به گزارش بولتن نیوز، علیرضا شجاعی درباره وضعیت جذب سرمایهگذار خارجی به اقتصاد ایران، اظهار کرد: در این موضوع سه نکته را باید در نظر گرفت، ابتدا اینکه باید ببینیم سرمایهگذاران خارجی که در پسابرجام برای ورود به ایران صف کشیده بودند چه رویکردی را دنبال میکردند. آیا نگاه آنها بیشتر معطوف به بازار ایران بود تا بتوانند از ظرفیت بازار ۷۰ میلیونی ایران استفاده کنند و کالاهای خود را به فروش برسانند یا اینکه واقعا قصد سرمایهگذاری در اقتصاد ایران داشتند. به نظر من در وهله اول نگاه سرمایهگذاران بیشتر معطوف به بازار ایران بود در شرایطی که اقتصاد اروپا هم وضعیت چندان مناسبی نداشت و آنها اقدام کردند تا ببینند میتوانند از بازار ایران و به واسطه آن بازار منطقه برای فروش کالاهای خود استفاده کنند. ما در مصاحبههای آنها دیدیم که سرمایهگذاری واقعی را به چند سال آینده موکول کردند که شرایط ایران برایشان شفافتر باشد.
این اقتصاددان همچنین گفت: نکته دیگری که در بحث سرمایهگذاری خارجی باید مورد توجه قرار گیرد این است که به هر حال انتخابات آمریکا و حضور ترامپ به عنوان رئیس جمهوری آمریکا و مشخص نبودن اقداماتی که وی در آینده انجام خواهد داد، باعث شد سرمایهگذاران نسبت به آینده رابطه ایران با جهان بینالملل تردید کرده و با قطعیت نتوانند برای ورود به ایران تصمیم بگیرند.
وی همچنین اظهار کرد: علاوه بر همه اینها تمدید تحریمهای ۱۰ ساله نیز بر ابهام شرایط افزود چرا که طبق تمدید این تحریمها برخی تحریمهای مربوط به سرمایهگذاری در ایران ۱۰ سال تمدید شد و باعث شد سرمایهگذاران نگران این باشند که نکند با حضور در ایران به طرق مختلف از طریق ایالت متحده آمریکا تحت فشار قرار گرفته و جریمه شوند.
شجاعی به موضوع انتخابات ایران اشاره کرد و گفت: قطعا مقولههای مربوط به انتخابات میتواند در رفتار سرمایهگذار تاثیرگذار باشد. اگر تغییراتی که در انتخابات رخ میدهد به گونهای باشد که تغییرات اساسی در موضوعات اقتصادی و تعامل با جهان رخ دهد، طبیعتا سرمایهگذار برای ورود به کشور تردید خواهد کرد، ولی به هرحال نباید این نکته را از نظر دور داشت که ایران در امنیت است و همین موضوع کمک خواهد کرد که سرمایهگذار به یک اعتماد نسبی در خصوص ایران برسد با این حال نمیتوان منکر سازوکارها و قوانین و مقررات بود. اگر رویکرد دولت آتی تسهیلگری باشد طبیعتا سرمایهگذاران برای ورود به کشور رغبت بیشتری خواهند داشت، ولی اگر دولت آتی چنین رویکردی نداشته باشد اولویتهای دیگری به جز جذب سرمایه برای اقتصاد کشور داشته باشد در انگیزه سرمایهگذار برای ورود به ایران تاثیر منفی خواهد گذاشت.
این اقتصاددان به موضوع زیرساختها هم اشاره کرد و ادامه داد: فراموش نکنیم که برای ورود سرمایهگذار خارجی زیرساختهایی لازم است. این زیرساختها شامل مسائل بانکی، مالیاتی و غیره میشود. به نظر من اکنون زیرساختهای لازم هنوز فراهم نشده و سرمایهگذار هنوز به بازگشت سرمایه خود در صورت سرمایهگذاری در ایران اطمینان ندارد. در نتیجه گرچه مذاکرات صورت گرفته ولی در عمل سرمایهگذاران محتاطانه عمل میکنند.
معاون وزیر صنعت پیشین همچنین گفت: با این حال من معتقدم دولت علاوه بر تلاش برای جذب سرمایهگذار خارجی باید با توجه به مقوله اقتصاد مقاومتی نگاه توانمندسازی را به داخل خود کشور داشته باشد. اگر قرار باشد سرمایهگذاران خارجی برای ورود به یک کشور تصمیم بگیرند به این توجه خواهند کرد که وضعیت بنگاههای داخل کشور چگونه است. اگر چین توانست سرمایهگذاران خارجی جذب کند به این دلیل بود که خود را به اقتدار رسانده و خود بنگاههایی به وجود آورده بود که سوددهی بالایی داشته است.
وی ادامه داد: دولت در وهله اول باید به بنگاههای داخلی توجه کند و برنامهای بچیند برای اینکه آنها با قدرت بیشتری کار کنند تا بتوانند با بنگاههای خارجی کار مشترک انجام دهند. بنابراین پیشنهاد منطقی به دولت این باشد که با توجه به دو بند از بندهای اقتصاد مقاومتی مقوله توانمندسازی و دانشبنیان شدن بنگاهها در اولویت قرار گیرند تا زمینه برای جذب سرمایهگذار خارجی بیشتر فراهم شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com