فیلم را در شرایط سخت و در منطقه جنگی سوریه ساختم/ گاهی اوقات در هنگام فیلمبرداری در اطراف مان تیراندازی می شد

گروه فرهنگ و هنر: فیلم سینمایی جشن تولد با موضوع مقاومت و پایداری در سوریه ، چندی است که در سینمای کشور در جال اکران است.
به گزارش بولتن نیوز، به نقل از صابرنیوز با عباس لاجوردی کارگردان فیلم گفتگویی انجام  شده که به شرح زیر می باشد؛

 در ابتدا توضیحاتی درباره فیلم سینمایی جشن تولد بدهید.
 
فیلم در خصوص یک خانواده سوری است که شب تولد فرزندشان با حمله تکفیری ها به سوریه همزمان می شود. محل زندگیشان ناامن می شود و اینها به دنبال یک محل امن می گردند که آن حرم حضرت زینب (س) است که آنجا را امن ترین جا می دانند و در این بین اتفاقاتی برایشان می افتد. به هرحال کسی که این فیلم را ببیند بخشی از واقعیات موجود در سوریه را می تواند ببیند زیرا این فیلم براساس مستندات بوده است.

اما این را تأکید می کنم، چون مردم ، من را به عنوان مستندساز می شناسند برخی تصور می کنند که جشن تولد هم مستند سینمایی هست در صورتیکه که این کونه نیست این کار یک فیلم داستانی سینمایی است که مستند هم است. که الحمدلله اکثر افرادی که دیدند رضایت داشتند و با فیلم ارتباط برقرار کردند و برایشان جذاب بوده است.

این فیلم به جشنواره فجر راه پیدا کرد علی رغم اینکه مدعیان زیادی و فیلمی مثل هیهات هم در همین زمینه ها هم بود بازیگران خوبی هم داشت ولی فیلم ما هم توانست راه پیدا کند. جوایز خوبی هم گرفت. جایزه ققنوس سینمای ایران، جایزه عماد مغنیه را از دستان دختر سردار سلیمانی و دختر شهید مغنیه گرفت .
 همانطور که گفتم بیننده ها با فیلم ارتباط برقرار کردند و جالب است که از همه نوع تیپ بودند. حتی تیپ هایی که شاید در ظاهر به این اتفاق و وادی و.. نخورند ولی آنها هم شگفت زده شده بودند و تشکر می کردند و با فیلم ارتباط برقرار کردند که این اتفاق خوبی است و خودم هم راضی هستم .

طبق فرموده خودتان فیلم مستند و براساس واقعیت است. از چه مستنداتی استفاده کردید؟   

همه منابع و مشاهدات میدانی بوده است. همان طور که می دانید من چندسالی است که در سوریه مستند می سازم، که مردم در قالب مستند شمرهای زمان، مستند راه سالم و بخش هایی را هم سال گذشته که میهمان برنامه ماه عسل بودم دیدند. من با زندگی مردم سوریه آشنا هستم و می دانم آنجا با چه شرایطی زندگی می کنند و با سوژه های بسیار زیادی آشنا بودم. چند تا از این سوژه ها را کنار هم چیدم و این خانواده فیلم سینمایی جشن تولد به وجود آمد که اکثر این اتفاقا بر اساس واقعیت است. جالب است که وقتی بازیگران در فیلم بازی می کردند به قدری ارتباط برقرار می کردند که گاهی می دیدیم گوشه ای نشستند و تنها گریه می کنند و وقتی علت را جویا می شدیم یاد خاطرات شان افتاده بودند.
 فیلم را در شرایط سخت و در منطقه جنگی ساخته شده و گاهی اوقات هواپیماها به قدری در ارتفاع پایین پرواز می کردند که یکی دونفر از همکاران به دلیل شکستن دیوار صوتی، بیهوش شدند یا مواقعی که در اطراف مان تیراندازی بود منتظر می ماندیم سروصدای تیراندازی ها تمام شود و بعد دوباره فیلمبرداری را آغاز می کردیم و در کل مسائل و مشکلات زیادی داشتیم که الحمدلله خدا در آنجا آبرویی به ما داده و توانستیم از آن استفاده کنیم و فیلم را جلو ببریم.

من یک گله ای هم دارم از افردی که چرا اکران این فیلم را گذاشتند در بدترین زمان اکران ها، یعنی بعد از جشنواره فجر تا عیدنوروز. این زمان، مرده ترین زمان در جذب تماشاگر و گیشه است.

شما قبل از این فیلم، کار مستند سازی انجام می دادید هدف تان از ساختن این فیلم چه بود؟ چرا این داستان و روایت را هم مانند سایر کارهایتان در قالب مستند نساختید؟   

عده ای هستند که فیلم مستند را برای اینگونه سوژه ها می پسندند چون می گویند که ما داریم واقعیت را بیان می کنیم. اما عده ای هستند مانند خانواده ها یا بانوان خانه دار که در حین کار کردن در خانه حوصله مستند دیدن را ندارند و بیشتر دوست دارند داستان ببینند برای همین سعی کردم همان حرفمان را در غالب دیگری به صورت داستانی بیان کنم و به هر حال باید وارد هر دو جنبه می شدیم، چه آنهایی که مستند دوست دارن مستند ببینند و آنهایی که فیلم دوست دارند فیلم ببینند.
تحصیلات من فیلم سازی است و احساس کردم که در قالب فیلم بهتراست. اتقافا این کار به ما کمک کرد چون نگاه من یک مقدار نگاه مستند بود نوع فیلمبرداری، نوع داستان گفتن مستند بود کمک کرد برای همین بیننده با فیلم ارتباط برقرار می کند. اگر مسئولان کمک بیشتری می کردند کار بهتر از این هم میشد.

میزان اقبال عمومی در جشنواره یا در زمان اکران در سینما چگونه بوده است و چه بازخوردهایی داشتید؟   

بازخوردها خیلی خوب بوده است. ببینید ما دوحالت داریم فرد تا زمانی که فیلم را ندیده فکر می کند فیلم شعارزده یا فیلمی در این وادی می خواهد ببیند. اما وقتی فیلم را می بیند مطمئنا از دیدن فیلم پشیمان نمی شود و حتی از دیدن فیلم هیجان زده هم می شوند و من از این موضوع راضی هستم. اگر تبلیغات داشتیم بهتر بود. الان یک هفته از اکران فیلم گذشته، از 23 بهمن اکران آغاز شد،

تا الان حتی یک تیزر هم از تلویزیون پخش نشده است. اگر قبل از اکران و در زمان اکران تیزرها پخش می شد قطعا تأثیر دارد. مردم تا چیزی را ندانند که سراغش نمی روند. قرار است از چهارشنبه 28 بهمن تیزر پخش می شود. إن شاءالله امیدوارم که مردم بیشتر به سمت فیلم بیایند و مثل جشنواره که من کنار تماشاگران بودم و رضایت را در تماشاگران دیدم إن شاءالله در سینماها هم همین اتفاق بیفتد.