اردوغان پاکسازی مخالفین را در حزب متبوع خود کلید زد

گروه بین الملل: اگرچه تحولات منطقه تحت تاثیر تنش های عربستان سعودی، امارات و بحرین با قطر قرار گرفته است اما در خود ترکیه نیز ما شاهد اولین زمزمه های تنش در میان سران حزب عدالت و توسعه تحت رهبری رجب طیب اردوغان بودیم، بخصوص اینکه اخیرا با اصلاح قانون اساسی ترکیه اردوغان این امکان را یافت بار دیگر به ریاست حزب عدالت و توسعه تکیه بزند و همزمان تمامی قدرت را در کشور قبضه کند.

به گزارش بولتن نیوز، نشانه تنش حکایت از انتقادها از نخست وزیر سابق دولت ترکیه بعنی احمد داود اوغلو دارد که اگرچه در اوج آرامش از قدرت کنار رفت اما روند تحولات بعدی نشان داد که اردوغان وی را مجبور به کناره گیری و خانه نشینی کرده است. خبری که این روزها در ترکیه منتشر شد براین اساس است: نخست وزیر سابق ترکیه با اشاره به انتشار محتوایی در فضای مجازی در سال ۲۰۱۶ که در نهایت منجر به استعفای وی و چندین مقام دیگر ترکیه‌ای شد، می‌گوید ارزش‌های حزب حاکم عدالت و توسعه به سرعت رو به تضعیف است.

به نوشته روزنامه حریت، احمد داوود اوغلو، نخست وزیر سابق ترکیه طی مصاحبه‌ای درباره مسائل پیش آمده درون حزبی توضیح داد: ما شاهد مساله‌ای به عنوان گزارش پلیکان بودیم که متاسفانه علیه بسیاری از اعضای حزب عدالت و توسعه به کار گرفته شد. گزارش پلیکان نوشته‌ای در یک وبلاگ خبری ناشناس بود که اول مه ۲۰۱۶ توسط فردی که ادعا می‌کرد از حامیان سرسخت رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه است، منتشر شد.

در این گزارش ادعا شد که داوود اوغلو با تلاش نکردن جهت دستیابی سریع‌تر به سیستم ریاست جمهوری و همچنین همکاری با غرب و عناصر آن در درون ترکیه که تلاش دارند اردوغان را سرنگون کنند به رئیس‌جمهور ترکیه خیانت کرده است. داوود اوغلو چند روز پس از انتشار این گزارش از سمت خود کناره گیری و آن را به بنعالی ییلدیریم واگذار کرد.

این سیاستمدار ترک در موضعی بی‌سابقه درباره فعالیت‌های حزب متبوعش بیان کرد: حزب حاکم به سرعت در حال تضعیف ارزش‌های خود است. ترورهای متعددی صورت می‌گیرد و مساله‌ای که ما را بیشتر از هر چیزی ناراحت می‌کند سکوت دوستانمان در برابر این مساله است. داوود اوغلو و بولنت آرینچ، معاون وی در دوران نخست وزیری در مراسم افطاری که ییلدیریم روز گذشته ۵ ژوئن برگزار کرد، شرکت نکردند. همزمان روز گذشته دادگاهی در آنکارا دستور بازداشت داماد آرینچ را به دلیل همکاری با سازمان تروریستی منتسب به فتح الله گولن صادر کرد.

این در حالی است که اردوغان همزمان فشارها را بر نیروهای داخلی از یک سو و تلاش برای بازگرداندن کسانی که تحت عنوان کودتا ترکیه را ترک کردند افزایش داده است. در اقدامی بی سابقه ترکیه تهدید کرده است که این افراد اگر بازنگردند حق شهروندی را از آنها سلب خواهد کرد. در راس این افراد فتح الله گولن قرار دارد.

خبر منتشر شده حاکی است که ترکیه روند لغو تابعیت ۱۳۰ نفر از جمله «فتح الله گولن» که دولت ترکیه وی را به رهبری کودتای نافرجام سال گذشته متهم می داند، آغاز کرده است.

به گزارش اسپوتنیک، وزارت کشور ترکیه روز دوشنبه اعلام کرد این کشور تابعیت ۱۳۰ شهروند ترکیه از جمله فتح الله گولن (از مخالفان رجب طیب اردوغان و مقیم آمریکا) و ۲ نماینده کُرد پارلمان را لغو می کند. در همین رابطه، برخی از نمایندگان حزب دموکراتیک خلق که از احزاب مربوط به اَکراد این کشور هستند نیز شامل قانون لغو شهروندی هستند.

در بخشی از دستور وزارت کشور ترکیه آمده است: این افراد در صورتی که ظرف ۳ ماه به ترکیه بازنگردند شهروندی خود را از دست خواهند داد. گفتنی است، به دنبال کودتای نافرجام ۱۵ جولای در ترکیه، آنکارا تاکنون ۲ بار تقاضای استرداد فتح الله گولن را به اتهام ساماندهی این کودتا به آمریکا ارائه داده است؛ تقاضایی که تاکنون با پاسخ مثبتی از سوی واشنگتن همراه نبوده است

بر این اساس باید اذعان داشت که دولت ترکیه در مسیری همسو می رود مخالفین خود را در داخل حزب و در داخل ترکیه کاملا کیش و مات کند به نحوی که در فردای نزدیک ترکیه نتوانند نقش آفرینی نمایند.

اردوغان با ادامه این روند و روند قبلی مبنی بر بازداشت و اخراج محالفان که تعداد آنها بیشتر از یکصد هزار نفر می باشد همزمان با اصلاح قانون اساسی ترکیه برای تکیه زدن بر تخت سلطنت اقدام به تصفیه های داخلی شدید کرده است.

اردوغان بدون توجه به تبعات خارجی و داخلی این موضوع در حال یکسره سازی و همسان سازی قدرت به نفع خود در ترکیه است به نحوی که تا سالها مخالفی در این کشور نتواند عرض اندام نماید.

بازی اردوغان از این به بعد بسیار خطرناک خواهد بود چون مخالفین داخلی در حزب بایکوت و حتی بازداشت و زندانی خواهند شد و سایر مخالفین داخلی در کشور روانه حبس های طولانی مدت خواهند شد تا نتوانند حالا حالاها حضوری در صحنه سیاسی ترکیه داشته باشند.

اردوغان مصرتر از همیشه می رود حاکمیت خود را با استفاده از قدرت پایدارتر نماید در حالیکه تجربه بسیاری از کشورهای جهان نشان داده است ثبات در حاکمیت بعید است با دیکتاتوری تثبیت گردد.