در روزهایی که «سلام بمبئی» اکران میشود، بحث تولیدات مشترک، نه فقط در ایران که در جهان، یکی از اصلیترین موضوعات اقتصادی سینماست. پیشبینی میشود حداکثر تا سال 2019، چین تبدیل به بزرگترین مخاطب سینمای جهان شود و از این حیث هالیوود بهعنوان بزرگترین تولیدکننده باید رویکردی تعاملی با این کشور آسیای شرقی داشته باشد...
گروه سینما و تلویزیون: بعضی از شرکتها برای تحتتأثیر قرار دادن چشم بادامیها لوکیشن فیلمهایشان را به چین منتقل کردهاند و برخی دیگر، برای اکران افتتاحیه آثارشان در این کشور، فرش قرمز پهن میکنند و همه ستارههای ریز و درشتشان را با خود میآورند تا استقبال از محصولاتشان بیشتر شود.
به گزارش بولتن نیوز، حضور بازیگران و کاراکترهای مثبت با ریشه آسیای شرقی در فیلمها و سریالهای هالیوودی افزایش پیدا کرده، چهرههایی مثل «لوسی لو»، «جان چو»، «میشل یئو»، «مینگ نا ون» و «استیون یئون» پرکار تر از همیشه شدهاند، «جکی چان» اسکار گرفته و پروژهای مثل سه گانه «پاندای کنگفو کار» نه فقط تبدیل به سریال تلویزیونی شده، که جفری کاتزنبرگ، مدیر عامل دریم ورکس از علاقهاش برای ساخت سه قسمت دیگر در ادامه آن خبر داده است.
دو طرفه شدن اتوبان لسآنجلس - شانگهای
اتفاق جالبتر این است که پای چینیها به سطوح بالای هالیوود هم باز شده و مسیر اتوبان لسآنجلس-شانگهای (شهرهای سینمایی آمریکا و چین) را دو طرفه کرده است. حالا شرکتهای بزرگ رسانهای چین در هالیوود سرمایهگذاری میکنند. نفر نخست صف هم کسی نیست جز ونگ جیان لین، ثروتمندترین مرد آسیا و مدیر عامل شرکت دالیان وندا. او ابتدا در سال 2012 با 6/2 میلیارد دلار مجموعه سینماهای زنجیرهای AMC آمریکا را خرید تا به نوعی بخش قابل توجهی از بازوی پخش آمریکا را به خودش اختصاص داده باشد. AMC دومین مجموعه بزرگ سینماهای زنجیرهای در آمریکا حساب میشود. جیان لین در ژانویه امسال، مثل الگوی مغولهای هالیوود، به فکر احداث شرکت افتاد اما از اختلاف بین «لجندری اینترتینمنت» و «برادران وارنر» نهایت استفاده را برد و به جای تأسیس استودیویی جدید، لجندری را هم با 3 میلیارد دلار به داراییهایش ضمیمه کرد.
حساس شدن کنگره آمریکا به گرد و خاک چینیها
شرکتی که با همکاری تعدادی دیگر از کمپانیهای هالیوودی تولید فیلمهای درجه یکی (از حیث بودجه و تولید) مثل سه گانه «شوالیه تاریکی»، «تلقین» و «در میان ستارگان» کریستوفر نولان، «دنیای ژوراسیک» کالین ترورو، «مرد پولادین» و «300» زک اسنایدر، سه گانه «خماری» تاد فیلیپس و «استیو جابز» دنی بویل را در کارنامهاش دارد. وقتی او در تابستان با 1 میلیارد دلار، دیک کلارک پروداکشنز (مسوول برگزاری مراسم گولدن گلوب) را هم خرید آرام آرام کنگره آمریکا حساسیت نشان داد. 16 تن از نمایندگان کنگره طی نامهای خواستار زیر ذرهبین رفتن سرمایهگذاری چینیها در شرکتهای رسانهای آمریکایی توسط حسابرسی آمریکا شدهاند. اعضای کنگره معتقدند دایره مسائل امنیت ملی باید به کنترل رسانه، شرکتهای تولید کننده پروپاگاندا و بازوهای جنگ نرم هم گسترش پیدا کند.
با وجود این نگرانیها اما برخی از کمپانیهای هالیوودی چندان مایل به قطع ارتباط با چینیها نیستند. حداقل، نه در کوتاه مدت. در 2، سه سال اخیر، خیلی از فیلمهای بلاک باستر آمریکایی، اگر اکران چین را نداشتند، یا ورشکست میشدند یا سود ناچیزی میکردند که برای فیلمهای بیگ پروداکشن، کمتر از ورشکستگی نیست. بهعنوان مثال فیلم «وارکرفت» با بودجه 160 میلیون دلاری ساخته شد اما در آمریکا فقط 47 میلیون دلار فروش کرد. اما در چین مورد استقبال قرار گرفت و 221 میلیون دلار را به کمپانی سازندهاش برگرداند. از سوی دیگر برخی کمپانیها هم بخش قابل توجهی از سودشان، در چین رقم میخورد. بعد از فیلم «انتقامجویان» و بهجز فیلم «ثور 2» همه فیلمهای ابرقهرمانی مارول و دیزنی حداقل 10 درصد فروششان را در سینماهای چین رقم زدهاند. فروشی که امسال به دیزنی کمک کرد تا با هفت میلیارد دلار، رکورد تاریخ سینما را بهنام خودش ثبت کند.
ما خودمان همه کارهایم
اما این همه داستان نیست. چینیها سال آینده تعداد قابل توجهی پروژه مشترک با آمریکاییها دارند که خودشان کارگردانی کردهاند. شاید این نخستینبار نباشد که یک چینی کارگردانی پروژهای اشتراکی با آمریکا را بر عهده دارد، اما بدون شک نخستین بار است که دایره اینگونه آثار به بودجههای عظیم و اکرانهای گسترده جهانی میرسد. ژانگ ییمو، کارگردان مشهور چینیها که افتتاحیه و اختتامیه المپیک پکن را هم کارگردانی کرده و دومین مرد سال به انتخاب مجله تایم در سال 2008 محسوب میشود، یکی از نخستین افرادی است که توانسته از نیروهای آمریکایی برای فیلمهای بزرگ چینی استفاده کند. او که در کشورش به عنوان کارگردان پروژههای بزرگ شناخته میشود، تا قبل از موج چینی هالیوود، هیچ فیلمی با بودجه بالای 100 میلیون دلار نساخته بود. حتی بودجه پروژه «گلهای جنگ» او با بازی کریستین بیل، اصلاً قابل قیاس با فیلم امسالش، «دیوار بزرگ (چین)» نیست. فیلمی که برایش نزدیک 160 میلیون دلار هزینه شده و چهرهای مثل مت دیمون هم در آن ایفای نقش میکند.
این فیلم پرخرجترین اثر سینمایی تاریخ کشور چین بهحساب میآید که قرار است در ماه فوریه روی پرده سینماهای آمریکا برود. دقیقاً در همان ماهی که «راک داگ» هم اکران میشود. یک انیمیشن با بودجه سنگین 60 میلیون دلاری چشم بادامیها، که کاراکتر اصلیاش سگی از خانواده ماستیفهای تبت است. گونهای کمیاب که در کشورهای فلات تبت، یافت میشود و قیمت آن از هر سگی در دنیا بالاتر است. در روزهایی که ما سراغ محصولات مشترک سطح پایین و عاشقانههای دست چندم میرویم، شرقیها از هالیوود مثل یک ابزار استفاده میکنند تا میراث فرهنگی و ملی کشورشان را بهدنیا معرفی کنند. چینیها حالا هم میتوانند مدیریت کنند، هم وظیفه تهیهکنندگی را بر عهده داشته باشند، هم روی صندلی کارگردانی بنشینند و هم با اقبال خودشان در سالنهای سینمای کشورشان هالیوود را مجبور به تعامل کنند.
منبع: صبح نو