فلش‌بک AFC به سال ۱۹۹۶/ ۲۳ دقیقه جادویی علی دایی در دیدار ایران و کره‌جنوبی

کره جنوبی 2 – ایران 6 (مرحله یک‌چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا)، 16 دسامبر 1996، ورزشگاه آل مکتوم واقع در دبی امارات

زمانی که علی دایی، اسطوره فوتبال ایران در سال 2007 اعلام بازنشستگی کرد، نام خود را در تاریخ رده فوتبال ملی به عنوان قدرتمندترین مهاجم ثبت کرد، اما همانطور که انتظار می‌رفت این اتفاق یک شبه نیفتاد.

در اواسط سال 1996 میلادی، علی دایی که در آن زمان 27 ساله بود، تنها 7 گل از 109 گل ملی‌اش را به ثمر رسانده بود، اما در طول 6 ماه بعد او تعداد گل‌هایش را به عدد 22 رساند و با انجام یکی از بهترین عملکردهای انفرادی در تاریخ رقابت‌های جام ملت‌های آسیا، اوج گرفت.

تیم ملی با ترکیبی قدرتمند شامل علی دایی، زننده 12 گل تیم ملی در مرحله انتخابی و بازیکنان مستعدی همچون خداداد عزیزی، کریم باقری و ستاره آینده‌اش یعنی مهدی مهدوی‌کیا، پا به مسابقات جام ملت‌های آسیا 1996 گذاشت.

با وجود شروع ضعیف ایران در این تورنمنت و شکست 2 بر یک مقابل عراق در اولین دیدارش، تیم ملی با پیروزی 3 بر یک برابر تایلند و برتری 3 بر صفر مقابل عربستان، ایران بازگشت خوبی داشت و علی دایی در هر سه بازی ایران در گروه B گلزنی کرد.

همزمان در گروه A کره جنوبی که به دنبال اولین قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها پس از سال 1960 بود، کارش دشوارتر بود. کره که در بازی اولش با نتیجه یک بر یک مقابل امارات متوقف شده بود، در دیدار دوم خود با نتیجه 4 بر 2 بر اندونزی غلبه کرد، اما در دیدار پایانی‌اش با نتیجه 2 بر صفر مقابل کویت، تیمی که بعداً تا نیمه‌نهایی پیش رفت، مغلوب شد. کره در نهایت به عنوان یکی از دو تیم برتر در بین تیم‌های سوم گروه‌ها به دور حذفی راه یافت.

در مرحله یک‌چهارم نهایی، دو قدرت فوتبال آسیا زیر آفتاب درخشان امارات به مصاف هم رفتند و این ایران که بدون شک روی فرم بود، در دقیقه 10 بازی ایران می‌رفت تا با ضربه هوشمندانه علی دایی به گل برسد که کیم بیونگ‌جی، دروازه‌بان کره دروازه کره را از فرو ریختن نجات داد.

اگرچه کمتر از یک دقیقه بعد، تیم ملی خود را در فاز دفاعی دید و یک گل از حریفش عقب افتاد. کیم دو هون، توپی را که در عرض 20 ثانیه از یک سوی زمین به آن سوی زمین آمده بود را تبدیل به گل کرد تا کره جنوبی یک بر صفر در نتیجه پیش بیفتد.

پس از گذشت 30 دقیقه از زمان بازی، ضربه سر کریم باقری روی ارسال توپ از روی کرنر پس از برخورد با پای مدافع کره جنوبی وارد دروازه حریف شد و نتیجه بازی به تساوی کشیده شد.

سخت‌کوشی ایران در ادامه بی‌نتیجه ماند، جایی که سه دقیقه پس از گل تیم ملی، دفاع این تیم نتوانست یک سانتر ساده کره را دفع کند و در ادامه شین تائه یونگ، کسی که بعدها به عنوان مربی قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرد، با شوتی سرضرب دروازه ایران را از فاصله 11 متری گشود.

در دقایق پایانی بازی در 45 دقیقه اول کره‌ای‌ها موقعیت‌های بهتری نسبت به ایران داشت، اما در نهایت با برتری 2 بر یک راهی رختکن شدند و نشان دادند که نسبت به بازی با کویت پیشرفت کرده‌اند.

با شروع نیمه دوم، ایران خیلی زود شروع به فشار آوردن به حریفش کرد. سه دقیقه از شروع بازی در نیمه دوم نگذشته بود که شوت خداداد عزیزی را مدافعان کره از روی خط دروازه بیرون کشیدند و حتی باقری می‌توانست توپ برگشتی را تبدیل به گل کند.

با آن فشاری که تیم ملی به کره وارد می‌کرد، جای تعجب نداشت که ایران در دقیقه 52 توسط عزیزی، بازیکن سال آسیا در سال 1996 و روی پاس علی دایی به گل تساوی برسد.

وقتی نتیجه 2 بر 2 شد، بازی دراماتیک‌تر شد و دو غول فوتبال آسیا تلاش سطح بالایی کردند، اما علی دایی در 23 دقیقه جادوییِ فراموش‌نشدنی بازی را سرگرم‌کننده‌تر کرد.

در دقیقه 66، هافبک‌های بازیساز ایران اعتماد به نفس خود را دوباره به دست آوردند و توپ را در فاصله 32 متری از دروازه به علی دایی رساندند که او با دریبل زدن مدافع کره توپ را به داخل محوطه جریمه حریف برد و از فاصله 13 متری با شوتی چکشی دروازه کره را گشود.

دایی در چهارمین بازی متوالی ایران در این تورنمنت گلزنی کرد و برای اولین بار تیمش را در این دیدار از مرحله یک‌چهارم نهایی پیش انداخت. اگرچه این تازه شروع کار بود.

10 دقیقه بعد دایی یکی از فوق‌العاده‌ترین گل‌های تاریخ جام ملت‌های آسیا را به ثمر رساند، لحظه‌ای که توپ ارسالی از فاصله 27 متری را پشت محوطه جریمه با درون پای راست خود کنترل کرد و با گردش بدن خود در جهت مناسب توپ را سر ضرب به گوشه راست بالای دروازه کره دوخت. گلی فوق‌العاده و غیرقابل مهار که واقعاً بازی را از دستان کره جنوبی خارج کرد.

هت‌تریک دایی در دقیقه 83 این بازی کامل شد، زمانی که کره‌ای‌ها ناامیدانه برای جبران دو گل عقب افتادگی خود و ماندن در تورنمنت جلو کشیده بودند، فضای لازم برای خداداد عزیزی فراهم شد تا پاس او را دایی با ضربه ساده‌ای از فاصله 7 متری تبدیل به گل کند.

پیش از سوت پایان بازی، عزیزی در محوط جریمه حریف توسط کیم، دروازه‌بان کره سرنگون شد تا علی دایی چهارمین گل خودش را برای تیم ملی کشورش در عرض تنها 23 دقیقه از روی نقطه پنالتی به ثمر برساند.

پس از عقب‌افتادگی در نیمه اول، ایران در نهایت بازی را با نتیجه 6 بر 2 به سود خود به پایان برد و تاریخی‌ترین و به یادماندنی‌ترین پیروزی در بالاترین سطح فوتبال ملی آسیا را به ثبت رساند. حسرت کره جنوبی برای قهرمانی در جام ملت‌های آسیا پس از سال 1960 هم ادامه‌دار شد.

البته این تورنمنت هم پایان خوشی برای ایران نداشت، جایی که در مرحله نیمه‌نهایی پس از تساوی بدون گل مقابل عربستانی که در مرحله گروهی شکستش داده بود، در ضربات پنالتی مغلوب و از رسیدن به فینال بازماند. علیرغم پایان تلخ برای ایران، عملکرد علی دایی مقابل کره به عنوان یکی از بهترین‌ عملکرد‌های تاریخ فوتبال ماندنی شد.

دایی تنها بازیکنی نیست که در یک بازی جام ملت‌های آسیا چهار گل زده است و پیش از او بهتاش فریبا، اسماعیل عبدالطیف و حمزه الدردور موفق به انجام این کار شده بودند، اما سطح مرحله رقابت و سطح حریفی که علی دایی در آن موفق به زدن این چهار گل شد، باعث شد تا در سطحی متفاوت قرار بگیرد.

دایی پس از بازی با کره جنوبی 78 گل ملی دیگر با پیراهن ایران به ثمر رساند و در طول 149 بازی ملی‌اش به رکوردی جالب رسید، اما عملکردهای زیادی نیستند که به مانند آن شب فوق‌العاده در دبی در خاطرها بمانند.