روزهای آفتابی برای لاریجانی ها

 برای این دیپلمات کارکشته که توانست 6 رای بیشترازدوره های قبل به دست آورد، آرای بیشتر از بار معنایی سیاسی خاصی آنهم درشرایط حاضر برخورداراست زیرا در دوره های قبل، لاریجانی اگرچه توانست به کرسی ریاست دست پیدا کند اما روند آرای کسب شده نزولی بود اما این بارکسب آرای بیشتر نسبت به دوره های قبل نشان دهنده شروع چرخش نسبی گرایش های سیاست ورزان کشوردر سال آخر فعالیت مجلس است.

نمایندگان با سنجش معادلات جدید سیاسی و ارزیابی مجدد ازسنگینی کفه ترازوی سیاست و قدرت، به صف آرایی جدید پرداخته و اندک اندک جایگاه خودرا درصحنه سیاست داخلی سازماندهی می کنند.

 اقبال تعداد بیشتری ازنمایندگان به ویژه نمایندگان اصولگرا، نشان دهنده سرنوشت سیاسی روشن و آتیه امیدوار کننده برای سیاست مدارانی است که خط تعادل، ولایت مداری و پیگیری مسائل اساسی و اصلی نظام و کشور را مورد توجه قرار می دهند و تلاش می کنند که گذشته، حال و آینده خود را در یک مسیر با ثبات و کم نوسان حفظ کنند و به حرکت های تند و نوسانات دل نمی بندند.

 این شرایط نشان می دهد که این سیاست مداران آینده نگر به همراه یاران خود می توانند در ساختار قدرت کشور در سال های آینده مطرح باشند واجماع نظر فعالان سیاسی را به خود جلب کنند.

علی لاریجانی مردی است که به همراه برادران خود می تواند چهارچوب های یک دولت را تشکیل دهد، او در پست پرمسئولیتی چون ریاست مجلس قادرخواهد بود حضور رسانه ای و سیاسی بیشتری درصحنه های داخلی وبین المللی داشته باشد و به ترتیب تفوق سیاسی خود را بر رقیبان دیکته کند.

 او در دولت احمدی نژاد با امید فراوان به صحنه آمد اما احمدی نژاد ابتکار عمل های او را برنتابید چرا که رئیس دولت اساسا همکارانی مطیع وسر به راه می خواست و لاریجانی به دلیل برخورداری از تجربه اجرایی و دانش سیاسی خاص خود، جایگاه خود را بالاتراز یک مهره صرفا اجرایی نشان داد.

علی لاریجانی به همراه محسن رضایی

به همین دلیل، اگر چه در  کوتاه مدت آسمان سیاست برای خانواده لاریجانی ابری به نظرمی رسید و از مجموعه دولت جدا شد و مدتی در خارج از گود به نظاره صحنه سیاسی کشور ایستاد.اما با ابتکار عمل هوشمندانه خود در میان مدت، از حوزه استراتژیک قم به عنوان نماینده مجلس به خانه ملت راه یافت و به تدریج جایگاه محکم تری را کسب کرد.

 انتخاب او از حوزه انتخابیه قم، بار مفهومی خاصی به همراه داشت که همانا همراه داشتن حمایت مراجع وروحانیون پر نفوذ بود

.

او با کاندید شدن در انتخابات ریاست مجلس و جلب نظر عمده نمایندگان مجلس، برای خود در ساختار نظام، جایگاهی همتراز رئیس قوه مجریه دست و پا کرد.

لاریجانی در موضع ریاست مجلس، چالش هایی با دولت و رئیس جمهور داشت وبه نظر می رسید که رئیس جمهور در هر اختلاف نظر و اختلاف سلیقه ای، پیروز نسبی میدان است و رئیس مجلس در سال های اخیر نتوانست اتوریته و نظرمجلس را در برخی موارد به ساختار اجرایی کشور که احمدی نژاد در راس آن بود تحمیل کند.

اما در سال 89 ورق برگشت واشتباهات مکرر تیم کم تجربه مشاوران وحلقه اول مدیران احمدی نژاد به ویژه ماجرای برکناری غیر متعارف وزیران که با عزل منوچهر متکی وزیر خارجه شروع و به برکناری وزیر اطلاعات حیدرمصلحی منجر شد و برخی خطاهای دیگر، معادلات را به نفع نظر مجلس و رئیس آن برهم زد و بر همین اساس برای انتخابات ریاست جمهوری بعدی، نام افرادی مانند لاریجانی  که با توان و ثبات سیاسی و جایگاه مقبول همراه است را مطرح کرده است.

رئیس مجلس اکنون ظرفیت خود را برای ایفای نقشی بزرگتر در صحنه سیاسی کشور به اثبات رسانده است و علاوه بر این که قادر است توافق قابل قبولی در بین نیروهای سیاسی و نمایندگان مجلس با سلیقه ها و دیدگاه های مختلف ایجاد کند، قادر است تعامل مناسبی بین ارکان نظام ومردم ایجاد نماید. او با رویکرد با ثبات سیاسی و پرهیز از نوسانات وحاشیه ها به صبر و تامل و استفاده از امکانات موجود برای تحقق اهداف وایده آل ها معتقد است و با این دیدگاه، چهره مقبولی از خود در بین نیروهای سیاسی نشان داده است

لاریجانی درسال گذشته از درون چالش های متعدد و وسیعی که بین قوه مجریه و قوه مقننه وجود داشت با پیروزی نسبی خارج شده و توانست جایگاه مجلس را در برابربلند پروازی ها و دیدگاه ها و سلیقه های دولت ارتقا دهد و حضور قانونی مجلس را در مناسبات سیاسی کشور حفظ کرد

.

اعتماد شمار بیشتری از اصولگرایان به این چهره سیاسی به معنای اعلام آمادگی این گرایش تاثیر گذاردر معادلات سیاسی کشور برای واگذاری مسئولیت های حساس تر به او است.براین اساس، باید صبر کرد و در انتظار روزهای آفتابی برای خانواده لاریجانی بود تا در روند تحولات سیاسی  کشور همچنان نقش خود را ایفا کنند و موقعیت خود را تثبیت نمایند.