حقیقت سرطان و روغن‌های پایه

به گزارش بولتن نیوز، بسیاری از این پژوهشگران و منتقدان معتقدند که داده‌های بدست آمده از بکارگیری روغن‌ها برای درمان سرطان قابل تعمیم به بیماران سرطانی نیست. اگرچه واقعیتی در این گفته‌ها نهفته، اما نباید بکلی این مبحث را نادیده گرفت.

این تعداد کمی از تحقیقات درباره بعضی از روغن‌های پایه و خواص آنها برای بیماران سرطانی است:

گل مریم

روغن گل مریم اسانسی به نام اسکارئول دارد که خواص ضدسرطان امیدوارکننده‌ای در آزمایشگاه داشته است. در طی ۲۰ سال گذشته و آخرین آنها در سال ۲۰۱۵، تحقیقات نشان از تاثیر اسکارئول بر سلول‌های سرطانی دارند. این روغن می‌تواند جلوی انتشار سلول‌های سرطانی را بگیرد و مرگ آنها را سرعت ببخشد.

اگرچه هنوز میزان توانایی اسکارئول برای درمان سرطان مشخص نشده است، اما این در مورد تمامی روغن‌های پایه که سرشار از آنتی‌اکسیدنت‌ها هستند صادق است.

کندر

تحقیقات جدید نشان می‌دهد کندر نه تنها توانایی نابود کردن سلول‌های سرطانی را دارد، بلکه سلول‌های غیرسرطانی اطراف آنها را نیز تقویت می‌کند.

در حالیکه ما می‌دانیم کندر توانایی مبارزه با سرطان را دارد، اما هنوز این روغن باید بهتر شناخته شود و موضوعی بحث‌انگیز در تحقیقات بهداشت طبیعی در آینده خواهد بود.

تحقیقاتی در دست اجراست تا مشخص شود آیا کندر حاوی اسید باسولیک است. اسید باسولیک در درمان سرطان تخمک در زنان بسیار موثر است. این ماده می‌تواند در درمان سرطان مثانه، سینه، روده، پوست، معده و پانکراس هم موثر باشد.

کندر در درمان عوارض جانبی درمان‌های متداول سرطان به ویژه سرطان مغز هم می‌تواند مفید واقع شود. در سال ۲۰۱۱ از میان ۴۴ بیمار مبتلا به ورم مغز ناشی از درمان سرطان مغز، که با کندر درمان شدند، ۶۰ درصد آنها با کاهش ورم روبرو شدند.

روغن‌های پایه همچنین با موفقیت در درمان بیماریهای مربوط به گوارش، سیستم ایمنی، بهداشت دهان، دستگاه تنفسی و استرس بکار گرفته شده اند.

لاواندر(اسطوخودوس)

آنتی اکسیدانت‌ها شفادهنده‌های عالی هستند که تمدن ما به آن نیاز دارد. رادیکال‌های آزاد بوجود آمده از سم‌ها، آلاینده‌ها، مواد شیمیایی و حتی استرس باعث آسیب سلولی پشت سرهم در ما می‌شود.

اگر رادیکال‌های آزاد تبهکاران باشند، آنتی اکسیدانت‌ها قهرمانان هستند.

بدن ما آنتی اکسیدانت تولید می‌کند. اما ما با در پیش گرفتن یک زندگی نشسته، بدن‌مان را در معرض سیلی از رادیکال‌های آزاد قرار می‌دهیم.

قبلا متوجه شدیم که روغن میخک یکی از آنتی‌اکسیدانت‌های قوی است، اما لاواندر هم در همان رده قرار می‌گیرد.

چینی‌ها روغن لاواندر را بر روی موش‌ها آزمایش کردند، و پژوهشگران رومانی تنفس روزانه لاواندر به مدت یکساعت را برای تولید آنتی‌اکسیدانت‌ها در بدن موثر یافتند.

علف لیمو (Lemongrass)

هفت تحقیق در مورد اثر علف لیمو بر سرطان انجام شده است.

در سال ۲۰۰۹، تحقیقی منتشر شد که اثر روغن علف لیمو بر ۱۲ رده از سلول‌های سرطانی در انسان و موش‌ها مورد ارزیابی قرار گرفته بود.

نتیجه بسیار امیدوار کننده بود و این روغن در نابود کردن این سلول‌ها موفق شناخته شد.

مر (Myrrh)

توانایی مر در درمان سرطان به موضوع روز در این رشته تبدیل شده است. یکی از این تحقیق ها در سال ۲۰۱۳ در نشریه Oncology Letters منتشر شده که مربوط به کشف خواص کندر و مر می‌باشد:

«تاثیر روغن این ۲ ماده بر سلول‌های سرطانی بصورت مجزا و باهم در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.

نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که این سلول‌ها بسیار به این روغن‌ها حساس هستند و خاصیت ضد سرطان مر به خوبی روشن شده است». ترکیب ۲ روغن مر و کندر اثر فزاینده ضدباکتری نیز دارد.

در طب سنتی چینی، ترکیب این ۲ صمغ بسیار توصیه می‌شود. این ترکیب در دمان التهاب، تورم و درد موثر است.

نعناع

در تحقیقی که در سال ۲۰۱۴ در نشریه BioMed Research International منتشر شد، تاثیر نعناع برای درمان عوارض جانبی بیماران سرطانی بسیار موثر تشخیص داده شده است.

بیماران سرطانی از عوارض جانبی متعددی رنج می‌برند که از روش‌های مختلف برای کاهش آنها استفاده می‌شود. روغن‌های پایه در شیوه عطردرمانی (Aromatherapy) برای کاهش درد ناشی از سرطان مغز بکار گرفته می‌شود. روغن‌های پایه در درمان افسردگی و نگرانی بیماران سرطانی موثر هستند. از عوارض جانبی شیمی‌درمانی می توان به حالت تهوع و سرگیجه اشاره کرد که روغن نعناع می‌تواند در درمان آن موثر باشد.

گزارش شده که روغن نعناع در کاهش خلط ناشی از پرتودرمانی سرطان سر و گردن موثر است.

بعضی از بیماران سرطانی زخم‌هایی روی پوستشان ظاهر می‌شود که استفاده از ترکیب روغن اوکالیپتوس، علف لیمو، لیمو، میخک و آویشن با محلول ۴۰ درصد اتانول، برای درمان آن مفید گزارش شده است.

عطردرمانی با روغن لاواندر می‌تواند در برطرف کردن اضطراب بیماران سرطانی مفید باشد.

آویشن (Thyme)

در یک تحقیق که در سال ۲۰۱۰ در نشریه Molecules منتشر شد، تاثیر ۱۰ روغن پایه بر سلول‌های سرطانی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق روغن آویشن در مورد سرطان پرستات، ریه و سینه بسیار موثر شناخته شد. اگرچه این تحقیقات هنوز در مراحل اولیه هستند، اما امیدواری وجود دارد که در آینده این درمان‌ها جای مواد شیمیایی سمی را بگیرد.

آویشن از گیاهانی است که برای چسبندگی هرمون استروژن بسیار خوب است و به بدن کمک می‌کند تا به تعادل برسد و جریان هرمون‌ها را تنظیم کند.

معمولا در افراد با خطر بالای ابتلا به سرطان از استروژن پرهیز می‌شود، زیرا سلول‌های سرطانی از این هرمون تغذیه می‌کنند. اما با قابلیت ضدسرطانی بالقوه ممکن است روزی فرابرسد که این گیاهان و مواد غذایی برعکس برای مبارزه با سرطان مفید تشخیص داده شوند.