جاودانگى اثرى پیچیده با سبکى هوشمندانه

به گزارش بولتن نیوز، پس از حضور فیلم سینمایى "جاودانگى" به کارگردانى مهدى فرد قادرى در جشنواره "رم" ایتالیا رسانه ها و منتقدان این کشور واکنش مثبتى نسبت به این فیلم نشان دادند؛ اخیرا ترجمه نقد "آلسیو جوفریدا" بر این پلان-سکانس ١٤٥ دقیقه اى منتشر شده است.

"جاودانگی" اثری پیچیده است که به اجرا در آوردن آن از لحاظ روایی ساده نیست. کارگردان این فیلم به مدد سبک هوشمندانه اش ساخته دراماتیکی همراه با میزانسنى جذاب ارائه مى کند که مى تواند بیننده را از لحاظ عاطفی با خود همراه کند. فردقادری موفق می شود از طریق در تلاقی قراردادن قهرمانان فیلمش، توجه مخاطبین را مال خود کند. این نوع روایت فیلم بدون اینکه عنصر ویژه ای داشته باشد، براى مخاطب موثر است و به مدد ایفای نقش هاى بازیگران فیلم که در راستای بستر روایی ارائه شده اند، خیره کننده است. ویژگی ارزشمند دیگر، فیلمبرداری هنرمندانه است که برای درک وضعیت روحی قهرمانان کاملا به کار می آید. همچنین طراحی لوکیشن، در "جاودانگی" دارای ارزشی ویژه است چنانکه ارائه تنها یک مکان که درون آن شش خانواده مجزا زندگی می کنند که سرنوشت هرکدام به دیگری وابسته است بسیار سخت است.

وضعیت درام فیلم را مى توان سورئال قلمداد کنیم که با ایجاد علاقمندی مشهود در بینندگان به شدت در تقویت فیلم موثر است. وضعیتی که به نحوی پارادوکسیکال بر آمده از حس فراموشی است که از سخن گفتن های کوتاه و سکوت های طولانی ناشی شده است. "جاودانگی" کلاف در هم تنیده ای است که فردقادری تمام تلاش خود را به خرج می دهد که حال و هواى صحنه ها را به زیباترین ترین شیوه ممکن جلوه گر سازد. کارگردان تصمیم می گیرد که روایت را به کمک المان های غریب و نامتعارف، که به اثرى ویژه و خاص را بیافریند. در نتیجه "جاودانگى" در عین سهیم شدن در غم به نحوی عجیب و دور از ذهن ، نقشی آرامش بخش به خود می گیرد که سعی دارد آن « نور موجود در انتهای تونل » را بیابد.

در نهایت فیلم ؛ روایتى از جماعتی است که در تضاد و درگیری برای یافتن یک راه حل و شکست دادن نیروهای مقابل از طریق رسیدن به اتحاد است که می توانیم حتی آن را هشدار صریحی نسبت به میرا بودن امر نامیرا قلمداد کنیم. نوشتن در مورد چنین مفهومى هرچند ساده است اما درک آن بسیار دشوار است.