مناطق آزاد اقتصادی باید سکوی صادرات باشند نه کانال سهل واردات

گروه اقتصادی: متاسفانه عملکرد مدیران این مناطق چنان ضعیف بوده که هیچ کدام از آن اهداف به جایی نرسیدند. طبق گزارشات مختلف نیز این مناطق به دلیل وجود خلاء های بزرگ قانونی و همین طور عملکرد ضعیف مدیرانش تبدیل به جولانگاهی برای قاچاقچیان به داخل کشور گشته است.

به گزارش بولتن نیوز،همین عملکرد ضعیف موجبات اعتراض سایر وزرا و نمایندگان مجلس و کارشناسان اقتصادی را فراهم کرده است اما پاسخی که در مقابل تمام این موارد دریافت می‌شود این است که همه اشتباه می‌کنند یا مطلع نیستند و از این قبیل موارد. قسمت جذاب ماجرا آن جایی است که فردی مسئولیت مدیریت این مناطق را با اهدافی که قبلاً ذکر شد در دست دارد که تنها چیزی که از ایران قابلیت صادرات دارد را آبگوشت بزباش می‌داند. اگر این گونه باشد که اول از همه تمام آمارهایی که خود ایشان در رابطه با عملکرد مناطق آزاد ارائه می‌دهند کذب می‌شود. زیرا مگر می‌شود تا این اندازه آبگوشت بزباش صادر کرد؟!

همین نوع نگاه باعث می‌شود که مدیران پایین دستی بدون اهمیت دادن به اهداف تشکیل این مناطق تنها به فکر کسب درآمد بیشتر باشند و دیگر توجهی نمی‌کنند که آیا جنس وارد شده اصلاً آن چیزی که گفته می‌شود هست یا اصلاً ورود آن قانونی می‌باشد. بی تفاوتی مسری است و از بالا تا پایین مدیریت در این سازمان را فرا گرفته است. مگر می‌شود فردی اعتقادی نداشته باشد و مسئولیتی دقیقاً خلاف آن اعتقاد را به او بسپارند و او به درستی آن وظایف را اجرا کند؟! وضعیت کنونی مناطق آزاد موید این مطلب است.

رئیس سازمان مناطق آزاد در مصاحبه‌ای گفته بود: ((رقم واردات کالای همراه مسافر در مناطق آزاد 400 میلیون دلار است اما باید بدانیم که رقم مربوط به قاچاق کالا در کشور 15 میلیارد دلار عنوان شده، حال بروید و قیاس کنید که اگر کلیه کالای همراه مسافر در مناطق آزاد قاچاق باشد این رقم در قیاس با 15 میلیارد دلار هیچ چیزی نیست.)) این سخنان جای تعجب دارد. یعنی قاچاق از مناطق آزاد تنها به شکل کالای مسافری که میزان خاصی دارد و دائماً در حال کنترل هستند امکان پذیر است؟! به هیچ شکل دیگری هم قاچاق در این مناطق صورت نمی‌گیرد.

رحیم زارع عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در جایی گفته است: ((میانگین سرمایه گذاری خارجی در مناطق آزاد در هر سال 140 میلیون دلار است یعنی در هر منطقه آزاد 20 میلیون دلار که این رقم یک صد و پنجاهم قاچاق در مناطق آزاد است... از 9 هزار و 580 شرکت ثبت شده در کیش، 2841 شرکت فقط در یک آدرس ثبت شده است و این نشان دهنده نبود شفافیت در مناطق آزاد است.)) این مسائل با همین اظهار نظرها پایان نمی‌پذیرد و باز هم ازین دست صحبت‌ها بسیار است.

کالای ته لنجی و کالای همراه مسافر یکی دیگر از آسیب‌هایی است که مدیرعامل اسبق منطقه آزاد اروند جواد معصومی در مورد آن صحبت کرده و گفته: ((همان مسئله در منطقه قشم، کیش و چابهار سبب شد که شالوده این مناطق با قاچاق شکل بگیرد چرا که نظر مسئولان در ابتدای شکل گیری این مناطق این بود که اگر معافیت گمرکی دهیم مردم کالا را از مناطق آزاد وارد کشور کرده و درآمدی برای مناطق آزاد می‌شود و کار به جایی رسیده که بندر قشم اکنون با قاچاق کالا سرپاست و تعداد مراکز تجاری آن یک سوم پایتخت است.))

حال با این شرایط می‌توان اذعان داشت که مدیریت این مناطق به هیچ وجه متناسب با آن چه که برای آن‌ها تعیین گشته بود, نبوده است. ایجاد این مناطق کنترل مرزها را نیز شامل می‌شد اما گویا این امر نیز مورد فراموشی واقع گشته است. البته این عزیزان واردات کالاها به صورت عمده از این مناطق را ذکر نکرده‌اند. آن هم از طریق قانونی اما در حقیقت با مدارک جعلی و به بهای نابودی منافع یک کشور.