بیایید با هم حرف بزنیم

سکوت‌های طولانی در بین افرادی که در کنار هم زندگی می‌‌کنند منشأ انباشتگی ذهنیت‌های ناروا، اعّم از ذهن‌خوانی، عصبانیت و نهایتاً نفرت و کناره‌گیری می‌شود. حرف‌زدن و حرف شنیدن هم حق است و هم تکلیف. این حق را باید مطالبه کرد و این تکلیف را ادا نمود.

گروه اجتماعی: دکتر محمّدعلی فیاض‌بخش در یادداشت پیش رو که پیرامون شعار امسال سازمان بهداشت جهانی نگاشته شده، آورده است: حرف‌زدن و حرف شنیدن هم حق است و هم تکلیف. این حق را باید مطالبه کرد و این تکلیف را ادا نمود.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در روزنامه اطلاعات نیز منتشر شده، به شرح زیر است:

سازمان بهداشت جهانی به مناسبت سالگرد تأسیس خود شعار «بیایید با هم حرف بزنیم» را برای سال 2017 برگزیده است.

کمتر از یک دهه پیش آموزش و پرورش کشور ما آماری داد از متوسط روزانه‌ی گفت‌و‌گوی والدین و فرزندان. این رقم شانزده دقیقه در شبانه‌روز بود.

بیایید با هم حرف بزنیم

سکوت‌های طولانی در بین افرادی که در کنار هم زندگی می‌‌کنند منشأ انباشتگی ذهنیت‌های ناروا، اعّم از ذهن‌خوانی، عصبانیت و نهایتاً نفرت و کناره‌گیری می‌شود. یک علّت عمده در سکوت‌های طولانی میان همسران این است که به یک خودخواهی پنهان مبتلایند.
بدین معنی که وقتی حالشان خوب است حرف می‌زنند و هنگامی‌که خوش‌حال نیستند حوصله‌ی حرف شنیدن و یا حرف‌‌‌زدن ندارند؛ غافل از آن که چه بسا طرف مقابل حال خوشی دارد و می‌خواهد حرف بزند و یا بشنود؛ چرا حق او را ادا نکنیم؟ حرف‌زدن و حرف شنیدن هم حق است و هم تکلیف. این حق را باید مطالبه کرد و این تکلیف را ادا نمود.

البته سلسله‌ی اعصاب جامعه که از فرماندهی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تأثیر می‌پذیرد نیز باید در آرامش و امنیتی باشد که خروجی‌اش شادی و نشاط و حوصله و نشانه‌اش گفت‌وگو و اختلاط کلامی‌باشد.

والدین و فرزندان، معلّمان و شاگردان، همسران، نیز شهروندان و حاکمان باید در اعتماد و امنیت نسبت به یکدیگر باشند تا زبان به حرف و گوش به سخن بگشایند و بسپارند.

لینک کپی شد

گزارش خطا