نوازنده جوان فلوت کلاسیک از تلاش های بی ثمر اداری خود در سازمان ملی نخبگان برای دریافت کمک مالی برای ثبت یک رکورد موسیقایی در گینس صحبت کرد.
به گزارش بولتن نیوز، آرمین قیطاسی نوازنده جوان فلوت کلاسیک که مهرماه سال گذشته تلاش هایی برای شکست رکورد گینس با اجرای قطعه «پرواز زنبور عسل» کورساکف انجام داده بود با اشاره به بینتیجه ماندن ثبت جهانی این طرح بیان کرد: متاسفانه علیرغم تمام تلاش هایی که توسط بنده و همکارانم انجام گرفت هنوز موفق به ثبت رکوردمان در گینس نشدهایم و جالب تر اینکه وقتی از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به سازمان ملی نخبگان برای پرداخت هزینه ثبت نام در آذرماه سال گذشته مراجعه کردم، دوستان اعلام کردند که چنین موضوعاتی برایشان مهم نیست و دفتر موسیقی ما را به این نهاد پاس داده است.
وی ادامه داد: مجموعه گینس برای ثبت چنین رکوردهایی هزینه ای بین ۵ دلار تا ۱۰ هزار دلار را در نظر می گیرد که به تناسب پرداخت ها روند ثبت درخواست ها نیز متفاوت خواهد بود. ما نیز بعد از اجرای قطعه «پرواز زنبور عسل» کورساکف که در مهرماه سال گذشته آن را در اطلاعرسانی کردیم تصمیم گرفتیم از طریق «ثبت نام دولتی» اقدام کنیم که متاسفانه نه تنها راه به جایی نبردیم بلکه عزیزان در سازمان ملی نخبگان گفتند موارد دیگر برای آنها در اولویت قرار دارد. حال برای من جای سوال است که آن دسته هنرمندانی که از سوی برخی ها به عنوان «نخبه موسیقی» معرفی می شوند با چه معیار و ساز و کاری در این پروسه قرار می گیرند و از تسهیلات مادی و معنوی چون معافیت از خدمت و امثالهم برخوردار می شوند؟
این نوازنده فلوت که سابقه نوازندگی در مجموعه هایی چون ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی ایران را در کارنامه کاری خود ثبت کرده در بخش دیگری از صحبت های خود توضیح داد: روند ثبت رکورد در گینس مدت زمان طولانی می طلبد که متاسفانه همین موضوع در کنار بی توجهی مدیران سازمان ملی نخبگان باعث شده که ما فعلا در مرحله ای باشیم که امیدی به بهبود آن نیست. سال های سال است که افرادی به عنوان نخبه موسیقی از سوی تعدادی دیگر از افراد به عنوان شورای انتخاب یا هر عنوان دیگری به سازمان ملی نخبگان برای دریافت تسهیلات معرفی می شوند اما این تاسف بار است که برای یک اقدامی که می تواند به سهم خود افتخاری برای کشورمان باشد این چنین به ما پاسخ می دهند.
قیطاسی در پایان درباره دیگر فعالیت های خود در عرصه موسیقی نیز بیان کرد: این روزها به شدت درگیر تمرین های ارکستر ملی به رهبری استاد شهبازیان هستیم که برای ماه های بعد برنامه های بسیار خوبی را در نظر گرفته اند و به زودی جزییات برنامه ها نیز اعلام می شود.
آرمین قیطاسی نوازنده جوان فلوت کلاسیک مهرماه سال گذشته در یک نشست رسانه ای با ارائه مدارکی مستند و تصویری از تلاش خود برای شکست رکورد جهانی سرعت در نوازندگی فلوت قطعه «پرواز زنبور عسل» به آهنگسازی کورساکف و دعوت از مسئولان گینس برای ثبت این رکورد جهانی خبر داد.
اجرای سرعت بالا بر اساس «مترونوم» و در کنار قرار گرفتن یک زمان سنجش دقیق در کنار نوازنده که در برگیرنده ثانیه ها و صدم ثانیه ها باشد، دو معیار اصلی ارسال آثار این چنینی به سامانه ها و موسسات بین المللی ثبت رکورد جهانی است. ضمن اینکه ضبط تصویری قطعه نیز باید بدون وقفه ارائه شود.
رهبر ارکستر «آرس نوا» در این نشست با اشاره به اینکه هزینه دعوت داوران گینس برای حضور در ایران و ثبت این رکورد جهانی بالغ بر ۲۰ هزار دلار پیشبینی شده، بیان کرده بود: «طبیعتا چنین هزینه ای برای مجموعه خصوصی ما بسیار بسیار رقم هنگفتی است که امیدوارم با توجه به اهمیت ماجرا و حمایت هایی که از سوی مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت می گیرد بتوانیم شاهد تحقق چنین موضوعی باشیم. رکوردداران گینس در حوزه موسیقی کلاسیک کسانی هستند که بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ «بی پی ام- bpm» (واحد مترونوم سنجی در پالس های ضربی) اجرای اثر داشته اند که خوشبختانه من ادعا می کنم فقط در این حوزه از آنها ۱۰۰ بی پی ام بالاتر هستم.»
قیطاسی ضمن توضیح معیارهای سنجش بی پی ام در اجرای نت های موسیقایی مدعی شده بود:«بنده در هر ثانیه موفق به اجرای ۲۰ نت شدم که این رقم قابل توجهی است که بنده در اجرای قطعه «پرواز زنبور عسل» موفق به اجرای آن در زمانی بالغ بر ۴۴ و ۸۵۰ صدم ثانیه شدم و امیدوارم با توجه به برنامه ریزیهایی که در این زمینه انجام گرفته بتوانم این رکورد را در گینس به ثبت برسانم. من همینجا از همه مدیران محترم فرهنگی و هنری کشورمان خواهش می کنم که این اتفاق را جدی گرفته و از آن حمایت کنند تا علاوه بر ثبت آن در داخل کشور در دنیا نیز مورد توجه قرار گیرد. در دوره های گذشته هنرمندانی چون وحید ایرانشاهی در حوزه گیتار و یارا باهنر در زمینه نوازندگی ویولن موفق به ثبت رکورد خود در گینس شده اند اما بسیار شگفت انگیز است که هیچ خبری در این زمینه در هیچ رسانه ای منتشر نشد و هیچ کس آن را جدی نگرفت.»