دنیا را از چشم یک روستایی می‌بینم

گروه ادبیات، نشر و رسانه: حتی فیلم «مهمان مامان» ساخته داریوش مهرجویی هم براساس داستانی از مرادی‌کرمانی است.

به گزارش بولتن نیوز، با او درباره برخی نکات زندگی‌اش گفت‌وگویی انجام دادیم. مرادی‌کرمانی می‌گوید با این‌که سال‌هاست از روستا بیرون آمده، اما روستا هنوز از او بیرون نیامده است و هنوز دنیا را از چشم یک روستایی ساده می‌بیند.

مشروح گفت‌وگوی ما را با او در ادامه می‌خوانید.

ورزش به مفهوم قهرمانی یا این‌که عمر را زیاد کند یا مریضی را دفع کند، نه. روحیه من وقتی پارک می‌روم و پیاده‌روی می‌کنم و گاهی با دوستان نرمش می‌کنم یا کوه می‌روم، خوب می‌شود. مثل وقتی است که می‌نویسم. از این کار لذت می‌برم. این برمی‌گردد به کودکی من در روستا. آن موقع خیلی راه می‌رفتم. درجایی که ماشین نبود و خیلی کوهستانی بود، زیاد پیاده‌روی می‌کردم و از طبیعت لذت می‌بردم.

30 سال.

40 سال است.

بله، به کوه‌های شمال تهران می‌روم، اما از وقتی عمل کردم تا دامنه‌ها می‌روم. دیگر نمی‌روم شب‌ها بخوابم، اما قبلا می‌رفتم.

کوهنورد نبودم. در واقع کوه‌پیمایی می‌کردم.

طبیعی است، من سال‌هاست از روستا بیرون آمدم، اما روستا هنوز از من بیرون نیامده است.

نتوانسته مرا تغییر دهد و نتوانستم حل شوم. حتی تغییر ذهینت هم ندادم. دنیا را از چشم یک روستایی ساده می‌بینم.

روراست من بلد نیستم. بلد نشدم. ذهنم یک ذهن پیچیده روشنفکری و پست‌مدرنیستی و مدرنیستی نیست. شاید این هم جزو خصوصیات روستایی من باشد. روستایی‌ها ساده‌ترین راه را انتخاب می‌کنند؛ ساده ترین موقعیت برای زندگی. حتی زبان شهری زبان پیچیده‌ای است. زبان روستایی ساده است. شاید با 1500واژه بتوانید امورات خود را در روستا بگذرانید، اما در شهر ده هزار واژه برای موقعیت‌های مختلف می‌خواهید.

به هر حال هر آدمی ممکن است در موقعیت‌های مختلف عصبانی شود، اما هیچ‌وقت در مورد نوشتن عصبانی نمی‌شوم. در داستان‌هایم هرگز انتقام نیست. آدم بد ندارم، آدم خوب هم ندارم. آدم‌های معمولی در داستان‌هایم هستند. هر نقدی درباره من نوشته باشند به هر دلیلی، پاسخ نمی‌دهم.

اصلا تلفن همراه هم ندارم. فقط همین تلفن منزل است.

نمی توانم، ذهنم پیچیدگی‌اش را ندارد.

آنها هم اندازه همه جوان‌های دیگر فضای مجازی جزئی از زندگی‌شان است. گاهی چیزهایی را که در شبکه‌ها درباره من نوشته‌اند، برایم می‌خوانند. مثلا می‌گویند تبریک تولد یا عید به من گفته‌اند. می‌گویند جمله‌ای بگو و می‌نویسند در جواب کسانی که تبریک گفته‌اند.

بیشتر دوستانه است تا پدرانه.

زیاد می‌گذارم. حالم که خوب باشد، زیاد سفر می‌کنم. در یک ماه اخیر پنج سفر رفته‌ام.