وقتی شکل تبلیغات کلیت نظام را هدف قرار می‌دهد

گروه سیاسی: آیا انتخابات مرز باریک میان خیر و شر است؟ این سؤال مهمی است که با رصد فعالیت‌های انتخاباتی کاندیداها و طرفدارانشان به ذهن می‌رسد.

 

به گزارش بولتن نیوز، پروژه رقیب هراسی در انتخابات جاری به حدی جدی در دستور کار هر دو طیف قرارگرفته است که ارزیابی فعالیت‌های انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری و همچنین طرفدارانشان نشان می‌دهد در این دوره فضای انتخابات نه فضایی اثباتی که فضایی مبتنی بر نفی است.

 ایراد واردشده از سوی برخی منتقدان به روند تبلیغات در این دوره اتفاقاً نبود برنامه مشخص از سوی کاندیداهاست اما شاید بتوان برنامه شخص حاضران درصحنه را تخریب رقیب به‌جای تبیین خود عنوان کرد. صف‌آرایی سه‌به‌سه کاندیداها در مقابل یکدیگر که سبب شد فرصت مساوی برای تخریب به‌جای تبلیغ در اختیار هر دو طیف قرار گیرد، نیز به این وضعیت دامن زد.

در حقیقت یک‌سوی میدان ابراهیم رئیسی، محمدباقر قالیباف و مصطفی میرسلیم سمت راست میدان و حسن روحانی، اسحاق جهانگیری و مصطفی هاشمی طبا در دیگر سوی میدان ایستاده بودند. در این میان هر دو طیف با عباراتی یکدیگر را دروغ‌گو خطاب کرده و رقیب هراسی را با ابزارها و واژه‌های گوناگونی در دستور کار قراردادند.

به نظر می‌رسد می‌توان اسم رمز تبلیغات در دوره جاری را همان رقیب هراسی» نامید. از یک‌سو کسانی که در این‌سوی میدان قرار دارند می‌گویند تداوم دولت روحانی یعنی تداوم بیکاری و رکود و آن‌ها که کنار دولت ایستاده‌اند می‌گویند خداحافظی با این دولت یعنی خداحافظی با روزهای نیمه‌روشن اقتصاد و اجتماع و سیاست در ایران.

حالا دیگر کم‌کم لحن کاندیداها و طرفدارانشان تندشده است. لازم می‌دانند برنامه‌های خود را بر تخریب رقیب و تک و پاتک استوار کنند اما کمی فکر می‌تواند نشان دهد که ایستگاه پایانی چنین شکلی از رقابت کجاست؟

بدون تردید متضرر اصلی این شیوه از تبلیغات، نه کاندیدای بازنده که کلیت نظامی است که با حملات سنگین کاندیداها به یکدیگر آسیبی جدی را می‌بینند.

وقتی طرفین حاضر در عرصه رقابت‌های انتخاباتی یکدیگر را به بی‌کفایتی متهم می‌کنند در حقیقت نظامی را متهم می‌کنند که با مدیرانی ناکارآمد و غیر لایق روبرو شده است.

در این میان بهره‌گیری از بازار دروغ نیز روح انتخابات را در نظامی که دین یکی از مؤلفه‌های اصلی‌اش است خدشه‌دار می‌نماید.

 

هرروز خبری به‌دروغ از حمایت فلان چهره سرشناس از کاندیدای حاضر در انتخابات منتشر می‌شود. نه خانواده شهیدان بزرگوار نظام ازاین‌دست ادعاها مصون مانده‌اند و نه هنرمندانی که عکس‌هایشان با نقل‌قول‌هایی که تابه‌حال نشنیده‌اند، دست‌به‌دست می‌چرخد.

کسی نام شجریان را بر زبان می‌آورد و دیگری معترض استفاده ابزاری می‌شود. لحن معترضان چنان سخیف منعکس می‌شود که تعجب هر شنونده و بیننده‌ای را در بردارد.

در چنین شرایطی لازم است بار دیگر عرصه انتخابات ریاست جمهوری و همچنین تأثیرات مخرب استفاده از ابزارهای مخرب بر فضای اقتصاد و سیاست ایران موردبررسی قرار گیرد.

اشاره به سخنان هاشمی طبا نشان ازآنچه در مناظره‌ها می‌گذرد، دارد. وی گفت: حرف‌هایی که در این مناظره‌ها مطرح می‌شود توسط رسانه‌های غربی طرح نمی‌شود. به‌این‌ترتیب شاید بهتر باشد کارشناسان، اهل‌فن و دلسوزان کشور و نظام بررسی دقیقی انجام دهند تا دریابند تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری تا چه میزان اصل نظام را هدف قرار می‌دهد.