كلنا عباسك يا زينب

 روزهای نبرد شهرِ دمشق
معنی کُلُّ یومٍ عاشوراست
با بصیرت، اگر نگاه کنی
عرصه ی اقتدا به کربُبَلاست

وَ دوباره به نام مذهب و دین؛
جنگِ امروز، عین دیروز است
می شود آخرش، چنین اثبات
"خون به شمشیرظلم پیروز است"

جانْ گرفته به دست، آمده اند
چه شرافت،چه همّتی دارند
در دفاع از حریم آلُ الله
فاطمیون چه غیرتی دارند

چه پدرها که از غمِ آنان
به دلِ خود نهاده اند آذر
پیروان حسین و اکبر او
خودشان هم شدند علی اکبر

سرسپردند و سرفدا کردند
ارباً اربٰا، مُقَطَعُ الأعَضٰاء
ذکر لبهایشان دمِ آخر
"لَکَ لبیک زینب کبری "

ما که ماندیم لااقل باید
پاس داریم با قلمْ، شهادت را
تا شود ثبت، در همه تاریخ
بنویسیم این روایت را

بنویسیم از جوانانی...
که بُریدند از زن و همسر
وَ به دور از همه تعلّق ها
ره سپردند تا سرای دگر

بنویسیم از کسانی که
راه صدساله را شبی رفتند
مایه از جان خود گذاشتند و..
زینبی مانده، زینبی رفتند

بنویسیم از کسانی که
در بلاد غریب جان دادند
وَ به گمنامیِ تمام.. آخر
سرْ به پای حبیب، جان دادند

بنویسیم از " ابوحامد "
که نَسَب،از تبارِ شیران داشت
عاشقی کز هرات آمده بود
جا میانِ صف دلیران داشت

بنویسیم آخرش اینکه...
پای دین، ‌جان به کار می آید
می رسد در نهایت این جاده
به مسیری که یار می آید

کاش میشد که نام ما را هم
می نوشت حقّ، به دفتر زینب
جان و مالم چه ارزشی دارد
همه اش نذر معجر زینب