سریال تلویزیونی «آرام میگیریم» به کارگردانی روح الله سهرابی و تهیه کنندگی فرهاد گلی که پخش آن از 25 دی آغاز شده است، با شروعی قدرتمند مخاطبین تلویزیون را غافلگیر کرد.
به گزارش بولتن نیوز، سریال تلویزیونی «آرام میگیریم» به کارگردانی روح الله سهرابی و تهیه کنندگی فرهاد گلی که پخش آن از 25 دی آغاز شده است، با شروعی قدرتمند مخاطبین تلویزیون را غافلگیر کرد.با توجه به انتقادات چند ماههی اخیر به تلویزیون در خصوص سطح سریالهای تولید شده، «آرام میگیریم» به موقع به کمک مدیران این سازمان آمد.
این سریال 48 قسمتی که تکلیف خود را از همان آغاز با مخاطب مشخص کرده در همین چند قسمت ابتدایی بازخوردهای مثبت فراوانی را ایجاد کرده است. «آرام میگیریم» همانگونه که از اسمش نیز پیداست علیرغم التهابات و تعلیق پیوستهای که در بطن قصه دارد، اما به واقع آرامش خاصی را به مخاطب تشنهی خود القا میکند. آرامش از جنس امیدواری مخاطب به زندگی و همراه شدن با نگرانیهایی که عمیقاً ارزشمند هستند.
نوع روابط موجود میان خانوادهها و باورپذیر بودن تک تک ارتباطات و تعاملها بین شخصیتهای مختلف جزو برگهای برندهی این سریال خوش ساخت و خوشرنگ و لعاب است که البته از دید مخاطب باهوش امروز که زیر بمباران اطلاعات و اتفاقات رسانهای است نیز پوشیده نمانده است.
در سریال «آرام میگیریم» سنین مختلف از کوچک و بزرگ تا زن و مرد، شخصیتی و خطی از زندگی شبیه به خود را ملاحظه میکنند و باعث بسی خوشحالی است که سرانجام پس از سالها مدیران تلویزیون متوجه این واقعیت شدهاند که همهی مردم ایران دارای خانههای مجلل و ماشینها و زندگیهای متمولانهی آنچنانی نیستند و هستند کسانی که در خانههای عادی زندگی میکنند. این سریال برعکس بسیاری از سریالهای چند سال اخیر با این واقعیت کاملاً واقع بینانه برخورد کرده و زندگی اکثریت مردم را دستمایهی قصهها و اتفاقات قرار داده، نه زندگی درصدِ بسیار کمی که احتمالاً هیچوقت فرصت تماشای سریالهایی که درباره خودشان ساخته شده است را نیز ندارند.
آنچه در سریال «آرام میگیریم» کاملاً مشهود است تأثیر کارگردان بر روند محتوایی اثر است. تأثیری که پیشتر نیز از این کارگردان در فیلم سینمایی «خاکستر و برف» دیده بودیم. جای امیدواری است که فیلمسازان ارزشی ما در چنین سطحی فعالیت میکنند که نه تنها از نظر محتوایی بلکه به لحاظ ساختار نیز چندین قدم جلوتر از آثار مشابهی که در تلویزیون ساخته شده یا در حال ساخت است حرکت میکنند. اتهام همیشگی عدم اشراف فنی و تخصصی نیروهای ارزشی و متعهد با همین یک سریال بیشتر به طنز میماند. چرا که با یک مقایسهی ساده بین سریال «آرام میگیریم» و سریالهای دیگری که متأسفانه توسط افراد نه چندان متعهد در سیما تولید شده است به خوبی میتوان دریافت «روحاله سهرابی» با فاصلهای معنادار جلوتر از جریان خاص فرهنگی و هنری حاکم بر سریالسازی تلویزیون در حرکت است و اینک حجت بر مدیران تلویزیون در خصوص استفاده از نیروهای ارزشی و انقلابی برای تولید آثار نمایشی تمام است.
جسارت و توانمندی سهرابی در تولید یک سریال سنگین 48 قسمتی نه تنها میتواند موجب آشتی مخاطب قهر کرده از تلویزیون ملی باشد بلکه میتواند موجب الگوپذیری نیروهای مستعد و جوان دیگری که قصد حرکت در این مسیر سخت و طاقتفرسا را دارند باشد.
نکته پایانی اینکه امیدوارم سریال تلویزیونی «آرام میگیریم» همانگونه که در قسمتهای ابتدایی جای خود را بین مخاطبین مختلف باز کرده در ادامه نیز با همین استحکام و طمأنینه قدم بردارد و رفته رفته لحظات و صحنههای غافلگیرکنندهی بیشتری را به مخاطبین خود هدیه کند.