ماجرای نیمروز، فیلمی که باید دید

گروه فرهنگی: ایام نوروز بهترین زمان برای اکران فیلم‌ها در سینمای ایران است و همه تولیدکنندگان سعی می‌کنند که آثار خود را در این ایام به عرصه اکران وارد کنند. امسال نیز رقابت برای اکران نوروزی بسیار بود و د ر آخر عناوینی اعلام شدند و اکران آغاز گشت.

 

به گزارش بولتن نیوز، مهم‌ترین فیلمی که هم‌اکنون بر روی پرده سینماها در حال نمایش می‌باشد، ((ماجرای نیمروز)) کاری از ((محمدحسین مهدویان)) سازنده فیلم به‌یادماندنی ((ایستاده در غبار)) است. فیلمی که سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فجر و علاوه بر آن سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را به دست آورد.

همین دو عنوان هر فرد اهل سینمایی را ترغیب می‌کند که برای تماشای آن‌وقت بگذارد. البته این ظلم آشکار در مورد ((ماجرای نیمروز)) را باید ذکر کرد که بهترین فیلم جشنواره فجر تعداد سانس ها و سینماهای نمایش‌دهنده بسیار کمی دارد و مافیای پخش سینمای ایران اجازه جلوه گری بیش از این را تا به اکنون به فیلم تحسین‌برانگیز مهدویان نداده است.

وقایع فیلم در دهه 60 می‌گذرد و درباره ترورهای وحشیانه و کور سازمان مجاهدین خلق و به زبان بهتر منافقین است. فیلم به دردسرهای نیروهای امنیتی برای مبارزه با این گروه می‌پردازد و با داستان و تکنیک مناسب بیننده را تا انتها در صندلی خود میخکوب می‌کند. مهدویان جوان ثابت کرده است از نام‌هایی که تمام وجودشان را غرور گرفته است، هم شجاعت بیشتری دارد و هم سواد و تکنیک بیشتر.

انتخاب شجاعانه موضوع ملتهبی که جمع بسیاری در آن درگیر بوده‌اند و مردم به چشم خودشان شاهد بسیاری از جنایات ایشان بودند کار شجاعانه‌ای است. مخصوصاً در زمانه‌ای که طرف مقابل نیز در حال جعل اتفاقات است و امکانات و فضای مناسبی برای مبارزه نرم و جا انداختن خود به‌عنوان طرف حق دارد؛ اما آنچه که باعث می‌شود مهدویان پیروزمندانه از این عرصه خارج شود، انتخاب لحن و دوربینی است که اتفاقات را از بالا و تنها به‌عنوان ناظر می‌بیند و سعی می‌کند تنها حقیقت را روایت کند.

برای نیل به این مقصود نیز دو نوع نگاهی که در مبارزه با این گروهک‌ها وجود داشت را به تصویر می‌کشد تا خود مخاطب به این نتیجه برسد که بهترین راه مقابله با خائنین به ملت چیست. نویسندگان فیلم‌نامه بی‌شک کاری سخت در نوشتن این اثر داشته‌اند؛ زیرا آن‌قدر موضوع گسترده بوده است که از هر جای آن به‌اشتباه کاسته می‌شد، احتمال داشت هم حقیقت قلب شود و هم موضوع اشتباه نشان داده شود.

 

خوشبختانه گروه نویسندگان به‌خوبی از پس این امر برآمده‌اند. مهدویان نیز در کارگردانی هر آنچه که در چنته داشته است را به میان آورده است تا قدرت بالای خود در کارگردانی را ثابت کند. انتخاب دوربین مناسب که در راهبرد داستان تأثیر به سزایی دارد و بیننده را به میان ماجرا می‌برد، مهم‌ترین جلوه هنرنمایی وی می‌باشد. مهدویان تا همین‌جا ثابت کرده شجاع و متفاوت از دیگران است. اگر بتواند کاستی‌های اندک خود را نیز برطرف سازد به‌راحتی می‌توان آینده‌ای بزرگ‌تر و جهانی را برای او متصور شد.

در قسمت فنی نیز همه اجزای فیلم به بهترین شکل ممکن در کنار یکدیگر جمع گشته‌اند. تدوین مناسبی که مخاطب را رها نمی‌کند و لحظه‌ای فیلم از ضرب‌آهنگ خود نمی‌افتد. طراحی صحنه و لباسی که به بهترین شکل ممکن و حتی می‌توان گفت بهتر از تمام آثاری که تاکنون ساخته‌شده‌اند, توانسته دهه 60 را بازآفرینی کند. سایر بخش‌های فنی نیز هم چون موسیقی، گریم، جلوه‌های ویژه میدانی و رایانه‌ای، طراحی صدا و صدابرداری در بالاترین حد استاندارد قرار دارند. اما آنچه که ((ماجرای نیمروز)) را نسبت به سایر کارهای روی پرده متمایز می‌کند همه این موارد هست و نیست.

بازی تیم بازیگران مهدویان بی‌نظیر و یک دست است. تمام بازیگران بهترین بازی‌های خود را ارائه داده‌اند و هرگز شاهد تیپ در این فیلم نیستیم. تمام بازیگران چنان در نقش‌های خود فرورفته‌اند که مخاطب با همه آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند و تبدیل به شخصیتی می‌شوند که مخاطب دوست دارد آن‌ها را بیشتر بشناسد. در میان جمع عالی بازیگران نیز یک نفر در سطح بالاتری ظاهر گشته است که می‌توان به‌جرئت گفت بهترین بازی چند سال اخیر سینمای ایران را ارائه داده است.

((هادی حجازی فر)) در سطحی بازی کرده است که به نظر دست‌نیافتنی است و چنان در نقش فرورفته است که به مخاطب القا می‌شود که گویی اصلاً وی بازیگر نیست و تمام‌کارهایی که انجام می‌دهد واقعی است. این‌که چگونه داوران جشنواره فجر توانستند بازی سطح بالا و غیرتکراری حجازی فر را نادیده بگیرند و به بازی تکراری و معمولی فردی دیگر رأی دهند از عجایب است. شاید هم به دو تابعیتی بودنشان برمی‌گردد که ترسیده‌اند به نقشی جایزه بدهند که مربوط به یک مأمور امنیتی در حال مبارزه با منافقین است. درهرحال اگر فردی دوست دارد هزینه‌ای که برای سینما رفتن می‌پردازد به هدر نرود، توصیه می‌کنیم که حتماً ((ماجرای نیمروز)) انتخاب اول باشد.