جابه جایی های زیاد در تراکتور سازی
امیر قلعه نویی مربی پر هزینه ای است، او در استقلال و سپاهان هم زیاد
بازیکن عوض می کرد و در سیستم او کسی که از فرم خارج شود یا نتواند به
جایگاه اصلی خودش در میان بازیکنان فیکس برسد، از تیم خارج می شود. نمونه
اش جابه جایی حدود پنجاه بازیکن در سه سال حضورش در استقلال بود که با نام
تک تک بازیکنان قابل اثبات است.
با این وجود اما روش امیر قلعه نویی اگر چه پر هزینه است اما معمولا جواب می دهد و تیم را یا در کورس نگه می دارد یا اینکه آن را قهرمان می کند و البته سال‌هاست که امیر قلعه نویی جام نبرده است.
شاید همین سال‌ها جام نبردن باشد که انگیزه‌های امیر قلعه نویی را به اوج رسانده و در تراکتورسازی او در انتخاب بازیکن جدید کوتاهی نمی‌کند و حتی در حال بازنگری سی دی هایی است که از بازیکنان خارجی به او داده اند.
تراکتورسازی تشنه و پرسپولیس معقول
در آن سو هواداران پرشور تراکتورسازی هم جام می خواهند، آنها با تمام
وجودشان خود را مستحق داشتن جام می دانند و البته لیاقت آن را هم دارند اما
در این سو پرسپولیسی را می بینند که معقول ترین پرسپولیس دهه اخیر است.
هم هواداران این تیم و هم مربی این تیم کاملا رقبایی قابل برای تراکتورسازی محسوب می شوند. در واقع جنگ مربی خارجی و داخلی در اوجش می شود همین رقابت سخت و فشرده این دو تیم. امیر قلعه نویی به عنوان مدعی مربی داخلی و برانکو مدعی مربی خارجی و چشم زاغ رو در روی هم درحال لشگرکشی هستند و اصلا کم نمی آورند.
تراکتورسازی برای رسیدن به جام راه سختی دارد، هر چقدر هم که امیر قلعه نویی و تراکتورسازان تشنه جام باشند، باز هم فرقی ندارد، استقلال و منصوریان هم در حال کوشش هستند تا جایی میان مدعیان داشته باشد و درست پشت سر تراکتورسازی حرکت می کنند.
باید دید در نهایت این رقابت سخت به کجا می‌رسد به هر حال به نظر می رسد تراکتورسازی امسال یک مدعی جدی است و تشنه ترین روزهای خود را سپری می‌کند.
جابه جایی های جنجالی
ظاهرا امیر قلعه نویی سخت در تلاش است تا با جذب عالیشاه و نورالهی هم
تراکتورسازی را قدرتمند کند و هم پرسپولیس را تضعیف. این تاکتیکی است که
تیم های بزرگ دنیا هم آن را به اجرا در می آورند و با جذب یک یا دو بازیکن
از حریف یک تیر را با دو نشان می زنند و حریف را هم تضعیف می کنند.
شاید به همین دلیل است که ماجرای جذب بازیکن از پرسپولیس توسط تراکتورسازی اینقدر پرحاشیه و مهم دنبال می شود. این زیرکی و هوش قلعه نویی را نشان می دهد در برابر صبوری و سخت کوشی برانکو و البته که منصوریان جوان را هم نمی توان از یاد برد و باید منتظر دست پخت او هم بود.
