میرزا آقاخان های مدرن

گروه سیاسی: سال ۱۳۹۵ است. تحت لوای جمهوری اسلامی ایران، میرزا آقاخان‌های نوری تکثیر گشته‌اند. وطن‌فروشان و کاسه‌لیسان اجانب به تعداد نامعلومی در سیستم دولتی جمهوری اسلامی رخنه کرده‌اند و از بالاترین مناصب تا پایین‌ترینشان، در دلشان نفاق ریشه کرده است. البته این شامل حال همه مسئولین نمی‌شود بلکه شامل حال تعداد محدودی می‌شود.
به گزارش بولتن نیوز، عکس‌های انتشاریافته که نشان می‌دهد چند تن از مسئولان دولتی ازجمله چند وزیر دولت، در مهمانی سفیر سوئد در منزلش شرکت کرده‌اند. آن‌هم تنها به خاطر امضای قراردادهایی که شاید انجام بشود و یا نشود. مشکل اینجاست که چرا قرارداد رسمی می‌بایست در خانه سفیر سوئد و با شرایط موردنظر وی ازجمله مواردی مانند حجاب برگزار شود.

در خاک ایران برای ما شرط می‌گذارند و اینان می‌پذیرند. ذره‌ای وطن‌پرستی در وجودتان نبود؟! شما واقعاً انقلابی بوده‌اید؟! و وای بر حال کشوری که امثال شمایی مدیرش هستند زیرا کشوری را به دانه‌ای که از خارج وارد شود، می‌فروشید. اصلاً بیایید فکر کنیم اینجا جمهوری اسلامی ایران نیست و کشوری دیگر است، شاید همین سوئد. آیا همتایان سوئدی شما حاضر به انجام چنین کاری بودند؟! کمی به وجدانتان رجوع کنید و ببینید آیا تا این اندازه سر در مقابل بیگانگان خم کردن چه نتایجی در پی خواهد داشت.

حضرات حداقل اگر به فکر آبروی خودتان نیستید، به فکر آبروی ایران و جمهوری اسلامی باشید. درست زمانی که بحث از تهدید ایران هست و کشور در شرایطی نیست كه بتوان حاشیه‌ای جدید برای آن ایجاد کرد، چنین خبری منتشر می‌شود؛ و تازه انسان می‌گوید خدا پدر آقاخان را بیامرزد. حداقل تا این اندازه واضح و بی‌شرمانه حیثیت یک مملکت را به باد نمی‌داد. ایشان‌ هم حیثیت به باد می‌دهند و هم از کار خود دفاع می‌کنند و طلبکار نیز می‌شوند. این دیگر خیلی عجیب است.

نکته جالب دیگر، صحنه‌گردان آن مهمانی کذایی است. معاون وزیر امور خارجه و عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده‌ای که برجام از آن خارج شد. همین نشان می‌دهد که چه سندی بر ایران تحمیل‌شده است و حضرات نمی‌توانند اعتراضی کنند؛ زیرا خود با برنامه مشخص و برای کسب رضایت طرف‌های خارجی به هر شکلی دست به این کار زده‌اند. نتیجه‌اش را هم دیده‌ایم. برجامی که حتی حق اعتراض به‌طرف مقابل را از ما گرفته است.
اساساً باکمی تحقیق درمی‌یابیم که انواع و اقسام معاملات و قراردادهای یک‌طرفه و کاملاً به نفع طرف مقابل در این دولت منعقدشده است. حتی در برگزاری همایش‌ها نیز دول خارجی تصمیم‌گیری کردند. نمونه دیگر نیز تعهد ننگین fatf بود که نیروهای مسلح را خلع سلاح می‌کرد و در مضیقه مالی قرار می‌داد که پس از ورود مقام معظم رهبری به مسئله تا حد زیادی کاهش‌یافته است اما متوقف نگشته است.

وقتی همه قطعات را کنار هم قرار می‌دهیم و اتفاقات مختلف و قراردادها و انواع و اقسام عقب‌نشینی‌های متوالی را می‌بینیم، به اینجا می‌رسیم که دیگر این حجم را نمی‌شود سهل‌انگاری نامید و اشتباه. بلکه تنها می‌توان از واژه خیانت و نفوذ استفاده کرد. پیش‌ازاین هم در تاریخ انقلاب خائن و نفوذی کم نبوده است. دولت فعلی باید خط خود را مشخص کند زیرا از تمام دولت‌های پیش از خود بیشتر عقب‌نشینی کرده است و از مسئولانش سخنان و رفتارهایی سرزده است که جای تأمل بسیار دارد.

قطعاً اینجا نمی‌توان از تک‌تک آن‌ها نام برد اما قطعاً می‌توان به آقایان هشدار داد که هشیار باشند و از پیشینیان و آنچه بر آن‌ها رفته است، درس بگیرند؛ زیرا سیل خشم مردم ایران از این‌همه خفت اگر راه بیافتد، قطعاً کنترلش آسان نخواهد بود. خفتی بزرگ‌تر از یک ترکمانچای، خفتی به بلندای برجام و امثالهم؛ و یک درخواست هم از دستگاه‌های قضایی و امنیتی داریم؛ لطفاً به بخش دیگر وظایف خود و پاک‌سازی نظام جمهوری اسلامی بپردازید تاکسی جرأت خیانت به مردم و حکومت به سرش نزند.