آوردن کودکان کار در برنامهای همچون خندوانه بدان گونه که اتفاق افتاد، گرچه به نظر میرسد نوعی توجه خاص به آنهاست ولی در اصل به رسمیت شناختن کار کودکان و نوعی مواجه منفی با حذف این آسیب اجتماعی است.
بخصوص آنجا که از این چالش با ادبیات تشویق کنندهای چون "نان آور بودن" این کودکان یاد شد. بدیهی است ظلم رفته بر کودکی این کودکان در اجبار به کار و از نگاهی دیگر شرافتمندی تلاش و تاثیر حضور زندگی بخش آنها برای خانواده و اطرافیان، در نگاه اول، احترام آدمی را برانگیزد. ما فعالان حقوق کودک نیز در ارتباط با این کودکان همواره این احساس درونی را داشتهایم . لیکن احترام به همین حس سبب شده است آرزوی شادمانی آنها در ما قوتی عمیق تر بیابد و آرزومند پایان روزگار سخت کاری آنها شویم. این آرزویِ قوت یافته ما کار کودک و تشویق کار کودک را مانعی بزرگ بر سر راه کودکی کودکان میداند.
ما باور داریم که در سرزمینی مهربان و در میان مردمانی مهربان کار می کنیم.
این مهربانی را ارج می نهیم، لیکن مبارزه برای لغو کار کودک به ما آموخته
است هرگز این لحظه را سلفی طرحی از خودمان در جبران همه سرکوب های اجتماعی
نکنیم و با ورود به حریم شخصی کودک کاری که در سیستم معیوب اجتماعی و
اقتصادی، عزت نفسی که او را اینچنین محکم در اداره خودش بار آورده است،
نشکنیم، خرد نکنیم.
وقت آن رسیده است که صدا و سیما در امور کودکان و کودک کار از فعالان این
حوزه مشاوره جوید و به جای نمایش سطحی و احساسی آسیب ها، به بررسی روند
نادرست جریانهای اقتصادی که فرهنگ خودش را بازتولید می کند بپردازد».
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com