روز گذشته محمدرضا خلعتبری پس از لمس توپ با دست، گل پیروزی بخش سایپا را به ثمر رساند؛ گلی که می شد با اعتراف خود خلعتبری پذیرفته نشود. اما در مقابل مثالهای زیادی نیز در فوتبال وجود داشته که بازیکنان به معنای واقعی کلمه بازی جوانمردانه را رعایت کردند.
به گزارش بولتن نیوز،مروری بر اتفاقات مستطیل سبز ما را با اتفاقات و صحنه های تاثیربرانگیزی روبه رو می کند؛ صحنه هایی که گاه با حرکت جوانمردانه بازیکنان در تاریخ فوتبال به یادگار مانده است و گاه نیز با زیرکی بازیکنان ملتی یا شهری در غم فرو رفته اند.
روز گذشته محمدرضا خلعتبری پس از اینکه توپ با دستانش برخورد کرد، آن را به سمت دروازه برد و با یک ضربه، گل برتری تیمش را برابر سیاه جامگان به ثمر رساند. به همین دلیل مروری داشته ایم بر اتفاقاتی از این دست از جنبه مثبت و منفی که از ذهن ها پاک شدنی نیستند.
تیری هانری و حذف ایرلند؛ نیمه تاریک داستاندیدار برگشت تیم های فرانسه و ایرلند در مقدماتی جام جهانی در وقت های اضافه دنبال می شد که تیری هانری با استفاده از دست، یک موقعیت گلزنی برای ویلیان گالاس فراهم کرد و با همان گل، خروس ها مسافر آفریقای جنوبی شدند. گفته می شود غرامت فیفا به ایرلندی ها، 5 میلیون یورو بوده اما بعدها اعلام شد به دلیل امضای یک توافق نامه، مبلغ دریافتی فدراسیون فوتبال ایرلند فاش نخواهد شد. به هر صورت قربانی گلی که با دست مهیا شد تیم ایرلند بود که ملت این کشور در غم از دست رفتن حضور در جام جهانی فرو رفت و البته تیم فرانسه نیز علیرغم حضور در جام جهانی به بدترین شکل ممکن و با مشکلات درونی که منجر به ایجاد ساختاری جدید در تیم ملی شد، این مسابقات را ترک کرد.
از این دست گل ها کم در فوتبال دنیا به ثمر نرسیده است و همچنین می توان به گل لیونل مسی با دست در فوتبال اسپانیا نیز اشاره کرد. البته مارادونا هم در مرحله یک هشتم جام جهانی 1986 مکزیک با دست به تیم ملی انگلیس گل زد؛ اما شیوه به ثمر رسیدن گل دوم (دریبل زدن نیمی از بازیکنان انگلیس از میانه زمین و به ثمر رساندن گل) و پیشینه تاریخی دو کشور آرژانتین و انگلیس (جنگ بر سر جزایر فالکلند و حمله بریتانیا به این جزایر برای تصرف آنها) به ثمر رسیدن این گل و شیوه آن به دست فراموشی سپرد و تعداد زیادی از فوتبالدوستان همسو با مارادونا به ثمر رسیدن این گل با دست را به کنایه "دست خدا" نامیدند.
نیمه پر لیوان؛ ماندگاری تاریخیدر سوی مقابل اما نیمه روشن این داستان قرار دارد. جایی که بازیکنان حتی در دیدارهای حساس نیز و در شرایطی که می توانستند برای تیم خود گلزنی کنند یا موقعیت گلزنی ایجاد کنند، این کار را انجام ندادند تا بازی در شرایط عادلانه پیگیری شود.
در فوتبال ایران هنوز حرکت امین متوسل زاده در تیم فجرسپاسی به یاد مانده است. متوسل زاده که در آن زمان پیراهن فجرسپاسی را به تن داشت، هنگامی که متوجه شد دروازه بان حریف مصدوم شده و روی زمین افتاده است، موقعیت بسیار عالی حمله تیم خود را متوقف کرده و توپ را به بیرون از زمین بازی زد. کمیته بینالمللی المپیک نیز با تقدیر از رفتار جوانمردانه این ورزشکار ایرانی جایزه حرکت جوانمردانه سال را به متوسل زاده اهدا کرد.
یکی از این اتفاقات نیز در بازی دانمارک و ایران رخ داد؛ جایی که بازیکن ایران صدای سوت تماشاگر را تشخیص نداد و فکر کرد داور سوت پایان را زده است و به همین خاطر توپ را در محوطه 18 قدم با دست گرفت که داور بلافاصله نقطه پنالتی را نشان داد. در این لحظه بازیکنان دانمارک تصمیم گرفتند تا این پنالتی را از عمد به بیرون بزنند تا این کار آنها با تشویق تماشاگران روبهرو شود. آن حرکت بعدها در چند بازی دیگر در رده باشگاهی و ملی نیز تکرار شد و نوعی پیشگام در بازی جوانمردانه بود. یک سایت فرانسوی ضمن تمجید از عملکرد بازیکن دانمارکی برابر ایران در زدن ضربه پنالتی به بیرون، آن را یکی از 10 صحنه بازی جوانمردانه در فوتبال نامید.
مثالهای زیادی در فوتبال وجود داشته که بازیکنان به معنای واقعی کلمه بازی جوانمردانه را رعایت کردند. میروسلاو کلوزه در دیدار مقابل ناپولی با دست توپ را به درون دروازه فرستاد ولی پس از آن خودش به سمت داور رفت تا به داور بگوید که این گل به صورت صحیحی به ثمر نرسیده است. دی کانیو یکی دیگر از مثال های فراموش نشدنی این داستان است؛ دی کانیو که بیشتر به عنوان یک بازیکن پرحاشیه و جنجالی شناخته می شود تا بازیکنی اخلاق گرا، در یکی از دیدارهایی که با پیراهن وستهم در مقابل اورتون در لیگ پر فشار جزیره به میدان رفته بود در حالی که در موقعیت خوب گلزنی قرار داشت به دلیل مصدومیت گلر اورتون، توپ ارسالی را در محوطه جریمه حریف با دست گرفت و از داور خواست تا به مداوای این بازیکن پرداخته شود. در پایان فصل 2001 جایزه بازی جوانمردانه فیفا به دلیل این حرکت تحسین برانگیز به دی کانیو رسید.
در فوتبال نیز مانند زندگی زشتی ها و زیبایی ها به هم تنیده است و انتخاب بین درست و غلط به بازیکنانی باز می گردد که در آن لحظه پرفشار باید تصمیمگیری کنند.
روز گذشته سایپا در شرایطی برابر سیاه جامگان قرار گرفته بود که پس از هجده هفته تنها 2 بار به پیروزی دست یافته بود. شرایط خاص و سخت این تیم در انتهای جدول رده بندی و فشاری که روی کادر فنی و بازیکنان این تیم وجود دارد، شاید مانع از این شده باشد که مهاجم تیم سایپا حتی به این موضوع فکر کرده باشد. خلعتبری روز گذشته به هفتادمین گل خود در مسابقات لیگ برتر رسید و تیم سایپا سومین پیروزی فصل را دشت کرد. آماری که می شد با کمی تاخیر به ان دست یافت؛ حتی بعد از دقیقه 47 که خلعتبری گل برتری را در ابتدای نیمه دوم به ثمر رساند.
تیم سایپا با این پیروزی به جای سیاه جامگان در رتبه سیزدهم جدول جای گرفت و سیاه جامگانی 15 امتیازی شد؛ شاید این پیروزی در پایان فصل به عدم سقوط سایپا کمک کند اما چیزی که در حال حاضر همگان بر آن اتفاق نظر دارند، این است که گل خلعتبری با دقت بیشتر از سوی داور می توانست مردود شود و یا خود خلعتبری می توانست به هند بودن این گل اعتراف کند؛ تصمیمی که اتخاذ آن در فشار بازی آسان نیست و به شرایط روحی مناسبی احتیاج دارد.