بهدليل ضعف و فرسودگي ناوگان هواپيمایي ايران در شرايط فعلي سهم ما از صادرات چند صد ميليارد دلاري خدمات هوایي منطقه تقريبا صفر است و در مقابل هر سال مسافران ايراني (با مبدا و مقصد فرودگاههاي كشور) چيزي حدود 3 تا 4 ميليارد دلار به خطوط هوايي منطقه پرداخت ميكنند.
به گزارش بولتن نیوز، طبق سند چشمانداز كشور قرار بود در سال 1404 (يعني كمتر از 9 سال ديگر) صنعت هوایي ايران در جابهجایي بار مقام اول و در جابهجايي مسافر مقام دوم را در منطقه داشته باشد. متاسفانه در حال حاضر كل جابهجایی مسافر و بار بينالمللي در فرودگاههاي كشور به ترتيب حداكثر 7 ميليون نفر و 200 هزار تن است. كشورهاي منطقه (تركيه، امارات و قطر) براي سالهاي نهچندان دور، جابهجایی حداقل سالي 250 ميليون مسافر و 20 ميليون تن بار در فرودگاههاي اين كشورها برنامه ریزی کرده اند.
بهدليل ضعف و فرسودگي ناوگان هواپيمایي ايران در شرايط فعلي سهم ما از صادرات چند صد ميليارد دلاري خدمات هوایي منطقه تقريبا صفر است و در مقابل هر سال مسافران ايراني (با مبدا و مقصد فرودگاههاي كشور) چيزي حدود 3 تا 4 ميليارد دلار به خطوط هوايي منطقه پرداخت ميكنند.
با اینکه سرمايهگذاري در صنعت هواپيمایي امروزه يك سرمايهگذاري انتفاعي سود آور بهشمار ميرود ولي با علم و اطلاع از اين واقعيت تعدادي از اشخاص موثر در تصميمگيريها بدون ارائه هر نوع دليل منطقي با اقدامات نفسگير پس از برجام براي خريد حدود 200 فروندهواپيما از معتبرترين برندهاي هواپيماسازي (كه حتي چين و روسيه نيز براي خطوط هوايي خود از هواپيماهاي آنها استفاده ميكنند) علم مخالفت بهدست گرفته و با تقويت ناوگان هوايي كشور و قراردادهایي كه با توجه به شرايط حاضر و موضعگيريهاي كنگره ايالات متحده ميتواند بهعنوان نقطه عطفي در مناسبات اقتصادي و حقوق بينالمللي كشور تلقي شود، ستيز ميورزند.
منبع:اقتصادروز