داستان همیشگی همه مردان رئیس‌جمهور

گروه سینما و تلویزیون: در هفته‌های اخیر بحث انتخابات داغ بود. چنان داغ که تمام مسائل دیگر را تحت‌الشعاع خود قرار داده بود. در چنین شرایطی بعید نیست به ذهن رسیدن این نکته که چه فیلم‌هایی به نوعی موضوعی مرتبط با انتخابات دارند. البته موضوع مربوط به انتخابات چنین نیست که حس کنیم باید رویکرد و شیوه‌ای خاص را شامل باشد. نه، وقتی صحبت درباره انتخابات وسط می‌آید، نوع رویکرد فیلم‌ها در خود واژه انتخابات پنهان است. به گویش بهتر در برخی از این فیلم‌های مرتبط با انتخابات مردم رأی‌دهنده به چالش کشیده می‌شوند. 

به گزارش بولتن نیوز، در بعضی از آنها به رسوایی‌های جنسی، سیاسی و فرازونشیب‌های زندگی سیاستمداران پرداخته می‌شود، برخی دیگر سوابق کاری یا مدارک تحصیلی آنان را به سخره می‌گیرند و نمایش می‌دهند که چگونه یک سیاستمدار رسوایی خود را با برنامه‌ای میهن‌پرستانه یا چالشی بزرگتر در اجتماع سرپوش می‌گذارد و ذهنیت مردم را به سویی دیگر سوق می‌دهد. طبیعی است که برخی از این فیلم‌ها نیز به تقلب انتخاباتی بپردازند و پرده از دموکراسی‌های دروغین بردارند و فرآیند انتخاباتی مسموم و فاسد را به چالش بکشند و درعین‌حال به نیروی شگرف آزادی، دموکراسی و اخلاق که علیه ظلم و شرارت است، پرداخته و سخن از این گویند که یک سیاستمدار میهن‌پرست و آرمانگرا چگونه می‌تواند در جامعه تغییر ایجاد کند. چنین فیلم‌هایی گاهی فساد سیاسی را به نمایش می‌گذارند و رنگ و لعابی ضددموکراتیک به نظام حکومتی می‌زنند. اما متقابلا سیاستمداران را به وفاداری به ارزش‌های میهن‌پرستانه و وفاداری به مردم دعوت می‌کنند. درواقع اگرچه فیلم‌های انتخاباتی هرکدام یک داستان هستند، اما هر یک حقیقتی را در خود نهفته دارند. آنچه در پی می‌آید نگاهی است به یک‌سری از شناخته‌شده‌ترین فیلم‌های مرتبط با انتخابات...

همه مردان رئیس‌جمهور که در‌ سال ۱۹۷۶اکران شد، فیلمی است از آلن ج. پاکولا؛ درباره تقلب انتخاباتی در زمان ریچارد نیکسون که به رسوایی واترگیت مشهور شد و استعفای نیکسون را از ریاست‌جمهوری آمریکا در پی داشت. این فیلم نامزد هشت جایزه اسکار بود که چهار جایزه را دریافت کرد. پس از رسوایی واترگیت که دو روزنامه‌نگار جوان واشنگتن‌پست به نام باب وودوارد و کارل برنشتاین در افشای تخلفات انتخاباتی ریاست‌جمهوری وقت آمریکا ریچارد نیکسون نقش بسزایی ایفا کردند، رابرت ردفورد علاقه‌مند شد فیلمی با محوریت این دو روزنامه‌نگار جوان تهیه کند. نخست به الیا کازان مراجعه می‌کند که او نمی‌پذیرد و سپس با ویلیام فرید کین وارد مذاکره می‌شود که او هم نمی‌پذیرد و سرانجام دوستش آلن ج. پاکولا می‌پذیرد کارگردانی فیلم را به عهده بگیرد و خود ردفورد بازی در نقش باب وودوارد را می‌پذیرد و داستین ‌هافمن نیز نقش خبرنگار دیگر کارل برنشتاین را بازی می‌کند. داستان این فیلم براساس ماجرایی واقعی نوشته شده است. ماجرایی که در ۱۷ ژوئن ۱۹۷۲ در دوره ریاست‌جمهوری ریچارد نیکسون از ستاد فرماندهی دموکرات‌ها در واشنگتن با دستگیری پنج سارق با وسایل مدرن استراق سمع آغاز می‌شود و با ورود باب وودوارد (رابرت ردفورد) گزارشگر تازه‌کار واشنگتن پست و کارل برنستاین (داستین‌ هافمن) گزارشگر پرانرژی و پیگیر روزنامه وارد مرحله تازه‌ای می‌شود.

دِیو را ایوان ریتمن در‌ سال ۱۹۹۳ساخته و کوین کلاین در این فیلم نقش دیو کاویک مسئول یک آژانس کاریابی را بازی می‌کند که شباهت زیادی به رئیس‌جمهوری آمریکا دارد و گاهی‌اوقات در میان مردم به شوخی ادای او را درمی‌آورد. داستان این‌گونه ادامه پیدا می‌کند که وقتی رئیس‌جمهوری سکته می‌کند، از دیو می‌خواهند نقش او را بازی کند. درنهایت دیو خود وارد عمل می‌شود و برای حضور در شورای شهر دست به فعالیت انتخاباتی می‌زند. سیگورنی ویور، فرانک لانجلا و بن کینگزلی دیگر بازیگران دیو هستند...

 فیلم بلوورث را وارن بیتی در ‌سال ۱۹۹۸ساخته و خود این کارگردان نیز در این فیلم که موضوعی سیاسی دارد، بازی می‌کند. او همچنین یکی از فیلمنامه‌نویسان و یکی از تهیه‌کنندگان این فیلم است. بیتی نقش سناتور جی بولوورث را بازی می‌کند که قصد دارد نامزد ریاست‌جمهوری شود. او که از همه چیز دلزده و مأیوس‌شده به جایی می‌رسد که به سیم آخر می‌زند و می‌کوشد از قالب‌های از پیش تعیین‌شده فاصله بگیرد و حقیقت را بگوید. الیور پلات، دان چیدل، پل سوروینو و‌ هالی بری نیز در فیلم بلوورث بازی می‌کنند.

 فیلم هواپیمای رئیس‌جمهور ساخته ولفگانگ پترسن است که از هریسن فورد در این فیلم اکشن- ماجرایی در نقش جیمز مارشال رئیس‌جمهوری آمریکا استفاده کرده است.

این فیلم که در ‌سال١٩٩٧ ساخته شده در ادامه نشان می‌دهد که جیمز مارشال رئیس‌جمهوری آمریکا در مسکو بر ضدتروریسم سخنرانی می‌کند.

در بازگشت گروهی تروریست ملی‌گرا و افراطی قزاق به رهبری خورشونوف (با بازی گری اولدمن) هواپیمای اختصاصی رئیس‌جمهوری را می‌ربایند، اما مارشال که خود در جنگ ویتنام خدمت کرده و مدال افتخار دارد، از تجربیاتش برای حل این مشکل استفاده می‌کند. گلن کلوز در هواپیمای رئیس‌جمهور نقش معاون رئیس‌جمهوری را بازی می‌کند.

انتخابات را الکساندر پین در ۱۹۹۹ ساخته و در آن ریس ویدرسپون در یکی از نخستین فیلم‌های خود– و به جرأت از همه به‌یادماندنی‌تر در نقش یک معلم دبیرستان ظاهر شده که زندگی او هنگام کار با دانش‌آموزان در جریان انتخابات مدرسه شکلی پیچیده پیدا می‌کند. ماتیو برودریک و کریس کلاین دیگر بازیگران انتخابات هستند.

 فیلم رئیس دولت کریس راک خصلت و رویکردی پیشگویانه دارد. در این فیلم که در‌ سال ٢٠٠٣ ساخته شده، چند‌سال پیش از آن‌که باراک اوباما به کاخ سفید برود، کریس راک نقش نخستین رئیس‌جمهوری سیاه‌پوست آمریکا را بازی کرد. فیلمنامه رئیس دولت را خود کریس راک نوشته و برنی مک هم در این فیلم بازی می‌کند.

در فیلم کاندیدای منچوری جاناتان دمی در‌ سال ۲۰۰۴ دنزل واشنگتن نقش سرگرد بنت مارکو را بازی می‌کند که در جنگ خلیج‌فارس حضور داشته است. لیو شرایبر در نقش گروهبان ریموند شا یک قهرمان جنگ ظاهر شده است. شا خود را کاندیدای معاونت ریاست‌جمهوری می‌کند. پس از مدتی مشخص می‌شود مارکو و شا در یک آزمایشگاه مخفی شست‌وشوی مغزی شده‌اند و عاملان این کار قصد دارند از شا برای کشتن رئیس‌جمهوری جدید استفاده کنند. کاندیدای منچوری برمبنای رمانی که ‌سال ۱۹۵۹ منتشر شد و نیز با نگاه بازسازی به فیلمی به همین نام به کارگردانی جان فرانکن‌ هایمر که‌ سال ۱۹۶۲ براساس آن ساخته شد و به نمایش درآمد، ساخته شده است. مریل استریپ در کاندیدای منچوری جدید نقش یک سناتور اهریمنی را بازی می‌کند.

 فیلم مرد‌ سال ساخته بری لوینسن محصول ‌سال ۲۰۰۶ است و در آن رابین ویلیامز نقش تام دابز، مجری برنامه گفت‌وگوهای سرگرم‌کننده تلویزیونی را بازی می‌کند که ناخواسته با حمایت حدود ٤میلیون بیننده وارد رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شود. کریستوفر واکن، لورا لینی و جف گلدبلام دیگر بازیگران مرد ‌سال هستند.

در فیلم نیمه ‌ماه مارس جرج کلونی که در ‌سال ۲۰۱۱ ساخته شده، رایان گاسلینگ نقش مدیر جوان ستاد انتخاباتی یک نامزد ریاست‌جمهوری از حزب دموکرات (با بازی جرج کلونی) را ایفا می‌کند که در دام سیاست‌های پشت پرده گرفتار می‌شود. کلونی به جز کارگردان یکی از فیلمنامه‌نویسان و تهیه‌کنندگان این درام سیاسی سیاه هم بود. فیلیپ سیمور‌ هافمن، پل جیاماتی، ماریسا تومی، جفری رایت و ایوان ریچل وود دیگر بازیگران عید مارس هستند که نخستین‌بار در دنیا در افتتاحیه جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد.

 فیلم رأی بی‌طرفانه به کارگردانی جاشوا مایکل استرن ٩‌سال پیش از کوین کاستنر به‌عنوان بازیگر نقش مردی به نام باد جانسن استفاده می‌کند که همراه دختر نوجوانش مالی (مادلین کارول) در شهری کوچک در نیومکزیکو در یک تریلر زندگی می‌کنند. داستان این‌گونه شکل می‌گیرد که شرایط انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا طوری پیش می‌رود که تک رأی نهایی باد جانسن تعیین‌کننده سرنوشت انتخابات خواهد بود. کلسی گرامر و استنلی توچی نقش دو نامزد ریاست‌جمهوری را بازی می‌کنند که می‌کوشند نظر جانسن را به سمت خودشان جلب کنند.

رنگ‌های اصلی را مایک نیکولز، سینماگر بزرگ و امتحان پس داده بریتانیایی ساخته و در فیلمش که در ‌سال ۱۹۹۸ جلوی دوربین رفته است، از حضور جان تراولتا در نقش جک استنتن که یک فرماندار خوش‌برخورد جنوبی است به‌عنوان بازیگر سود جسته است که درگیر مبارزات انتخاباتی برای تعیین نامزد ریاست‌جمهوری است، اما در زندگی خصوصی خود با مشکلات زیادی روبه‌رو است. رنگ‌های اصلی براساس رمانی ساخته شده که درباره مبارزات انتخاباتی بیل کلینتون در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در‌ سال ۱۹۹۲ منتشر شده بود. رنگ‌های اصلی کمتر از دو ماه بعد از رسوایی مربوط به مونیکا لوینسکی به بازار آمد. هرچند تراولتا گفت شخصیت خود را تا حد زیادی از کلینتون الهام گرفته، اما تامپسن بازیگر نقش همسر او در فیلم بارها در گفت‌وگوهایش عنوان کرد که این نقش از هیلاری کلینتون الهام گرفته نشده است.

در کمدی جذاب و هنوز ماندگار فرانک کاپرا به نام آقای اسمیت به واشنگتن می‌رود، جیمز استیوارت در نقش یک روستایی ساده‌لوح به نام جفرسن اسمیت ظاهر شده که جوانی آرمان‌گراست. پس از مرگ یک سناتور آمریکایی گروهی سیاستمدار فاسد اسمیت را انتخاب می‌کنند تا جای او را بگیرد و عملا آلت دست آنها باشد، اما اسمیت راه دیگری می‌رود و نه‌تنها توطئه آنها را خنثی می‌کند، بلکه در مقام خود باقی می‌ماند. جین آرتور، کلود ریتز و توماس میچل هم در فیلم برنده اسکار آقای اسمیت به واشنگتن می‌رود بازی می‌کنند.

فیلم سگ را بجنبان، بری لوینسن در‌ سال ۱۹۹۷ ساخته و داستانش پس از یک رسوایی جنسی که در آن پای رئیس‌جمهوری آمریکا در میان است، آغاز می‌شود که مشاور رئیس‌جمهوری وینفرد ایمز (آن هیچ) برای سرپوش گذاشتن بر قضیه به‌خصوص که انتخابات دوره جدید در پیش است از دکتر کانراد برین (رابرت دنیرو) کمک می‌خواهد. برین برای انحراف افکار عمومی یک جنگ جعلی به راه می‌اندازد و برای این کار از استنلی ماتس تهیه‌کننده بااستعداد ‌هالیوود (داستین ‌هافمن) می‌خواهد برنامه‌ای میهن‌پرستانه و تبلیغاتی بسازد. فیلم لوینسن یک ماه پیش از افشای رابطه بیل کلینتون و مونیکا لوینسکی به بازار آمد. بعدها که کلینتون دستور بمباران افغانستان و سودان را صادر کرد، رقبای سیاسی او مدعی شدند او هم مثل شخصیت‌های این فیلم عمل کرده است.

 فیلم آقای متشخص ساخته جاناتان لین در ‌سال ۱۹۹۲ جلوی دوربین رفته است. ادی مورفی که در ۱۹۹۲ فیلم موفق بومرنگ را روی پرده سینماها داشت، همان‌ سال در کمدی سیاسی آقای متشخص در نقش یک باج‌گیر خرده‌پا به نام تامس جفرسن ظاهر شد. جفرسن با این تصور که درصورت حضور در کنگره می‌تواند حق و حساب‌های کلان بگیرد، کاری می‌کند که در انتخابات پیروز شود و به کنگره برود، اما وقتی سیاستمداران کارکشته به او کلک می‌زنند، تصمیم می‌گیرد از مهارت‌های خود در باج گرفتن برای انتقام استفاده کند. فیلم در کنار این داستان طعنه‌ها و کنایه‌های آشکار و عریانی درباره اوضاع سیاسی و سیاستمداران آمریکایی دارد...

این فیلم ساخته‌شده توسط راد لوری  در آغازین ‌سال قرن بیست‌ویکم نشان می‌دهد که بعد از این‌که معاون رئیس‌جمهوری آمریکا به‌طور ناگهانی می‌میرد و رئیس‌جمهوری (با بازی جف بریجز) به جای او سناتور لین هنسن (جون آلن) را انتخاب می‌کند، چگونه با بهانه و بی‌بهانه این انتخاب خیلی زود با مخالفت‌های بسیار روبه‌رو می‌شود، چراکه هنسن ظاهرا در دوران دانشکده به لحاظ اخلاقی مشکل داشته است. در این بین، یک نماینده کنگره (گری اولدمن) برای برکناری هنسن عزم خود را جزم کرده است.

فیلم بازشماری، فیلمی تلویزیونی به کارگردانی جی‌روچ محصول‌ سال ۲۰۰۸ و در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری ‌سال ۲۰۰۰ آمریکا و شمارش مجدد آرا در فلوریداست. مبارزه انتخاباتی نیز محصول‌ سال ۲۰۱۲ به کارگردانی جی روچ است و داستان رقابت کام برادی (با بازی فرل) دموکرات و مارتی ‌هاگینز (با بازی گالیفیاناکیس) جمهوری‌خواه برای ریاست‌جمهوری آمریکا را روایت می‌کند...

منبع: شهروند