ماه صیام و پرهیز از فعل حرام

به همین علت است که حتی از خطاهای کوچکی که در ماه‌های عادی سال ممکن است از آنها سر بزند، پرهیز می‌کنند و فاصله می‌گیرند و بر اعمال و رفتارشان دقیق می‌شوند که مبادا مرتکب اشتباهی شوند و فعلی حرام از آنها سر بزند.

بر این اساس است که مومنان در ماه صیام، از هرچه ناثواب است، امتناع می‌کنند تا از برکت این ماه بهره کافی و وافی ببرند. در نتیجه شاهدیم که در رمضان، بداخلاقی‌های اجتماعی، اندک و گذشت و چشم‌پوشی افزون می‌شود و حتی دیده‌ام که در این ماه مردم ترجیح می‌دهند از هم شکایت نکنند یا می‌گذرند یا شکوائیه را به پس از ماه مبارک موکول می‌کنند.

کسی که مهمان خدا می‌شود، کسی که رمضان را درک می‌کند، کسی که می‌فهمد روزه‌دار حرکات و سکناتش همه عبادت است، بی‌شک در این ماه بیشتر و بهتر مراقب خودش است؛ مراقب نگاهش، زبانش، اعمال و رفتارش . این مراقبت از خود طبعا به کاهش آمار جرایم و ناهنجاری‌های اجتماعی نیز می‌انجامد.

از سوی دیگر در این ماه شاهدیم که ارتباط مردم با مساجد بیشتر می‌شود. شاید کسانی باشند که پیش از رمضان نمازشان را فرادا می‌خوانده اند اما در رمضان مایلند به جماعت نماز بخوانند و به این ترتیب از وعظ و خطابه علما نیز استفاده کنند و به همین علت رمضان ماه کسب آگاهی دینی نیز هست که به نوبه خود در کاهش آمار جرم و تخلف اثر دارد.

اگر دقت کنید کج‌خلقی و کژرفتاری میان روزه‌داران رخ نمی‌دهد، به هم پرخاش نمی‌کنند، دست به نزاع نمی‌زنند، دروغ نمی‌گویند، حق دیگران را ضایع نمی‌کنند، به حریم هم تجاوز نمی‌کنند، احترام یکدیگر را نگه می‌دارند و خلاصه این که به شدت صبور و آرام می‌شوند چرا که نمی‌خواهند با غفلت و ندانم‌کاری، اجر روزه‌هایشان را باطل کنند.

امیدوارم خداوند به همه ما توانایی بدهد که اخلاق روزه‌داری را پس از رمضان نیز حفظ کنیم و به دنبال هر آنچه گناه و ناهنجاری است نرویم و آثار و برکات این ماه عزیز همچنان در کردار و رفتار تک‌تک‌مان باقی بماند.

محمد کاظمی - نایب‌رئیس دوم کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی