آقای دکتر! شما صیانت از سود بالاتر سپرده گذاران بزرگ را توجیه می کنید

حتی معاونت امور اقتصادی وزارت اقتصاد در گزارش خود از بهمن 95 به صراحت ذکر کرده است: «نرخ سود مؤثر اوراق بدهی یکساله در محدوده ۲۷ تا ۲۹ درصد و نرخ اوراق بلندمدت به دلیل پیش بینی کاهش قابل ملاحظه تورم در محدوده ۲۰ تا ۲۳ درصد قرار دارد.» این درست همان زماني است كه نرخ سود بانكي در پس و پشت كانترها در حال خلق ركوردهاي تازه بود.

به بیان دیگر در بخش مهمی از فعالان اقتصادی تا پایان سال 95 اصلا تصوری از افزایش نرخ تورم وجود نداشته است که به عنوان علت شکست طرح کاهش نرخ سود معرفی شود.
این که انجماد 50 درصدی دارایی های بانک ها را فراموش کنیم، بسیار بد مدیریت شدن ساختار پولی را نبینیم، رویه سهام داران ارشد بانک ها با بانک تحت امرشان -و حق خلق پول در اختیارشان- را کنار بگذاریم و همه مسائل را به یک گزاره ناصحیح مثل اثر نرخ سود انتظاری بر عدم کاهش نرخ سود بکاهیم بیش از همه توجیهی تازه برای صیانت از سود بالاتر سپرده گذاران بزرگ خواهد بود.

وقتی موضوع در حد تتبعات یک روزنامه است مسئله شاید چندان مهم نباشد، اشکال از جایی شروع می شود که در سطح تصمیم گیری هم به همین گزاره های عجیب استناد می شود. يك لحظه فكر كنيد چنين گزارشي چه توجيهاتي در اختيار مقامات نظارتي بانك مركزي براي توجيه خطاهاي خودشان مي دهد.