اوپک چیست؟

هم اکنون مقر دائمی دبیرخانه این سازمان در وین کشور اتریش است. کشورهای قطر (1961)، اندونزی (1962، تعلیق عضویت در سال 2009، بازگشت ژانویه 2016، تعلیق دوباره نوامبر 2016)، لیبی (1962)، امارات (1967)، الجزایر (1969)، نیجریه (1971)، اکوادور (1973، تعلیق عضویت 1992، بازگشت 2007)، آنگولا (2007)، و گابن (1975، لغو عضویت 1995، عضویت مجدد 2016) نیز بعدها به این سازمان پیوستند.

هدف سازمان اوپک ایجاد هماهنگی و متحد کردن سیاست های نفتی کشورهای عضو است تا به این شکل قیمت های عادلانه و پایداری را برای تولیدکنندگان نفت ایجاد نماید. از دیگر اهداف این سازمان تامین نفت مداوم، اقتصادی و بهینه برای کشورهای مصرف کننده نفت است. هدف سوم اوپک نیز فراهم آوردن زمینه بازگشت سرمایه عادلانه برای کسانی است که در صنعت نفت سرمایه گذاری می کنند.

دبیرخانه اوپک در واقع مسئول اجرایی کردن تصمیماتی است که اعضای آن اتخاذ می کنند. دبیرکل این سازمان که هر سه سال یکبار از میان اعضای سازمان انتخاب می شود، هم اکنون محمد سوناسی بارکیندو نماینده نیجریه است. دبیرکل در پایان دوره تصدی خود می تواند توسط اعضاء به مدت سه سال دیگر به این سمت منصوب شود.

اعضای این سازمان به طور معمول در هر سال دو نشست (ماه می، ماه دسامبر) برگزار می کنند. اعضا می توانند درخواست نشست فوق العاده نیز بکنند.

اوپک در سال 2005 برای نخستین مرتبه اقدام به معرفی شاخص قیمت نفت خود کرد که به نام سبد نفتی اوپک شناخته می شود. سبد نفتی اوپک شامل نفت مخلوط ساهارا (الجزایر)، گیراسول (آنگولا)، اورینت (اکوادور)، رابی لایت (گابن)، سنگین ایران (ج.ا. ایران)، سبک بصره (عراق)، صادراتی کویت (کویت)، السدر (لیبی)، سبک بونی (نیجریه)، قطر مارین (قطر)، سبک عرب (عربستان)، موربان (امارات)، و مری (ونزوئلا) است. میانگین قیمت نفت اوپک در ماه مارس 2017 برابر با 50 دلار و 32 سنت برای هر بشکه بوده است.

تولید نفت اعضای این سازمان در ماه آوریل 2017 در مجموع به 31 میلیون و 928 هزار بشکه در روز رسید. میزان تولید نفت اعضای این سازمان در سال 2016 به ترتیب عبارتست از عربستان (10 میلیون و 406 هزار بشکه در روز)، عراق (4 میلیون و 289 هزار)، ایران (سه میلیون و 505 هزار)، امارات (2.9 میلیون)، کویت (2.8 میلیون)، ونزوئلا (2.1 میلیون)، آنگولا (1.7 میلیون)، نیجریه (1.5 میلیون)، الجزایر (یک میلیون)، قطر (656 هزار)، اکوادور (546 هزار)، لیبی (390 هزار)، و گابن (220 هزار).