ترکیه از دمکراسی تا کرگدنیزاسیون

گروه بین الملل: "بکیر کایا" برای تحقیقات و بازجویی‌های تروریستی به بازداشتگاه پلیس منتقل شده است. این مطلب را خبرگزاری آناتولی منتشر کرده است. وی متهم به ارتباط داشتن با گروه پ ک ک است. حکم بازداشت 4 مقام دیگر شهرداری شهر وان صادر شده است. ادامه بازداشت‌ها در ترکیه در شرایطی است که پلیس و نیروهای امنیتی اخیراً 10 نماینده حزب دموکراتیک خلق کرد را بازداشت کرده‌اند. روز چهارشنبه نیز شهرداران شهرهای سیرت و تونجلی نیز به اتهام ارتباط با پ ک ک بازداشت شده بودند. 2 شهردار استان دیاربکر نیز ماه گذشته بازداشت شدند.

به گزارش بولتن نیوز،شاید خیلی‌ها بپرسند چرا اینگونه اردوغان به جان کردها و جنبش فتح الله گولن افتاده است. این دستگیریها در شرایطی اتفاق افتاد که به گزارش پایگاه اینترنتی تلویزیون تی آر تی، با انتشار رأی مجمع عالی قضات و دادستان‌های ترکیه در روزنامه رسمی دولت این کشور، 203 تن از قضات و دادستان‌هایی که متهم به ارتباط با جنبش فتح الله گولن بودند رسماً از دستگاه قضایی ترکیه اخراج شدند. مجمع عالی قضات و دادستان‌های ترکیه بر اساس تصمیماتی که دولت این کشور به اتکای قانون وضعیت فوق العاده اتخاذ کرد، ادامه کار این افراد را متهم به ارتباط با جنبش گولن هستند در دستگاه قضایی ترکیه، مناسب ندانسته و حکم اخراج آنان را صادر کرده است.

روزی روزگاری اردوغان مدعی پایان دادن به اختلافات داخلی در داخل ترکیه بود. او پروسه صلح را با کردها راه اندازی کرد. عبدالله اوج الان را وارد بازی کرد به این امید که کردها در صحنه سیاسی این کشور یار و یاور و همراه او باشند. اردوغان وقتی وارد این پروسه شد تا حدودی توانست آرای اکراد را به صندوق حزب عدالت و توسعه بریزد. اردوغان خیلی زود مجوز صادر کرد زبان کردی بصورت آزادانه بیان شود، مجوز راه اندازی چندین رسانه را به زبان کردی صادر کرد. بخش کردی را در تلویزیون رسمی این کشور راه اندازی کرد به این امید که بتواند کردها را به سوی خود جذب کند. جذبی که به معنای همراهی با اردوغان در قالب حزب عدالت و توسعه بود اما انتخابات پارلمانی این کشور نشان داد که کردها حالا که فرصت پیدا کردند در صحنه سیاسی ترکیه حضور داشته باشند خود را در قالب حزبی سیاسی سازماندهی کرده و به دور از گفتمان سیاسی اردوغان وارد صحنه سیاسی شدند. حزب دمکراتیک خلقها که سومین حزب سیاسی ترکیه به شمار می‌رفت در زمره مخالفین اردوغان قرار گرفت و کوشید نه تنها جامعه کردی ترکیه بلکه علویان و سایر اجتماعات محدود شده را هم بسوی خود جذب کند که در زمره آنها برخی جریانهای متمایل به چپ حضور داشتند. موفقیت کردها در این پروسه باعث ریزش شدید آرای حزب عدالت و توسعه در ترکیه گردید به نحوی که می‌رفت این حزب را با شکست بزرگی روبرو سازد.

اردوغان برای اینکه این روند را کنترل کند زود دست به کار شد، ابتدا انتخابات را منحل اعلام کرد و اقدام به برگزاری انتخابات مجدد نمود ولی باز نتوانست مانع از پیروزی کردها در پارلمان ترکیه شود. بازی سیاسی کردها در سوریه موقعیت ترکیه را در سطح منطقه‌ای نیز کاهش داد از این رو اردوغان به یکباره میز بازی رابرهم زد.جنگ با قندیل را باردیگر شروع کرد. بعد از کودتا به بهانه حامیان کودتا همه را از دم تیغ گذراند و ترکیه را تبدیل به زندان بزرگی کرد. اکنون نیز هر روز که می‌گذرد شاهد دستگیری شمار دیگری از مخالفان ترکیه هستیم. به نظر نمی‌رسد اعتراضات داخلی و خارجی هم جلوی ادامه این سیاست اردوغان را بگیرد و او تسویه حسابها را تا نهایت ادامه خواهد داد.

اقدامات اردوغان مصداق این ضرب المثل معروف ایرانی است که «دیگی که برای من نجوشد می خوام برای هیچ کس دیگری بجوشد» لذا اردوغان این اقدامات را ادامه خواهد داد و قصد پایان دادن به تمام فعالیتهای سیاسی کردها را در ترکیه دارد و به قول دولت باغچلی یکی از رهبران مخالفین در این کشور بسان اتومبیل ترمز بریده‌ای است که بی محابا پیش می‌رود.

هرچند باید اذعان داشت دورنما مشخص است، اردوغان قصد حذف سیاسی مخالفین را از صحنه سیاست این کشور دارد و بازی را می‌خواهد بخصوص در مورد کردها به روز اول بازگرداند، وی در حالی این سیاست را ادامه می‌دهد که به اعتقاد برخی کارشناسان حرکتهای کردی چه در ترکیه و چه در سوریه دیگر براساس تمایلات اردوغان قابل کنترل نخواهد بود اما رئیس جمهور ترکیه این سیاست را ادامه خواهد داد. داستان اردوغان بسان داستان کرگدن می‌باشد. اوژن یونسکو (Eugène Ionesco) نمایش‌نامه‌نویس مشهور فرانسوی-رومانیایی٬ در نمایش «کرگدن»٬ پدیدهٔ تکثیر فاشیسم از منظر روان‌شناسی توده‌ها٬ جنبش‌های جمعی و واکنش‌های فردی٬ مورد تحلیل و بررسی قرار داد. نمایش‌نامهٔ «کرگدن» ماجرای ساکنان یک دهِ کوچکی در فرانسه است که رفته رفته مسخ می‌شوند و تبدیل به «کرگدن» می‌شوند.

«کرگدن» نماد یک قدرت ویران‌گر٬ کور٬ بی‌پروا٬ پوستی ضخیم و نفوذ ناپذیر٬ بی‌ارتباط با جهان٬ تک بُعدی و هم‌رنگ با هم‌نوعان خود است. در نگاه اوژن یونسکو٬‌ انسان‌ها با «انفعال» در برابر این قدرت٬ پناه‌بردن و هم‌رنگ شدن و وفادار شدن به او از روی ترس (سندرم استکهلم)‌٬ خو کردن و بی‌تفاوت شدن نسبت به ویران‌گری‌های کورکورانهٔ او٬ روی آوردن به کلیشه‌های تکراری زبانی به جای نقدهای واقعی و بعضاً از روی فرصت‌طلبی و منفعت‌طلبی شخصی٬ دچار دگردیسی می‌شوند و خود به صورت «کرگدن» مسخ می‌شوند.

اردوغان امروز با تشدید تنش‌های نژادی و قومی و سیاسی در داخل ترکیه در حقیقت در تلاش برای مسخ کردن جامعه ترکیه است و می‌خواهد همه بسان او فکر کنند، بیاندیشند و حرف بزنند. متاسفانه همین تفکر کرگدنیسم در ترکیه سبب شده است که سیاستهای اردوغان در قالب دمکراسی و عدم دخالت ترکیه نادیده گرفته شود. این در حالی است که باید فاتحه دمکراسی را با این روند در ترکیه خواند. اجرای سیاستهای اردوغان مبتنی بر نمایشنامه کرگدن چنان بی پروا انجام می‌شود که هم رئیس جمهور ترکیه و هم مشاورین وی در مقام پاسخ به مخالفین آنها را بسان گوسفند فرض کرده و در سطح بسیار مشمئزکننده‌تر به آنها فحاشی می‌کنند. مصداق این بی پروایی را هم باید در سخنان خانم سعادت اوروچ دید که در پاسخ به روزنامه نگار هلندی که گفته بود اردوغان دیکتاتور است در صفحه شخصی خویش در فیس بوک خطاب به وی می‌نویسد مادرت دیکتاتور است.

در خاتمه مطلب باید اعلام کرد که بعید است جامعه سیاسی ترکیه اعم از کردها یا حامیان گولن و یا مخالفین به این سبک مسخ شوند ولی واقعیت را نباید از یاد برد که اردوغان با شمشیر این کار را خواهد کرد و خواهد کوشید جامعه ترکیه را یک جامعه مسخ شده و همراه با خود بکند.