بانوی خوشحال، اسطوره‌های از گود خارج شده و ناکامان همیشگی

 

 یوونتوس همیشه شاد

به گزارش بولتن نیوز به نقل از تسنیم،  برخلاف فصل قبل که یوونتوس در هفته‌های ابتدایی فاجعه‌بار ظاهر شد، بانوی پیر این بار از همان ابتدا پرقدرت نشان داد و به غیر از هفته‌های اول، دوم و چهارم، 35 هفته دیگر را در صدر جدول گذراند. تیم منسجم آلگری در خانه رقبا خیلی خوب دفاع کرد و در  زمین خودش با درخشش دیبالا و ایگواین و سایر عناصر یکی یکی نسخه رقبا را پچید؛ هر چند با وجود رقبای قدرتمندی مانند ناپولی و رم کمی دیرتر از همیشه و یک هفته مانده به پایان فصل قهرمانی ششم خود را جشن گرفت؛ جامی که یووه را  به تنها تیم فاتح 6 فصل متوالی سری A   تبدیل کرد. قدرت یووه در خارج از ایتالیا هم تن خیلی از تیم‌های را لرزاند و آن‌ها حالا می‌روند تا با انتقام شکست فینال فصل 1998-1997 مقابل رئال مادرید برای سومین بار بر قله فوتبال اروپا بایستند.

رقبای دندان‌گرد

 به قول آلگری یکی از دلایلی که باعث شد یوونتوس مثل فصل قبل برای قهرمانی مجبور به گرفتن 91 امتیاز شود، درخشش البته نه‌چندان باثبات رم و ناپولی بود. 2 نماینده دیگر فوتبال ایتالیا در فصل آینده لیگ قهرمانان اروپا 2 تیم از 3 تیمی بودند که یک هفته طعم صدرنشینی را چشیدند؛ رم در هفته اول و ناپولی در هفته چهارم اما هیچ کدام به معنای واقعی موی دماغ بانوی پیر نشدند. ناپولی با مرتنس، اینسینیه و ... خوب گل زد اما راحت هم گل خورد، البته مصدومیت بازیکنان پرامید تیم از جمله میلیک (جانشین ایگواین) در ابتدای فصل هم در عدم توفیق «پارتنوپی» نقش داشت. دردناک‌تر ازقهرمان نشدن، گل خوردن از ایگواین منفور در هر 2 بازی رفت و برگشت لیگ بود. رم در آخرین فصل کاپیتان توتی، خوب و هیجان‌انگیز رقابت کرد و در چند بازی از شکست پیروزی ساخت. ژکو، آقای گل فصل سری A بهترین سال دوران حرفه‌ای خود را پشت سر گذاشت و نقشش در پیروزی‌های باشگاه پررنگ بود. سرانجام این تیم در شب وداع پراحساس کاپیتان توتی در آخرین ثانیه‌های آخرین بازی فصل به برتری رسید و در رده دوم جواز حضور مستقیم در مرحله گروهی فصل آینده لیگ قهرمانان را به دست آورد.

پدیده فصل

 بدون شک آتالانتای گاسپارینی، شگفتی‌ساز فصل بود. تیمی که با هواداران متعصب و تلاش‌های همیشگی برای بقا معروف است،  فصل گذشته با درخشش پدیده‌هایی مانند کالدارا، تلویی و  یکی 2 جوان دیگر 72 امتیاز به دست آورد و با قرار گرفتن در بهترین رتبه‌اش(رده چهارم) در لیگ از زمان 20 تیمی شدن رقابت‌ها پس از 26 سال دوباره به میادین اروپایی راه یافت. گاسپارینی پس از یک دوره ناموفق در اینتر نشان داد در تیم‌های کم سروصدا و دارای جوانان متعدد بازدهی بیشتری دارد.

 و اما میلانی‌ها

 تقریبا روزی نبود که خبری از قطعی شدن مالکیت شرکت چینی «سینویوروپ» بر میلان شنیده نشود. برلوسکونی، مالک قبلی باشگاه مدام پروسه را به تعویق می‌انداخت تا اینکه سرانجام پس از حدود 3 دهه سایه پرافتخارترین رئیس تاریخ معاصر از میلان کم شد و اواسط آوریل میلانی‌ها مثل اینتر به چینی‌ها فروخته شد. پرافتخارترین تیم ایتالیایی اروپا که با مربی جوانی به نام مونتلا شروع و ادامه خوبی داشت و حتی در مقاطعی تا سکوی دوم هم پیش رفت اما پس از فتح سوپرجام ایتالیا مقابل یوونتوس کمی دچار افت شد و در نهایت فقط توانست به لیگ اروپا راه یابد تا حسرت شهر میلان برای داشتن نماینده در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی اروپا 4 ساله شود.

اینتر چند روز قبل ازشروع فصل دی‌بوئر هلندی را جانشین مانچینی کرد اما او دولت مستعجلی داشت و کم‌تر از 3 ماه از اولین حضور روی نیمکت جای خود را به پیولی داد. سرمربی سابق لاتزیو خیلی زود به اینتر نظم دادو با چند نتیجه خوب تیم را به حضور در لیگ قهرمانان امیدوار کرد. افت تیمی و حاشیه‌های فراوان برخی بازیکنان پیولی را هم زمین زد. در نهایت سران اینتر در فاصله 3 هفته مانده به پایان فصل پیولی را هم اخراج کردند و فصل را با مربی موقتی به نام «وکی» در رده هفتم به پایان رساندند. انگار حضور سیمئونه روی نیمکت این تیم منتفی شده پس برای انتخاب جانشینی پیولی دقت زیادی لازم است!

 فرار بزرگ

 در انتهای جدول تا قبل از هفته پایانی سقوط پالرمو و پسکارا قطعی شده بود و در حالی که به نظر می‌رسید تیم سوم کروتونه باشد، این تیم در بازی آخر کار بزرگی صورت داد و ضمن شکست دادن لاتزیو از برتری پالرمو بر امپولی سود برد و ماندنی شد. جالب اینکه کروتونه در 36 هفته از 37 هفته قبل در منطقه سقوط قرار داشت!