اواخر دهه٧٠ بود که صدایی قرص و مقطع از «معشوقه» خواند. پیش از او غزلیات و تمنیات مولانا اغلب به شیوه تصنیف و آواز خوانده میشد. نگاه حاکمیت وقت هم به موسیقی پاپ، مشکوک و مردد بود. خواننده اما «عیدانه» را در سال ٧٧ با تأکیدهایی خواند که دیگر هر زمان صدایش را شنیدم، گفتیم «عصار».
به گزارش
بولتن نیوز، اواخر دهه٧٠ بود که صدایی قرص و مقطع از «معشوقه» خواند. پیش از او غزلیات و تمنیات مولانا اغلب به شیوه تصنیف و آواز خوانده میشد. نگاه حاکمیت وقت هم به موسیقی پاپ، مشکوک و مردد بود. خواننده اما «عیدانه» را در سال ٧٧ با تأکیدهایی خواند که دیگر هر زمان صدایش را شنیدم، گفتیم «عصار». خواند «معشوقه به سامان شد» اما خب تا باد چنین نماند! «عیدانه» آن سالها به سفارش مرکز موسیقی سازمان صداوسیما ساخته شده بود و هرچه سازمان در سالهای آتی عریض و طویلتر شد، فهرست خوانندگان خلاق ٧٠، کوتاهتر.
البته او سالهای بعد از ٧٧ را با شور و شتاب، کوک و میزان و موفق رفت. خوانندهای بود که در تعداد اجراهای زنده رکورد زد. درشیوه اجرا، نیمنگاهی به «فرهاد» داشت و لحن و رنگ صدایش هم طرفدار زیاد داشت. یکسال بعد «کوچ عاشقانه» را خواند و سال ٨٠، «حال من بیتو». تعلق خاطرش به مولانا او را به انتخاب اشعار جلالالدین میخواند و همین امر هم سبب شده بخش عظیمی از آثارش ملهم از مهمترین مؤلفه فکری این شاعر باشد؛ «عشق». «عشق الاهی»، «ای عاشقان»، «مولای عشق» آلبومهای دیگر او بودند که درفواصل یک یا دوسال منتشر شدند. پس از آن، کار خواننده محبوب پاپ رسید به «نهان مکن». این آلبوم به همراهی شهرداد روحانی در استودیو اَبی رُد لندن با ارکستر سمفونیک شهر ضبط شد که البته به سیاق دیگر آثار به بازار نیامد. ساز مخالف، آن سالها خواننده را به زمزمههای زیرزمینی کشاند. «نهان مکن» از بازار جمعآوری و «نهان» شد و آلبوم «محتسب» هم به طریق اولی، گرفتار. به این ترتیب آخرین آلبوم او به «بازی عوض شده» منحصر ماند و به نظر رسید عصر عصار دستکم در بازار رسمی موسیقی سر آمده است. آخرینباری که خواننده روی سن رفته، برمیگردد به سال ٨٩. در واقع ٦سال است اجرا نداشته اما روز گذشته خبر رسید بار دیگر بازخواهد گشت. او تصمیم به اجرای زنده گرفته. اینبار درسالن میلاد نمایشگاه بینالمللی تهران. کنسرتی که منتخبی از آثارش خواهد بود و علاقهمندانش را به دهههای پیشین خواهد برد. البته در این سالهای دوری و مهجوری، موسیقی و فرهنگ «به سرعت برق و باد» پیش رفته است. پیشرفتن نه لزوما به معنای پیشرفت. عدهای معتقدند؛ آنچه نسل امروز میپسندد، شاید دیگر عاشقانههای عصار نباشد. آنها شعر کلاسیک هم اگر بشنوند، به سبک چاووشی میشنوند و به ترانههای قدرتمند دهه٧٠ هم اگر رو نشان بدهند، بسته به حس و حال ملودی خواهد بود. هرچند باید درنظر داشت بخشی از «عاشقانه»های عصار همواره تداعیگر گسترهای از نشانگان اجتماعی و حتی سیاسی بوده است. در هرحال او کنسرت تازهاش را به همت موسسه فرهنگی- هنری «آوای هنر» در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی برگزار خواهد کرد. به یاد روزهایی که «معشوقه بهسامان» بود؛ روزگار فراقی، هجرانی؛ عصر عصار.
منبع: شهروند