هنگامی که این انتخاب با کمیت و ارقام سر و کار داشته باشد، در این صورت میتوان گفت که این رفتار عقلایی در حقیقت یک تمرین ریاضی است.
به گزارش بولتن نیوز، بیشتر نظریههای اقتصادی بر این فرض بنا شدهاند که افراد و کارگزاران اقتصادی به طور «عقلایی» رفتار میکنند. انتخاب یک عمل توسط یک فردی که عقلایی رفتار میکند، در حقیقت یک تمرین منطق عملی است.
هنگامی که این انتخاب با کمیت و ارقام سر و کار داشته باشد، در این صورت میتوان گفت که این رفتار عقلایی در حقیقت یک تمرین ریاضی است.
برای مثال، یک مصرف کننده که به صورت عقلایی رفتار میکند؛ به دنبال حداکثر نمودن رضایت خاطر خود با توجه به درآمد معین و قیمت کالاها است. به طوری که او میکوشد تا مقادیری از کالاها را خریداری کند که با توجه به درآمد معین و قیمتهای داده شده، بیشترین مطلوبیت را به دست آورد.
بنابراین به علت این که منظور از رفتار یک فرد اقتصادی در حقیقت رفتار فردی است که هم ریاضی دان بوده و هم آشنایی کامل به علم منطق داشته باشد، در این صورت جای تعجب و شگفتی نیست که بیشتر قوانین اقتصادی که بر پایهٔ فرض «عقلایی» بنا شدهاند، اغلب از تفکرات کسانی که در منطق و در ریاضیات تعلیم دیدهاند،