رئیس جمعیت هلال احمر گفت: فقدان طرح ملی پیشگیری و پاسخ به سوانح، کاهش خطرپذیری و بازسازی بعد از سوانح یک خلاء مهم و جدی در کشور حادثه خیر ایران است، در حالی که بسیاری از کشورهای پایینتر از سطح ایران این طرح را دارند.
به گزارش بولتن نیوز،امیر محسن ضیایی روز سهشنبه افزود:
باید بپذیریم که کشور ما یک کشور حادثه خیز است و علاوه بر انواع حوادث
طبیعی مانند سیل، زلزله و خشکسالی، با حوادث انسان ساز زیادی مانند تصادفات
رانندگی که در هر سال هزاران نفر را به کام مرگ میبرد و دهها هزار نفر
را معلول میکند، مواجه هستیم.
وی گفت: مسئله مهم در این عرصه، این است
که نسبت به موضوع با اهمیت پاسخ به موقع به سوانح در کشور، به خصوص حوادث
بزرگ، کم اطلاع هستیم و هنوز بین ما اعم از مردم، مسئولان و تصمیم سازان و
تصمیمگیران کشور، این باور به وجود نیامده است که باید از سوانح پیشگیری
کنیم در حالی که راههای بسیاری برای پیشگیری از وقوع سوانح و کاهش
آسیبهای آن وجود دارد.
ضیایی افزود: گویی نمیخواهیم در کشور برای
پیشگیری و کاهش خطرات سوانح و حوادث قابل پیشگیری و کاهش آسیبهای آن کاری
کنیم و روزآمد شویم و نمیخواهیم توسعه یابیم.
رئیس جمعیت هلال احمر
گفت: باید تلاش کنیم که بین مردم و مسئولان تغییر نگرش ایجاد کنیم موضوع
پیشگیری از حوادث و کاهش خطرات و بازسازی پس از حادثه را جدی بگیرند، تا
زمانی که این تغییر نگرش صورت نگیرد، فقط حرفهای احساسی می زنیم و واقعا
در این زمینه کارهای انجام نشده زیادی وجود دارد.
وی ادامه داد: مشکل
اصلی کشور ما در این زمینه این است که طرح ملی پاسخ به سوانح، کاهش
خطرپذیری و بازسازی سوانح نداریم، بسیاری از کشورهای حتی پایین تر از ما
نیز چنین طرحی را دارند و مطابق آن وظیفه هر دستگاه برای کنترل بحران مشخص
است.
وی گفت: باید گروهی از متخصصان و صاحبنظران از طرف دولت مامور شوند
تا طرح ملی پاسخ به سوانح را با توجه به اسناد بالادستی و سیاستهای کلان
کشور تدوین کنند،این طرح حداقل باید در چهار فاز پیشگیری، کاهش خطر، آمادگی
برای زمان بحران و پاسخ به سوانح بعد از حادثه و فاز بازسازی طراحی شود.
ضیایی
افزود: با وجود برخی قوانین موجود در کشور هنوز تقسیم بندی مشخصی برای
اقدام در این چهار فاز کنترل بحران نداریم،البته همزمان روزآمد شدن قانون
مدیریت بحران در مجلس دنبال می شود اما طرح ملی پیشگیری از سوانح و کاهش
خطرپذیری و بازسازی حوادث،موضوع دیگری است که یک نیاز مهم ملی است و نبود
آن یک خلاء جدی در کشور است.