«جایزه بزرگ»، «پیله‌های پرواز»، «مرد هزار چهره» و «راه در رو» از دیگر  مجموعه‌هایی بود که با حضور عجمیان روی آنتن تلویزیونی رفت. روشنک عجمیان چند ماهی است با مجموعه «شهرک جیم» هر شب روی آنتن شبکه سه سیما حضور دارد. 

به گزارش بولتن نیوز، پای صحبت این بازیگر نشسته‌ایم تا بپرسیم چطور تعادل را میان زندگی خصوصی و حرفه‌ای‌اش برقرار می‌کند.

حمایت‌های خانواده نقش بسیار مهمی در موقعیت این روزهای من داشته، چون 23 سال پیش اگر تشویق‌های پدرم و در ادامه پیدا کردن یک کلاس بازیگری از سوی او نبود، شاید اصلا من پا به این عرصه نمی‌گذاشتم و در ادامه هم ایشان همیشه همراه و منتقد کارهایم بودند. در زندگی مشترک هم همسرم باعث شده خیلی درست‌تر در مسیر حرفه‌ای‌ام قدم بردارم.

در کشور ما وظایف خانم‌ها بیشتر از آقایان است اما با یک مدیریت درست می‌توان از پس هر دو این نقش‌ها برآمد و به نظر من با همدلی و درک متقابل می‌توان این کار را انجام داد. هماهنگی این دو نقش بخصوص در شغل ما بسیار سخت است بخصوص با وجود فرزند، اما من از خودم گذشتم تا هم به فرزندم برسم، هم به خانه و زندگی و هم این‌که در کارم کم نگذارم.

بله خانم‌ها پا به پای آقایان کار می‌کنند، مانند همه جای دنیا اما به نظر من این‌که خانم‌ها از جنسیتشان فاصله بگیرند اتفاق بدی است. زن‌ها در زندگی بخصوص در زندگی مشترک باید یک زن به تمام معنا باشند و فاصله گرفتن زن‌ها از جنسیتشان، آفت زندگی مشترک است و می‌تواند یکی از دلایل طلاق‌هایی باشد که این روزها بسیار هم زیاد شده است.

به نظر من بازگشت به سنت‌ها در ازدواج یکی از راهکارهایی است که می‌تواند به داد مشکلات این روزهای جوانان ما برسد. متاسفانه برخی از دختران در عین این‌که خانواده هایشان در تهران هستند، جدا از خانواده زندگی می‌کنند به بهانه‌هایی مثل این‌که نمی‌توانیم همدیگر را درک کنیم، اما به نظر من زمانی که آدم‌ها به زندگی مجردی عادت می‌کنند و سنشان بالا می‌رود، تمایلشان برای ازدواج کمتر می‌شود. برخی‌ها هم تقلید از سبک زندگی غربی را بهانه‌ای برای زندگی‌های مجردی خودشان می‌دانند در حالی که اینجا ایران است و ما فرهنگ و سنت‌های مخصوص به خودمان را داریم و روش‌های زندگی غربی برای زندگی ما نمی‌تواند کاربردی باشد. از طرف دیگر زندگی مجردی باعث می‌شود افراد بعد از ازدواج هم تاب تحمل زندگی با فرد دیگری را زیر یک سقف نداشته باشند و زندگی‌ها پس از یکی دو سال به جدایی ختم شوند.

وقتی زندگی مشترک پر از آرامش و عشق باشد، آدم‌ها براحتی با مشکلات بیرون از خانه برخورد می‌کنند و در خانه‌ای که کوچک‌ترین واحد جامعه است، آرامش حکمفرما می‌شود.

خیلی آمارهای طلاق ما کم بود این فضاهای مجازی هم کمر به نابودی زندگی‌های خانوادگی بسته‌اند. خانواده‌ها به جای این‌که شب‌ها با هم صحبت کنند و دور هم باشند، در فضاهای مجازی به سر می‌برند. به نظر من این روابط مجازی که متاسفانه در این شبکه‌ها ایجاد می‌شود، نامش تعامل و معاشرت نیست، فاجعه است.

بی‌ریشه شدن ازدواج‌ها و خانواده‌ها باعث شده قبح طلاق ریخته شود. یک دوره‌ای این اعتقاد وجود داشت که باید با لباس سفید به خانه شوهر رفت و با کفن بیرون آمد، اما الان خانواده‌ها به فرزندانشان می‌گویند اگر مشکلی هست طلاق بگیرید و این مساله باعث می‌شود قبح طلاق ریخته شود. در نهایت به نظر من اگر در خانه خودمان شادی را جست‌وجو کنیم از این آسیب‌ها به دور خواهیم بود.

بيش از دو ماه و نيم است كه برنامه سينمايي «هفت» پخش نمي‌شود،  برنامه‌اي كه در سري سوم با مجري‌گري بهروز افخمي روي آنتن شبكه سه سيما مي‌رفت و در طول يك سال و نيمي كه از پخش آن از مهرماه سال 94 تا همين دو ماه پيش گذشت حاشيه‌هاي مختلفي را تجربه كرد. فروردين‌ماه امسال بود كه سرانجام پس از گمانه‌زني‌هاي زيادي كه در مورد تغيير مجري اين برنامه و تيم توليدي آن و جايگزيني افخمي با چهره ديگري انجام شد، ناصر كريميان، مدير گروه اجتماعي شبكه سه سيما اعلام كرد برنامه سينمايي «هفت» تا بعد از انتخابات رياست‌جمهوري ۹۶ پخش نمي‌شود.

به گزارش بولتن نیوز، او گفته بود قرار است سري جديد اين برنامه پس از برگزاري انتخابات با تيم جديدي توليد شود. هرچند كريميان دليل اين تغييرات را اتمام قرارداد دومين سال اجراي اين برنامه با سازمان صداوسيما مي‌دانست اما به اين هم اشاره كرده بود كه در جلساتي كه با گروه ساخت برنامه «هفت» جهت توافق مجدد برگزار شده و با طرح خواسته‌هاي صداوسيما همراه بود در نهايت تفاهم دوسويه اين شد كه پس از برگزاري انتخابات رياست‌جمهوري، تيم جديدي در اين برنامه استفاده شود. از آن طرف هم بهروز افخمي ساخت فيلم جديدش را دليلي براي رفتن از برنامه هفت عنوان كرد و اين‌طور كه كريميان مي‌گفت او قرار بود به عنوان كارشناس در سري جديد هفت حضور داشته باشد. حالا چند روزي از برگزاري انتخابات دوازدهمين دوره رياست‌جمهوري گذشته و درست در روزهايي كه انتظار مي‌رفت خبرهايي از معرفي تيم جديد برنامه «هفت» منتشر شود باز هم اعلام شد پخش آن دوباره عقب افتاده است. اين‌بار هم ناصر كريميان، مدير گروه اجتماعي شبكه سه سيما بود كه در اين باره صحبت مي‌كرد. او اصلي‌ترين تغيير در برنامه «هفت» را تنوع كارشناسان اين برنامه دانسته است. اين چيزي بود كه در سري سوم برنامه «هفت» كه با حضور مسعود فراستي به عنوان كارشناس ثابت اين برنامه روي آنتن مي‌رفت باعث ايجاد حاشيه‌هاي فراواني در بين اهالي سينما شد. ناصر كريميان در گفت‌وگويي با «مهر» درباره ادامه برنامه «هفت» و روند توليد سري جديد آن توضيح داده كه «اين برنامه حتما بعد از ماه رمضان مي‌آيد. اما فعلا نمي‌توان درباره جزييات آن نكته‌اي اعلام كرد چرا كه عده‌اي نسبت به اين برنامه زاويه دارند و هر مساله‌اي مي‌تواند به حاشيه‌اي براي آنها تبديل شود.» كريميان در بخش ديگري از صحبت‌هايش درباره بهروز افخمي (مجري) و مسعود فراستي (منتقد سابق برنامه هفت) و اينكه تا چه حد حاشيه‌سازي‌ها به آنها مربوط مي‌شود هم اظهارنظر كرده است: «ما اين انعطاف را داشتيم كه مجري و كارشناس برنامه را از بدنه سينما انتخاب كرديم اما بخشي از بدنه سينمايي نشان داد كه به دليل مقاومت‌هايش نقد منصفانه را برنمي‌تابد.» كريميان در حالي در صحبت‌هايش به عبارت «نقد منصفانه» و «مقاومت‌هاي بدنه سينما» اشاره مي‌كند كه بخش عمده‌اي از صحبت‌هاي مطرح‌شده در برنامه «هفت» فارغ از موضوعات روز سينما و نقد فيلم‌ها بود. كريميان در مورد اين صحبت‌ها هم اين‌طور گفته است: «ما انتقادهايي را به سياست‌ها در بخش خصوصي و دولتي در حوزه سينما مطرح كرديم كه منطبق با سياست‌هاي كلان بود كه متاسفانه اين سياست‌هاي كلان هيچگاه تبيين نشد.» برنامه «هفت» كه نخستين سري خود را با استقبال مخاطب تجربه كرد در طول اين چند سال كه از پخش آن مي‌گذرد همواره در بخش اجرا مشكلات خاص خودش را داشته است. سري اول اين برنامه با اجراي فريدون جيراني، فصل جديدي در برنامه‌هاي تركيبي با محوريت پرداخت به مسائل و مشكلات سينما بود. اين برنامه با حضور جيراني در مقام مجري باعث شد تا مخاطبان عادي هم به جمع بينندگان اين برنامه سينمايي اضافه شوند. اما برنامه «هفت» در سري دوم خود با اجراي محمود گبرلو ريزش مخاطب را هم تجربه كرد. گبرلو در مدت اجراي اين برنامه با انتقادهاي بسياري مواجه شد و خيلي‌ها دليل ريزش مخاطبان اين برنامه را اشتباهات زياد او و عدم تسلطش بر سينما عنوان كردند. نكته مثبت سري دوم هفت دعوت از مهمانان شاخصي بود كه بخش عمده‌اي از آن به واسطه ارتباطات گبرلو فراهم مي‌شد و كار به جايي رسيد كه حتي مسعود كيميايي هم به عنوان يكي از مهمانان در اين برنامه حاضر شد. اينها اتفاقاتي بودند كه در سري سوم برنامه «هفت» تكرار نشدند و علاوه بر اينكه مهمانان كمي ترجيح دادند با وجود حاشيه‌هاي زياد اين برنامه در آن حاضر شوند، مخاطبان سينمايي هم نسبت به موضوعاتي كه در برنامه مطرح مي‌شد و ادبيات آن، واكنش نشان دادند. اين موضوعي است كه به نظر مي‌رسد در سري جديد برنامه «هفت» بايد به آن توجه بيشتري كرد. كريميان در اين مورد هم نظر عجيبي داده و بخش عمده‌اي از اين حاشيه‌ها را به مهمانان برنامه مرتبط دانسته است. او درباره اينكه در سري جديد چقدر از حاشيه‌سازي توسط مجري و كارشناس برنامه جلوگيري مي‌شود، گفت: «هركسي كه در يك رسانه فعاليت دارد يك شخصيت حقيقي دارد و يك شخصيت حقوقي و ممكن است اظهارنظري داشته باشد كه تا حدي شخصيت حقوقي او نيز آشكار شود. البته در برنامه «هفت» كه به صورت زنده روي آنتن مي‌رفت ۸۰ درصد از مواضع و سخنان، مطالباتي بود كه در قالب چارچوب‌ها در اتاق فكر برنامه مطرح مي‌شد اما گاهي هم سخنان ديگري مطرح مي‌شد به اين دليل بود كه برخي مهمانان برنامه را به انحراف مي‌كشاندند و از بحث اصلي دور مي‌شدند.» او درباره تغيير در تيم منتقدان اين برنامه هم نظر مشابهي دارد و از صحبت‌هايش اين‌طور به نظر مي‌رسد كه منتقدان اين برنامه قرار نيست تنها منتقدان سينمايي باشند: «سينما يك صنعت است و از حوزه‌هاي مختلف جامعه‌شناسي، روانشناسي و... مي‌توان به آن نگاه كرد. اتاق فكر اين برنامه هم‌اكنون فعال است و ما سعي مي‌كنيم اين‌بار از منتقدان و كارشناسان حوزه‌هاي مختلف بهره بگيريم و تنوع حوزه كارشناسي بيشتر شود.» حالا بايد منتظر ماند و ديد سري جديد «هفت» آيا واقعا تغييرات عمده‌اي را تجربه خواهد كرد تا بعدتر نسبت به خوب يا بد بودن اين برنامه در مقايسه با سه سري اول آن كه روي آنتن رفته، صحبت كرد. فعلا مساله، زمان پخش اين برنامه پرمخاطب سينمايي است كه يك‌ماه‌ونيم ديگر بايد براي آن صبر كرد.

روز گذشته روزنامه انگليسي الحيات نتوانست ذوق‌زدگي‌اش را درباره فيلم لرد مخفي كند و اين تيتر را براي مطلبي كه در صفحه اولش درج شده بود انتخاب كرد: «همه فساد در امپراطوري آخوندها»

به گزارش بولتن نیوز، روزنامه الحيات در اين‌باره نوشت: لرد يك فيلم افشاگر است كه در قالب استانداردهاي نظارتي سينما در ايران اثري بسيار شجاعانه قلمداد مي‌شود! فيلم رسول‌افف درباره فضاي خفقان اجتماعي و سياسي در ايران است. اين روزنامه فيلم لرد را با فيلم‌هاي كارگرداناني چون جعفر پناهي، رخشان بني اعتماد و اصغر فرهادي مقايسه كرده و نوشته: «فيلم ريتم «بي‌عدالتي» اجتماعي در ايران را نشان مي‌دهد»

 

اين روزنامه در ادامه اين اثر را به انتخابات اخير در ايران ربط داده و آورده: «به همين دليل مردم ايران در انتخابات اخير به حسن روحاني ميانه‌رو رأي دادند. فيلم به طور خاص درباره فساد حكومت ملاها در ايران سخن مي‌گويد.»

  

ساخته شدن فيلم‌هايي چون لرد را بايد بيش از هر چيز به بي‌برنامگي و سردرگمي راهبردي در امور سينمايي دولت‌هاي مختلف به ويژه دولت يازدهم مربوط دانست. «لرد» مجوز فيلمنامه از وزارت ارشاد را اخذ كرده است اما مسئولان اداره نظارت سازمان سينمايي ارشاد مي‌گويند آنچه رسول‌اف ساخته با فيلمنامه مصوب تفاوت اساسي دارد. همين تفاوت باعث شده فيلم در ايران مجوز نمايش نگيرد ولي نكته اصلي اين است كه رفتار غيرقانوني كارگرداني مثل رسول‌اف با چه واكنشي از سوي مسئولان سينمايي مواجه خواهد شد؟ آيا رسول‌اف باز هم امكان فيلمسازي در ايران را پيدا خواهد كرد؟

 

در زماني كه دولت حسن روحاني ادعامي كند در حال ارائه تصوير مناسبي از ايران به خارج كشور است و از همين طريق ايران‌هراسي برخي رسانه‌هاي غربي و عربي را خنثي كرده است، حضور فيلم‌هايي از نوع لرد در جشنواره‌هاي خارجي با اين ادعا چه نسبتي مي‌تواند داشته باشد؟ بنابراين دولت بايد در اين رابطه پاسخگو باشد. وقتي دولتمردان در آستانه انتخابات همه هم و غم خود را به جذب سينماگران جهت رأي آوردن اختصاص مي‌دهند و همواره از تبيين و تنظيم راهبردهاي كلان سينماي ايران كه بايد به طور طبيعي در راستاي منافع ملي باشد، عاجز هستند و حتي پس از انتخابات هم هيچ برنامه‌اي در حرف و عمل ارائه نمي‌دهند كه سينما از حالت بي‌سروساماني محتوايي نجات پيدا كند نبايد انتظاري بيش از اين داشت. 

  

همين چند روز پيش بود كه رضا كيانيان، سينماگر حامي دولت براي بار چندم مدعي شد سينماي ايران در راستاي منافع ملي قدم برمي دارد و از ايران چهره‌اي موجه به جهان ارائه مي‌دهد و براي همين هم سينما مي‌تواند به توسعه گردشگري در كشور كمك كند. «جوان» همزمان در گزارشي به اين تناقض پرداخت كه اساساً فيلم‌هايي كه از جامعه ايران به شكلي غيرمنصفانه و به منظور اهداف صرفاً سياسي و نه دغدغه‌هاي فرهنگي تصويري معوج و قرون وسطايي ارائه مي‌دهد چگونه ممكن است شهروندان كشورهاي ديگر را ترغيب به مسافرت به ايران كند؟

 اين فيلم‌ها كه در اصطلاح به آنها فيلم‌هاي جشنواره‌اي گفته مي‌شود درصد قابل‌توجهي از آثار راه يافته به رويدادهاي هنري فيلم در جهان را به خود اختصاص مي‌دهند و طبيعي است كه نه تنها در بي‌اثر كردن پروژه ايران هراسي نقش ندارد بلكه به عنوان بازوي ايران هراسي در جهان هم عمل مي‌كند. 

  

البته يك جامعه باز و آزاد حتماً به فيلمسازان خود اجازه مي‌دهد كه به طور منطقي به مشكلات و معضلات اجتماعي بپردازد اما در هيچ كشور صاحب سينمايي محصولات انتقادي بر آثار اميدبخش و فيلم‌هايي كه تصويرگر نقاط مثبت جامعه هستند، غلبه پيدا نمي‌كند. براي مثال بخشي كوچك از توليدات سينماي امريكا همواره به نارسايي‌هاي جامعه امريكايي مي‌پردازد اما اين جنس از سينما هيچ‌گاه بر توليدات كارخانه رؤياسازي امريكا يعني هاليوود غلبه پيدا نمي‌كند چون سينما علي‌القاعده بازوي مهمي در جهت منافع ملي امريكا به حساب مي‌آيد اما درايران اين معادله كاملاً معكوس است يعني فيلم‌هاي سياه و نااميدكننده همواره بخش عمده‌اي از سينماي كشور را به خود اختصاص مي‌دهد.

 

اما درباره لرد ماجرا اين است كه فيلمساز هرگز با دغدغه فرهنگي و اجتماعي و با نگاهي دلسوزانه و آسيب‌شناسانه دست به توليد فيلم نزده است بلكه با شناختي كه از ساختارها و چارچوب‌هاي جشنواره‌هايي چون كن داشته ايده‌اش را جلوي دوربين برده است. در واقع فيلم صرفاً كاركرد جشنواره‌اي دارد و براي مردم ايران ساخته نشده است، از اين منظر فيلم لرد را بايد اثري ضد ميهني قلمداد كرد كه برخلاف ژست مردم‌گرايانه‌اش مقابل ملت ايران قرار مي‌گيرد. 

   

آش سينماي جشنواره‌اي آنقدر شور شده كه روزنامه اصلاح‌طلب شرق هم درباره اين فيلم مي‌نويسد: «محمد رسول‌اف انگار دل پُري داشته، چون ساخت چنين فيلم تلخى كه در آن همه و همه بد و شرور هستند و غير از شبه‌قهرمان داستان و زنش هيچ آدم خوبى وجود ندارد، دليل ديگرى نمى‌تواند داشته باشد... هر چه بدها همه دارند در اين فيلم يك‌جا جمع شده است. خطوط قرمز فيلم هم به هم ربطى ندارند، كارگردان براى ربط‌دادنشان به طور مداوم از سكانس‌هايى كه رضا را زير دوش يا در غارى در آب در حال شناست، نشان داده كه هر ١٠ دقيقه يك بار مى‌بينيم و كمكى به داستان نمى‌كند. تمام اتفاقات فيلم هم قابل پيش‌بينى هستند، چه آتش‌زدن خانه‌شان، چه مسموم‌شدن ماهى‌ها و…، صحنه‌هايى هم كه آدم‌بد‌ها سراغ رضا مى‌آيند، به سبك فيلمفارسى‌هاى قبل از انقلاب است و بيشتر كمدى است تا هيجان‌آميز. در آخر فيلم هم رضا كه اول در سادگى و ببوگلابى‌بودن نفر اول است، تبديل به ابرقهرمان مى‌شود و ديگر كلاً هيچ ربطى به قبلش ندارد. در كمتر از يك ماه كلاً اين آدم ديگر آن آدم نيست! ايرانى‌هاى شاد و مغرور كه براى ديدن فيلم هم‌وطنمان آمده بوديم، ناراحت سالن را ترك مى‌كرديم. من اما فكر كردم كه اى كاش آنها كه اين قدر ناراحتند و كينه به دل دارند، بروند و هم خيال خودشان را راحت كنند و هم مخصوصاً خيال ما را.»

  

سينماي ايران هنوز در بديهي‌ترين موضوع درباره سينما يعني تعريف اين پديده مشكل دارد، اغلب سينماگران در ايران سينما را ابزاري سياسي مي‌دانند و طنز تلخ ماجرا هم اين است كه اين سياسي‌كاري‌هاي سينمايي با شعار نخ‌نماي هنر براي هنر مغايرت كامل دارد. همين مسئله سينماي ايران را در دام جشنواره‌هاي جهاني گرفتار كرده است. هرگاه سازمان سينمايي تعريفي صحيح و دقيق از سينما كه حامل مسئله منافع ملي بود ارائه داد و در راهبردهاي خود نسبت اميد و رؤياپردازي مثبت با سينما را مشخص كرد و به آن پايبند بود بايد فروكش كردن سينماي جشنواره‌اي را انتظار كشيد وگرنه در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخيد.

گویا قصه پخش و انتشار غیرقانونی فیلم‌های سینمایی تمامی ندارد. بعد از «یک خانواده محترم» در چند سال گذشته و برخی موارد دیگر حالا نوبت به «گشت 22» رسیده است. فیلمی که در جشنواره فیلم فجر سال گذشته با حاشیه‌های زیادی روبه‌رو شده بود. منتقدان این اثر را فیلمی ضعیف‌تر از «گشت ارشاد» می‌دانستند. در نهایت، برخی انتقادات برنامه تلویزیونی «هفت» به این فیلم موجب واکنش آقایان سعید سهیلی و حمید فرخ‌نژاد بود که مشترکاً سرمایه‌گذاری این اثر را به عهده داشتند. شدت حاشیه‌ها به گونه‌ای بود که فرخ‌نژاد، منتقدان این برنامه تلویزیونی را متهم کرد که برای غم نان، کمیسیون فرهنگی را برای برخورد با این فیلم تحریک کرده است.

ادعایی که البته از طرف مسوولان کمیسیون رد شد. جالب آنکه کمیسیون فرهنگی مجلس برای بررسی آثار حاضر در جشنواره، برخی کارشناسان فرهنگی را در آن ایام به خدمت گرفته بود و از نظرات آنها برای ارزیابی کلی آثار استفاده کرد. منتقدان برنامه هفت هم اعلام کردند که مواضع‌شان نسبت به این فیلم را کاملاً صریح و واضح و در رسانه اعلام کرده‌اند و چیزی برای پنهان کردن ندارند. با فرا رسیدن نوروز، لیست اسامی فیلم‌های حاضر در اکران نوروزی اعلام شد. فیلم «گشت 2» هم در زمره همین فیلم‌ها بود. فیلم در گیشه با استقبال زیادی روبه‌رو شد و حتی فرا رسیدن ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری هم نتوانست تأثیری در فروش فیلم داشته باشد.

فروش فیلم به مرز 20 میلیارد تومان رسیده است. در روزهایی که «گشت2» به نقطه اوج خود رسیده بود، به ناگاه خبری منتشر شد مبنی بر آنکه نسخه ویدیویی فیلم به بازار راه پیدا کرده است. خبری که اول از همه موجب شوک دست‌اندرکاران و عوامل فیلم شد و البته بعضی از سینماگران هم به آن واکنش نشان دادند. نکته آنکه نسخه ویدیویی قاچاق با زیرنویس شورای بازرگانی صداوسیما منتشر شده است. به نظر می‌رسد این نسخه، نسخه‌ای بوده که از جانب سازمان سینمایی برای بررسی تیزر تلویزیونی به سازمان صداوسیما ارسال شده است.

این اتفاق موجب شد تا سعید سهیلی کارگردان این اثر به آن واکنش نشان دهد.

 او در صفحه شخصی خودش نوشت: «حتی نوشتنش هم سخته، نسخه قاچاق فیلم «گشت۲» به بازار اومده... نسخه‌ای که منتشر شده روی آن عبارت جهت بازبینی صدا و سیما درج شده، در واقع فیلم برای تیزر به صدا و سیما فرستاده شد که کاش فرستاده نمی‌شد. 10 روزه برای پیگیری هر جا که فکر کنید رفتیم، از دادگاه و پلیس فتا تا پلیس امنیت و... اما هیچ جوابی نشنیدیم و نتیجه‌ای حاصل نشد. فیلم خیلی راحت به صورت قاچاق و غیرقانونی خرید و فروش می‌شه و ما همراه با قانون نظاره‌گر هستیم.

 این فیلم برای اکران در سینما تهیه شده بود نه برای تلگرام و کفِ خیابون. نسخه‌ای که هم اکنون به صورت قاچاق عرضه شده ناقص، بی‌کیفیت و حتی تصحیح رنگ هم صورت نگرفته است. به عنوان یک شهروند ناامید از قانون از شما تقاضا می‌کنم با سارقین همکاری نکنید و نسخه قاچاق خریداری نکنید.»

فرخ‌نژاد هم که یکی از سرمایه‌گذاران این فیلم محسوب می‌شود به شدت به این موضوع واکنش نشان داد: «باعث تأسف است که اعلام کنم نسخه قاچاق فیلم گشت 2 وارد بازار شده و متأسفم که اعلام کنم طی هفته گذشته در این ارتباط شکایتی تنظیم و به دادگاه رسانه تسلیم کردیم ولی تمام تلاش‌های قانونی ما برای جلوگیری از این سرقت بی‌نتیجه موند. پلیس فتا، پلیس امنیت و شورای صیانت سینما فقط اظهار تأسف کردند و دیگر هیچ... عملاً دست قانون جلوی سارقین بالاست و نسخه غیرقانونی «گشت 2» عیان و در محیطی امن در حال خرید و فروش، متأسفم برای سینمایی که هیچ پناهی ندارد.»

سوای واکنش عوامل فیلم، آقای سیدمحمودرضوی تهیه‌کننده فیلم «ماجرای نیمروز» هم از سینماگرانی بود که نسبت به این کار اعتراض کرد. او در توئیتر خود از مردم درخواست کرد که برای حمایت از فرهنگ و صنایع فرهنگی و سینما از دریافت نسخه قاچاق خودداری کنند. به گزارش فارس، این اقدام هم ظاهراً موجب شده است که مؤسسه هنرهای تصویری سوره که حق پخش ویدیویی این فیلم را به عهده دارد، دست به کار شده و فرایندهای لازم برای عرضه نسخه ویدیویی قانونی فیلم به بازار را تسریع کند.

کانال سینما ادعا کرده است که این نسخه قاچاق توسط فرزندان برخی مسوولان وارد بازار شده است: «چند هفته قبل نیز شخصی با انتشار عکسی که نشان می‌داد فیلم گشت۲ در تلویزیون در حال نمایش است، در پستی کوتاه در اینستاگرامش نوشت: «زندگی لاکچری:گشت۲ نسخه اصلی تو تلویزیون خونه» پستی که البته یک روز بعد حذف شد/ ماجرای تماشای فیلم‌های روی پرده و بعضاً توقیفی و اکران نشده در خانه برخی مسوولان و البته آقازاده‌ها طی هفته‌های گذشته خبرساز شده بود، اتفاقی که برای فیلم گشت۲ افتاده، چه نقطه اشتراکی می‌تواند با این ماجرا داشته باشد. شاید طی روزهای آینده مشخص شود.» اتفاقی که ظاهراً برای مرتبه اول نیست و پیش از این هم در مورد فیلم «لانتوری» افتاده بود.

سیدعلی حمیدی قائم مقام مرکز سیمافیلم  درباره سریال هایی که قرار است در ماه مبارک رمضان پخش شود، گفت: سریال «نفس» به کارگردانی جلیل سامان و سریال «زیر پای مادر» به کارگردانی بهرنگ توفیقی دو سریالی هستند که در ایام ماه مبارک رمضان روی آنتن می روند.

وی درباره سریال «سر دلبران» به کارگردانی محمدحسین لطیفی که پیش از این اعلام شده بود در ماه رمضان روی آنتن می رود، عنوان کرد: این مجموعه با وجود حمایت های سازمان اوج و سیمافیلم به پخش در ماه مبارک رمضان نمی رسد.

حمیدی یادآور شد: سریال «سر دلبران» به دلیل فرآیندی که در تولید داشت از جمله تصویربرداری در شهر یزد و تغییرات در انتخاب بازیگران با این مساله مواجه و حتی قرار شد برای تولید و پخش این مجموعه در ماه رمضان کار را با ۲ گروه جلو ببرند اما چون دقایق گرفته شده کافی نبود و فاصله اندکی تا ماه رمضان مانده است تصمیم بر این شد که فقط ۲ شبکه در ماه رمضان سریال داشته باشند.

قائم مقام مرکز سیما فیلم در پایان تصریح کرد: البته با توجه به اینکه روزها طولانی است در فاصله بعد از افطار دو سریال کفایت می کند چون امسال در ایام ماه مبارک رمضان پخش چند مسابقه فوتبال و والیبال را هم شاهد هستیم و از این حیث تلویزیون از برنامه های جذاب برخوردار است.

تازه‌ترین مجموعه نمایشی شبکه یک برای پخش در شب‌های ماه مبارک رمضان آماده پخش شده است. «زیر پای مادر» نام این مجموعه تلویزیونی است که به قلم سعید نعمت‌الله به نگارش درآمده و به کارگردانی بهرنگ توفیقی و بازی بازیگرانی چون کامبیز دیرباز، پریوش نظریه، بهناز جعفری، بهزاد فراهانی، مریم بوبانی، مجید واشقانی، مهدی سلطانی و آتیلا پسیانی با شروع ماه مبارک رمضان روی آنتن می‌رود. زیر پای مادر که در ابتدا «لبخند رخساره» نام داشت و بعد به «دیباجی» تغییر عنوان داد، داستانی خانوادگی و چند وجهی دارد و داستان اتفاقات رخ داده میان اعضای یک خانواده را روایت می‌کند.

زیر پای مادر، حاصل دومین تجربه همکاری مشترک میان بهرنگ توفیقی در مقام کارگردان و نیز سعید نعمت‌الله به عنوان نویسنده است. این دو که پیش از این در مجموعه «پشت‌ بام تهران» همکاری موفقی را با هم تجربه کرده و به نظر می‌رسد به زبان و درک مشترکی هم رسیده‌اند، حالا سراغ سریال زیر پای مادر رفته‌اند. مجموعه‌ای که احتمالا باز امضای خاص دیگر آثار نعمت‌الله را به همراه دارد؛ داستان خانواده‌ای از طبقه‌ای متوسط است که درگیر اختلافاتی شده و تفاهم و همدلی‌شان در معرض محک و قضاوت قرار می‌گیرد و در انتها و پس از پشت سر گذاشتن اتفاقات گوناگون، به همدلی و تفاهمی دوباره می‌رسند. در خلاصه داستان این مجموعه آمده است: «هیچ‌گاه دوری، دوستی نمی‌آورد و خانواده قصه زیرپای مادر، قبل از آن‌که دیر شود به همدلی می‌رسند.» در این مجموعه کامبیز دیرباز در نقش خلیل، بهناز جعفری در نقش آتنه، بهزاد فراهانی پدر آتنه، علیرضا آرا در نقش سهراب برادر خلیل، پریوش نظریه در نقش رخساره، حمیدرضا هدایتی پدر رخساره و با معرفی درسا بختیاری در نقش ستاره مقابل دوربین رفته‌اند.

بهرنگ توفیقی یکی از کارگردانان تازه‌نفس سیماست که در این مدت مجموعه‌های موفقی را در فضاهایی متفاوت کارگردانی کرده است. «مسیر انحرافی»، «انقلاب زیبا»، «آمین» و «پشت بام تهران» مجموعه‌های پیشینی هستند که او در تلویزیون کارگردانی کرده و روی آنتن فرستاده است.

توفیقی در توضیح چگونگی ساخت این مجموعه تازه معتقد است: ایده اولیه سریال را از همان زمان ساخت سریال پشت بام تهران در ذهن داشتم؛ اما برای پرورشش به زمان بیشتری احتیاج داشتم. به همراه سعید نعمت‌الله به شهر مشهد سفر کردیم و لوکیشن‌های مختلف را دیدیم و داستان شکل گرفت.

این کارگردان از تجربه همکاری دوباره و مشترک با نعمت‌الله به جام‌جم می‌گوید: متن‌های سعید (نعمت‌الله) همیشه برای من جذابیت دارند و به لحاظ جنس دیالوگ‌نویسی و طراحی قصه برایم جالب توجه‌اند. از ویژگی‌های اصلی زیر پای مادر این است که با پشت بام تهران فاصله زیادی دارد و گرچه داستان آن باز پیرامون ارتباط خانواده‌ها با هم می‌گذرد، اما جنس متفاوتی دارد.

از دیگر نکاتی که در این مجموعه رمضانی جالب توجه به نظر می‌رسد، ترکیب انتخاب بازیگران آن است. در این مجموعه قرار است کامبیز دیرباز را در نقشی متفاوت‌تر از همیشه و با گریم مردی جاافتاده و سن‌وسال‌دار ببینیم. توفیقی درخصوص این انتخاب خود توضیح می‌دهد: کم پیش می‌آید که من و سعید هر دو برای انتخاب بازیگری با هم اتفاق‌نظر نداشته باشیم. از همان ابتدا دیرباز را برای بازی در نقش خلیل مدنظر داشتیم و می‌دانستیم که مساله سن و گریم، برای بازیگری چون او کار سختی نیست. لذا با اعتماد کامل سراغش رفتیم و مطمئن بودیم که از پسش برمی‌آید.

توفیقی ادامه می‌دهد: پریوش نظریه هم بازیگر نقش رخساره است؛ نقشی که حتی اسم پیشین مجموعه (لبخند رخساره) هم اشاره به نام او داشت و حضور این شخصیت گرچه محوری نیست، اما تاثیرگذار است و مسیر داستان را به جلو می‌برد. رخساره زنی محکم و متکی به خود است و این ویژگی‌ها در پریوش نظریه وجود داشت.

زینب تقوایی کارش را با تهیه‌کنندگی سریال «دودکش» شروع کرد و با مجموعه‌های پربیننده‌ای چون «مدینه»، «پشت‌بام تهران» و اخیرا «زیر پای مادر» ادامه داد.تقوایی می‌گوید: خط اصلی قصه را نمی‌توانم تعریف کنم، چرا که اصل جذابیت و غافلگیری داستان زیر سوال می‌رود و قصه برای مخاطبان لو می‌رود. اما به طور کلی این‌طور بگویم که زیر پای مادر تک بعدی نیست و به مسائل مختلفی در کنار هم اشاره دارد. بستر اصلی داستان در دل یک خانواده می‌گذرد و روایت می‌شود ولیکن در این بین فضای درام و عاشقانه‌ای هم بین افراد اتفاق می‌افتد که طبیعتا می‌تواند جذاب باشد.

سریال زیر پای مادر به یک شهر محدود نمانده و در لوکیشن‌هایی واقع در شهرهای مختلف کشور مقابل دوربین رفته است. تقوایی در این خصوص می‌‌گوید: فیلم‌برداری این مجموعه کار آسانی نبود و ما تقریبا 110 جابه‌جایی را در طول مدت ضبط پشت سر گذاشتیم. لوکیشن‌هایمان در شهرهای تهران و اطراف آن به ویژه هشتگرد، مشهد و شهرهای اطراف چون قدمگاه و نهایتا در شهر انزلی واقع شده بود. ضمن این‌که قصه در فصل زمستان روایت می‌شد و بارش و سرمای هوا هم سختی دیگر کارمان بود. اما خوشبختانه همه اعضای گروه همدلی و همبستگی زیادی داشتند و توانستیم کار را با سرعتی که مدنظرمان بود جلو ببریم.

تهیه‌کننده زیر پای مادر درخصوص زمان پخش این مجموعه اظهار می‌کند: طبیعتا این کار با توجه به شرایطی که داشت، یکی از گزینه‌های خوب پخش در ماه رمضان بود، چراکه ضبط و فیلمبرداری‌اش تمام شده و گروه و عوامل هم زحمت زیادی برای رسیدن به نتیجه‌ای باکیفیت و استاندارد کشیده بودند و همه اینها ملاک‌های مهمی محسوب می‌شد.

مهدی سلطانی سروستانی از جمله بازیگران اصلی مجموعه رمضانی شب‌های شبکه یک است. او که در این مجموعه در نقش «اسماعیل نفر» ایفای نقش می‌کند، در توضیح نقش خود می‌گوید: مهم‌ترین نکته‌ای که به قبول بازی در این نقش ترغیبم کرد،‌ نویسندگی سعید نعمت‌الله بود. من قبلا هم این همکاری را با او در مجموعه‌های «مادرانه»، «دیوار» و «مدینه» تجربه کرده بودم که همه مجموعه‌های موفقی هم بودند و استقبال مخاطبان را در پی داشتند. لذا وقتی پیشنهاد بازی در زیر پای مادر به من شد، ترغیب شدم که برای بار چهارم این همکاری را تجربه کنم. ضمن این‌که بهرنگ توفیقی هم کارگردانی خوب و امتحان پس داده است و کار کردن با او دیگر حسن بازی در این مجموعه بود.

وی با اشاره به پخش این مجموعه در ماه رمضان خاطرنشان می‌کند: تجربه این‌طور نشان داده که مجموعه‌هایی که در ماه مبارک رمضان روی آنتن می‌روند، بهتر دیده می‌شوند و بنابراین تلویزیون هم تمام سعی‌اش را می‌کند که در طول این ماه مجموعه‌های موفق و قابل تاملی را روی آنتن بفرستد. ضمن این‌که در این ایام سفرها هم کمتر می‌شوند و مردم در یک‌جا ساکن‌اند و سریال‌ها را دنبال می‌کنند؛ لذا این موقعیت خوبی است و مجموعه‌های پخش شده در این ایام با مخاطبان بیشتری هم سر و کار دارند.

مهدی سلطانی بازیگر سریال زیر پای مادر عنوان می‌کند: در این مجموعه با بازیگران خوبی چون کامبیز دیرباز، بهناز جعفری، پریوش نظریه، بهزاد فراهانی و نوید خداشناس همبازی هستم. اسماعیل، شخصیتی که در این مجموعه نقشش را بازی می‌کنم، تعریف خاصی دارد و صحبت کردن در موردش باعث می‌شود که بخشی از داستان مجموعه لوبرود. اما به‌طور کلی می‌توانم این‌طور بگویم او فردی است که از گذشته‌اش رضایت چندانی ندارد و لذا تصمیم می‌گیرد آینده‌اش را به شکلی متفاوت بسازد و زندگی‌اش را تغییر دهد و این تغییرات بخشی از داستان ماجرا را تشکیل می‌دهد.

مهران مهام تهیه کننده سریال تلویزیونی "پنچری" گفت: حدود ۷۰ درصد از سریال  "پنچری" ضبط شده است و هم‌اکنون در باغ موزه قصر مشغول تصویربرداری هستیم.

وی ادامه داد: به جز بازیگرانی که از ابتدا در این کار حضور داشتند، هنوز بازیگر جدیدی به مجموعه اضافه نشده است.

مهام تصریح کرد: با توجه به اینکه فیلمنامه سریال به طور همزمان با تصویربرداری در حال نگارش است، امکان اضافه شدن بازیگر میهمان به این اثر وجود دارد.

وی در ادامه صحبت‌های خود اظهار کرد: به طور احتمالی سریال "پنچری" پس از ماه مبارک رمضان در شب‌های تابستان به صورت هر شب از شبکه سه سیما میهمان مخاطبان تلویزیونی می‌شود.

تهیه کننده سریال "پنچری" توضیح داد: "پنچری" در ۴۰ قسمت ساخته می‌شود و پس از پایان مراحل تولید این اثر، به سراغ ساخت اثر دیگری می‌رویم که هم‌اکنون در مرحله نگارش قرار دارد.

وی افزود: کار ساخت موسیقی سریال "پنچری" را حمیدرضا صدری انجام می‌دهد. ما برای تیتراژ خواننده خواهیم داشت، اما هنوز به یک گزینه قطعی در این مورد دست پیدا نکرده‌ایم.

مهام تصریح کرد: سریال "پنچری" داستان پسری را به تصویر می‌کشد که همه مقدمات را چیده تا به دختر مورد علاقه‌اش برسد، اما در این مسیر اتفاقاتی رخ می‌دهد که او برای رسیدن به خواسته‌اش همه اطرافیان را به چالش می‌کشد.

وی خاطرنشان کرد: در سریال "پنچری" به کارگردانی برزو نیک نژاد بازیگرانی همچون یوسف تیموری، حمید لولایی، مریم سعادت، مائده طهماسبی، زهره فکور صبور، اشکان اشتیاق، رضا داوود نژاد و شهره سلطانی به ایفای نقش می‌پردازند.

اخیراً تیزر ویژه برنامه «ماه عسل96» در رسانه‌های مختلف منتشر شد و با  نزدیک شدن به ماه مبارک رمضان عوامل سازنده این برنامه خود را برای یک دوره سخت آماده می‌کنند.

به گزارش بولتن نیوز، ماه عسل عنوان برنامه‌ای اصطلاحاً تاک‌شوست که چند سالی است به تهیه‌کنندگی واجرای آقای احسان علیخانی، مهمان آنتن شبکه سوم سیما درایام ماه مبارک رمضان است، برنامه‌ای که مهمانانش سلبریتی یا مشاهیر نیستند؛ آن‌ها عمدتاً انسان‌های معمولی و ناشناخته‌ای هستند که درزندگی شخصی یا حرفه‌ای خود کاری کرده‌اند که دیدن و فهمیدنش برای مردم مفید است؛ مهمانانی از جنس مردم که ممکن است همسایه یا دوست و آشنای خود ما باشند، همین رویه از ماه عسل یک برنامه مردمی می‌سازد.

مدیر گروه اجتماعی شبکه سه سیما در چهارم اردیبهشت ماه به خبرگزاری صدا و سیماگفت: «ماه عسل» ۹۶۶ از نظر فرم و ساختار با سال‌های پیش متفاوت خواهد بود.

ناصر کریمان افزود: عوامل این برنامه یک سالی است که روی سوژه‌های آن کار می‌کنند و سعی کردیم ماه عسل ۹۶ به لحاظ فرم و ساختار با سال‌های پیش متفاوت باشد.

وی ادامه داد: نوع روایت قصه‌های ماه عسل امسال متفاوت است و یک موضوع را از زوایای مختلف روایت می‌کنند؛ برای مثال با افرادی که اعتیاد را ترک کرده‌اند، اعتیاد دارند و در آستانه اعتیاد هستند به گفت‌وگو می‌پردازند و از سوژه‌محوری به موضوع‌محوری روی آورده‌اند.

کریمان درباره زمان پخش این برنامه ادامه داد: ماه عسل به تهیه‌کنندگی و اجرای احسان علیخانی از یک روز قبل از ماه مبارک رمضان روی آنتن می‌رود و تا عید فطر ادامه دارد.

«ماه عسل ۹۶» امسال وارد یازدهمین سال تولید و پخش خود می‌شود و این در حالی است که پیش تولید این برنامه از پاییز ۹۵ به‌طور جدی آغاز شده است. آنطور که احسان علیخانی تهیه‌کننده و مجری این برنامه پیش از این نیز اعلام کرده بود اتاق فکرش با برگزاری جلسات متعدد در زمینه‌های مختلف کار خودشان را تقریباً یک‌سال پیش از آغاز پخش برنامه شروع کرده‌اند. یکی از تفاوت‌های پروسه پیش‌تولید این برنامه در سال ۹۶ با سال‌های گذشته‌اش ارتباط بیشتر با مراکز تحقیقاتی-پژوهشی، آسیب شناسی‌های متعدد درباره موضوعات مختلف، برگزاری جلساتی با کارشناسان و صاحبنظران در زمینه‌های گوناگون است.

به گزارش صبا، همچنین از آنجا که رسالت خاص این برنامه روایت قصه‌های مردم است و مردمی بودن یکی از ویژگی‌های اصلی ماه عسل است. گروه تولید و اتاق فکر این برنامه درفضای مجازی با راه‌اندازی ربات تلگرامی انتقادات و پیشنهادات مخاطبان خود را پیش از آغاز برنامه مورد ارزیابی و تأمل روی آن را در دستور کار قرار داده است.

ماه عسل۹۶ یکی از موضوعات اصلی خود را در دوره تحقیق و پژوهش به سبک زندگی اختصاص داده و پیش‌بینی می‌شود که یکی از محورهای اصلی امسال نیز همین موضوع باشد.

در روایات اسلامی و همچنین فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب درباره سبک زندگی اسلامی، بردباری، صبر در برابر مشکلات، امید به لطف خدا و حفظ جایگاه خانواده از مهم‌ترین مؤلفه‌های مطروحه بوده که با بررسی عملکرد برنامه ماه عسل می‌توان به خوبی توجه و اجرای آن را به چشم دید. هرچند در اجرای چنین برنامه‌ای با این موضوعات حساس گاهی مشکلات و نواقصی هم دیده می‌شود اما باید توجه داشت که ریسک‌پذیری بخشی از برنامه‌سازی تلویزیونی است و باید نقاط قوت را در مقابل نقاط ضعف پررنگ کرد، هنوز خاطره خوش مشخص شدن هویت شهید گمنام و رسیدن به خانواده‌اش به واسطه این برنامه فراموش نشده است.

ماه عسل، سال به سال از فضای احساسی شوهای معمول تلویزیونی فاصله گرفته و سعی کرده با تبیین اهداف کلان و منطبق بر ارزش‌های ملی و مذهبی جامعه راه خود را طی کند؛ راهی که البته بی‌نقص نبوده است و می‌توان به آن نقدهایی وارد کرد.

ماه عسل با گذشت 11سال از پخش در ایام ماه مبارک رمضان به یک برند مشهور در این زمینه تبدیل شده است. به جرات می‌توان ماه عسل را اجتماعی‌ترین برنامه تلویزیون در سال‌های اخیر نامید.

آیا می‌توان روند این برنامه را در سال‌های اخیر، خصوصاً دوسال گذشته رو به رشد دانست؟ برنامه‌های چالشی اجتماعی برخلاف برنامه‌های دیگری مثل «نود» و «خندوانه» به موضوعات ملتهب و جدی می‌پردازد؛ شاید ملتهب‌ترین مباحث برنامه‌هایی مثل نود بررسی حواشی مسابقاتی مثل دربی باشد که همان هم در عین جنجالی بودن با توجه به فضای بانشاط ورزش قدری تلطیف خواهد شد و اصطلاحاً زهرش گرفته می‌شود.

ماه عسل قرار است به مسائلی بپردازد که کمتر گفته می‌شود؛ ناهنجاری‌های اجتماعی، بیماری‌ها و بزه از جمله موضوعات هدف این برنامه است؛ اما روایت چنین موضوعاتی که طبعاً تلخی‌هایی به همراه دارد، در آن زمان و با آن فرمت مورد پسند مخاطب عام خواهد بود؟

یکی از انتقادهای جدی به ماه عسل و احسان علیخانی همین بیش از حد جدی و تلخ بودن موضوعات برنامه است.

برخی از منتقدان درست یا غلط معتقدند که این برنامه و مجری آن با مشکلات، مصائب و اشک مردم دکان باز کرده‌اند و با آن خود را هر روز مشهورتر می‌کنند. شاید لازم است که با توجه به فضای با نشاط این ماه، درعین پرداخت به مشکلات مردم و روایت آنها با شیوه‌های خاص برنامه‌سازی، قدری فضای ماه عسل شیرین‌تر شده و از تلخی دم افطار دوری شود.

دومین انتقادی که می‌توان به ماه عسل وارد دانست در این نکته است که به هرحال امروز این برنامه دیگر یک برنامه جوان با مجری و تهیه‌کننده‌ای کم تجربه نیست و به‌عنوان یکی از برنامه‌های با قدمت و جا افتاده تلویزیون شناخته می‌شود. دقیقاً همان اتفاقی که به عقیده برخی مدتی است که نود دچار آن شده است، به تکرار افتادن و عدم نوآوری در شیوه برنامه‌سازی؛ ماه عسل در دوسال گذشته تا حدودی به این رویه افتاده و همین امر باعث ریزش مخاطبان آن شده است. سازندگان این برنامه که برخی از آنها از جمله احسان علیخانی در طول سال به جز این برنامه و ویژه برنامه سال تحویل، پروژه تلویزیونی دیگری ندارند و زمان مناسبی برای تشکیل اتاق فکر و ایده‌پردازی دارند؛ اتاق فکری که لازم است درکنار یافتن سوژه‌ای برنامه، قدری هم به فکر نوآوری در فرم و قالب ماه عسل باشد.