3 هدف گذاری وزیر برای حل مشکلات اصحاب فرهنگ و هنر

به گزارش بولتن نیوز، سیدرضا صالحی‌امیری در سخنانی، پیش از کسب رأی اعتماد تأکید کرده بود نباید مقابل هنرمند ایستاد. او که در 11 آبان‌ماه توانست با 180رأی موافق، اعتماد مجلس شورای اسلامی را به خود جلب کند، در این دو ماه توانسته نظر مثبت بسیاری از هنرمندان را با پیشنهادها و برگزاری جلسات مکرر با اهالی سینما، تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی جلب کند؛ وعده‌هایی که همه اهالی هنر به عملی شدن آنها امیدوار هستند.

آخرین دیداری که صالحی‌امیری با اهالی هنر داشت به روز سه‌شنبه 21 دی‌ماه بازمی‌گردد. آنچه در این جلسه بین وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و هنرمندان گذشت، گفتگویی با اصغر همت، مدیرعامل خانه تئاتر و یکی از حاضرین در این جلسه  انجام شده است، که در ادامه می‌خوانید.

طی این سال‌ها، ما هر وزیر را، در دوران 4ساله‌اش بیشتر از سه بار نمی‌دیدیم، اما در این مدت اندک دوماهه، 4 یا 5جلسه با آقای صالحی‌امیری داشته‌ایم که همین رفتارِ سرشار از حسن نیت ایشان، در ما بارقه‌های امیدی ایجاد کرده است. وزیران سابق نیز همگی در حوزه فرهنگ حسن نیت داشتند اما برای نخستین بار است که طی 16سالی که از تأسیس خانه تئاتر می‌گذرد، من با این میزان اهمیت موضوع برای وزیر روبه‌رو می‌شوم. ما فکر می‌کردیم که جلسه روز سه‌شنبه قطعاً لغو می‌شود، اما وزیر پیغامی حاوی اهمیت و لزوم برگزاری این جلسه پیش از شروع جشنواره‌های فجر داد و خواستار برگزاری جلسه شد و اعلام کرد که می‌خواهد تنها حرف‌ها و پیشنهادهای ما را بشنود.

از آنجایی که سه حوزه تئاتر، سینما و موسیقی مسائل مشترک بسیاری دارند با آقای منوچهر شاهسواری، مدیرعامل خانه سینما و آقای حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی اقدام به تشکیل اتحادیه‌ای غیر رسمی، برخاسته از نظرهای شخصی‌مان کردیم تا شاید بهتر بتوانیم احقاق حق کنیم و نظرات و حرف‌هایمان را به وزیر منتقل کنیم. ابتدا جلسه‌هایی را با هم تشکیل دادیم و در مورد این مسائل مشترکمان بحث کردیم. وقتی این مسائل را با وزیر در میان گذاشتیم او نیز از این مسأله استقبال کرد.

جلسات پیشین به دعوت معاونت امور هنری برگزار شدند که در آنها مسائلی که بیشتر جنبه‌های عمومی و کلی‌تری داشتند با وزیر مطرح شد. جلسه‌ای دیگر نیز در مورد مسائل مالیات برگزار شد، که متأسفانه به دلیل اینکه در سفر بودم امکان شرکت در آن برایم مهیا نشد؛ اما حرف‌های رد و بدل شده در جلسه را که از دوستان و همکاران شنیدم متوجه شدم جلسه بسیار مفیدی بوده است.

این جلسه بر سه محور پیش رفت، که در درجه اول مسائل رفاهی مطرح بود؛ من معتقدم مسائل رفاهی ویترین هر فعالیتی در هر حوزه‌ است. بخصوص در این سه خانه باتوجه به تعداد اعضا و شرایط موجود می‌توان بر این مسائل بیشتر تأکید کرد؛ بیش از دوسال است که اعضای این خانه روی مسائل بیمه تأمین اجتماعی به مشکل برخورده‌اند، دوسال است که تأمین اجتماعی عضو نمی‌پذیرد و سرانه درمان نیز به کلی قطع شده است و دفترچه‌های ما فرانشیز دارد.

محور دوم جلسه، مشکلات صندوق اعتباری هنر است. توقع اعضای این سه خانه فرهنگی-هنری این است که صندوق مشکلاتش را حل کند و وضعیت بهتر شود نه اینکه روزبه‌روز عملکرد آن بدتر و ضعیف‌تر شود. بسیار ناخوشایند است که هنرمندان مملکت در دوران بازنشستگی تحت عنوان کارگران روزمزد حقوق اندک و ناچیزی که حتی گاهی زیر یک میلیون تومان است دریافت می‌کنند؛ این برای یک دولت و یک نظام که باید به فرهنگ و هنر اهمیت دهد به هیچ عنوان اتفاق زیبایی نیست.

ایشان حرف‌های ما را صحیح می‌داند و در جلسه قبلی نیز گفته بود این دو مسأله برایش در وهله اولِ اهمیت قرار دارد. ما حتی به او پیشنهاد کردیم که در صندوق سهمی داشته باشیم، نظر ایشان این بود که ما در هیأت امنا باشیم، اما ما متفق‌النظر بودیم که در هیأت مدیره صندوق نقش داشته باشیم و از مسائل آن به شکل مستقیم باخبر شویم و مشکلات آن را از نزدیک ببینیم تا سوءتفاهمی پیش نیاید. این مسأله را من در جلسه با آقای غلامرضا خلیل ارجمندی، مدیرعامل صندوق اعتباری هنر نیز عنوان کردم و آقای وزیر در تلاش هستند که این مسائل رفع شود.

سومین بحث مطرح شده در جلسه به ماده واحده برای تشکیل سازمانی صنفی اختصاص یافت که مقدمات تشکیل این سازمان در حال فراهم شدن است. با توجه به عضویت آقای وزیر در کمیسیون فرهنگی دولت، قول‌هایی را به ما داد که به‌عنوان نماینده دولت در مجلس، موافقت خود را در کمیسیون فرهنگی مجلس با تشکیل این سازمان صنفی اعلام کند و مجلس نیز به این پیشنهاد جامه عمل بپوشاند تا ما نیز همچون نظام پزشکی و نظام مهندسی که بیش از 50 سال است که بسیار مثبت عمل کرده‌اند، صاحب یک نظام صنفی شویم.

با وجود چنین سازمانی مسائل بیشتر به چارچوب صنف محدود می‌شوند و در خود صنف بررسی و تحلیل می‌شوند، به شکلی که حمایت، هدایت و نظارت بر عهده این سازمان صنفی قرار بگیرد؛ این امر مسائل و درگیری‌های دولت را نیز کم می‌کند. وجود یک نظام صنفی قانونمند و چارچوب‌دار خیلی از مشکلاتی را که در حوزه‌های فرهنگی و هنری وجود دارد، برطرف می‌کند و بحث‌های سلیقه‌ای را که این روزها گریبان فرهنگ و هنر را گرفته است از میان برمی‌دارد. در واقع مکانی برای قانونگذاری مستقل در حوزه‌های خود به حساب می‌آید و اعضای آن امنیتی صنفی خواهند داشت. این صنف است که همواره ماندگار می‌ماند نه مدیران و مسندها. چه بهتر که هر مدیری باقیات الصالحاتی از خود به جای بگذارد.

قرار شد جلسه‌ای با آقای محمدمهدی حیدریان، مشاور عالی وزیر، معاونت سینمایی و همچنین معاونت هنری داشته باشیم تا پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری و سر کار آمدن دولت جدید این مسأله به مجلس فرستاده شود.

ما در اواخر دهه چهارم انقلاب هستیم و این اتفاق‌ها باید بالاخره بیفتند. امیدواریم روزی برنامه‌ریزان کشور ما که در صدر تصمیم‌گیری‌ها هستند، بیش از پیش متوجه اهمیت فرهنگ و هنر برای جامعه شوند. خوشبختانه این مسائل در آقای صالحی ‌امیری مشهود است و امیدوارم این حرف‌ها به عمل بپیوندد و وضعیت هنر و فرهنگ ما از این وضعیت نامناسب و نابسامانی که دچارش شده است و به هیچ وجه در سطحی قابل اعتنا نیست، نجات یابد. هرچقدر که دولت تاکنون به این حوزه بی‌مهری کرده، امیدواریم با وجود آقای صالحی‌امیری، این اتفاق میمون رخ دهد.