ملغمه‌ای از تکه‌پرانی‌های سیاسی و جنسی سخیف

گروه سینما و تلویزیون: این که فیلمی بتواند بعد از قسمت اول به قسمت‌های دوم و سوم و... برسد در سینمای جهان فقط منوط به یک شرط است: فروش بالا! اگر سینما را مثل هالیوود به چشم یک صنعت نگاه کنیم، آن گاه ساخت دنباله برای یک فیلم معنا پیدا می‌کند. هر کارخانه‌ای علاقه دارد از روی محصول پر طرفدارش نسخه‌های بهتری تولید و مشتری را راضی کند. با همین منطق هم پرفروش‌ترین تولیدات بلاک باستر سال‌های اخیر هالیوود، ارجینال نبوده‌اند.

به گزارش بولتن نیوز، برای نمونه سال گذشته از 10 فیلم پر فروش جهان فقط دو فیلم ایده‌شان را از کتاب، بازی، فیلم یا کمیک استریپی نگرفته بودند و به بیان دیگر مستقل محسوب می‌شدند: انیمیشن‌های «زندگی مخفی حیوانات خانگی» و «زوتوپیا». وقتی فیلمی از یک شرکت موفق می‌شود به رقم بالایی از فروش برسد، کمپانی سازنده بر اساس منابع و امکاناتش تصمیم می‌گیرد که آیا قسمت دوم فیلم هم ساخته بشود یا نه؛ اما تحت هیچ شرایطی اگر فیلمی فروش نکند، قسمت دوم آن ساخته نخواهد شد.

امسال در جشنواره فجر، فیلم «گشت 2» ساخته آقای سعید سهیلی، که در واقع قسمت دوم فیلم «گشت ارشاد» محصول سال 1390 است، حضور داشت. فیلم اول با وجود همه سختی‌هایی که در زمان اکران برایش به وجود آمد توانست بیش از یک میلیارد و نیم فروش کند که در زمان خودش عدد بزرگی حساب می‌شد؛ اما سهیلی با وجود این فروش، تصمیم به ساخت قسمت دوم نگرفت تا این که بعد از پنج سال و عوض شدن یک دولت، امسال او دوباره قهرمان‌های جنوب شهری فیلم اول را در قالب «گشت 2» راهی پرده‌های سینما کرد؛ اما با رونمایی از ساخته جدید سعید سهیلی مشخص شد که «گشت 2» نه فقط هیچ پیشرفتی محسوب نمی‌شود بلکه به عنوان یک محصول، کاملاً عقب‌تر از قسمت اول هم به حساب می‌آید. دقیقاً مشابه اتفاقی که در سه گانه «اخراجی‌ها» افتاد و این مجموعه فیلم به فیلم بدتر شد.

فیلم دوم بیش از آن که یک اثر سینمایی باشد، یک میتینگ سیاسی است. کمپینی برای انتقاداتی که آقای کارگردان در ذهن داشته و در پنج سال گذشته فرصت بیانش را پیدا نکرده. شاید به خاطر همین هم بعد از فروش خوب قسمت اول، مستقیم سراغ ساخت قسمت دوم نرفت. سهیلی دیگر حتی خودش را درگیر روایت داستان و شخصیت پردازی هم نکرده. یک ساعت از زمان فیلم سپری می‌شود و شما فقط کاراکترها را در موقعیت‌های مختلف می‌بینید. به هیچ عنوان نمی‌دانید هدف نهایی آنها چیست یا حتی خط اصلی داستان کدام است. آیا قرار است از فردی که در زندان با آنها هم‌بند بوده انتقام بگیرند؟! یا قرار است هر یک از کاراکترها به عشق‌هایشان برسند؟! یا حتی قرار است پرده از یک باند فساد دولتی بردارند؟! در نهایت اما وقتی به انتهای فیلم می‌رسیم متوجه می‌شویم سهیلی همه چیز را به همه چیز ربط می‌دهد و به بدترین شکل ممکن قسمت دوم را تمام می‌کند تا ثابت شود هدف پیش از آن که تعریف کردن یک قصه جدید با قهرمانان قدیمی باشد، انتقاد از شرایط جامعه است.

قسمت اول با وجود همه انتقاداتی که به آن وارد بود، حداقل سه قهرمان داشت که سرنوشتشان برای مخاطب مهم می‌شد. بدمنی داشت، به بدی بدمن های فیلم فارسی، که با تمام وجود شکستش را می‌خواستی و داستانی که می‌توانست برای هر مخاطبی جذاب باشد. اما قسمت دوم نه فقط داستان ندارد، بلکه بدمن قدرتمندی هم ندارد و حتی متأسفانه باید گفت قهرمانی هم که مسأله‌اش مسأله مخاطب شود ندارد.«گشت 2» حتی پرستیژ اپوزیسیون فیلم قبل را هم ندارد و آن قدر انتقادات دم دستی و سطح پایینی را با چاشنی شوخی‌های جنسی عرضه می‌کند که تبدیل به فضایی شده برای تکه پرانی‌های سیاسی با سخیف‌ترین الفاظ ممکن و با شوخی‌های بسیار سطح پایین و زشت، روی پرده سینما؛ اثری که دیگر حتی به سختی می‌شود نامش را سینما گذاشت.

 دیدگاه :مهدی مافی

منبع: صبح نو