسیای میانه» اعتقاد دارد، درست که قدمت بیشتر این نقش ها به سه قرن پیش برمی گردد، اما نباید قدمت تاریخی و نخستین آیین های بشر را در این گورستان تاریخی فراموش کنیم. زیرا به نظر می رسد که ساخت این سنگ قبرها و نقوش روی آنها، ریشه در باورهای کهن «شمنیستی» و «توتم گرایانه» مردم این منطقه داشته است. در این کتاب، شمنیسم به معنای «دانایی گرایی» است که عمیق ترین و کهن ترین تفکر و اندیشه در بین انسان های باستانی بوده است. سندی که برای این مسئله آورده شده است، استفاده از نمادهایی که نشانه ای از نوع زندگی فرد، جنسیت و شغل او در طراحی نقوش سنگ قبر مردگان است