تجلیل، لابی گری و اسکاری برای جکی چان در جوایز گاورنر

به گزارش بولتن نیوز به نقل از د رپ، در جوایز شنبه شب گاورنر آکادمی اسکار (Academy’s Governors Awards) هیچ سخنرانی سیاسی، دعوت به مبارزه یا اشاره ای به دونالد ترامپ نشد. با این حال اتفاقات هفته گذشته تاثیر خودشان را در اتاق مراسم ری دالبی گذاشتند و این تاثیر خودش را با سخنان ابتدایی شریل بون آیزکس رییس آکادمی اسکار نشان داد.

او گفت: «امشب فرصتی است که به ما یادآوری می‌کند چرا فیلم ها را دوست داریم. اینکه چطور در دورانی نامطمئن آن ها می‌توانند ما را به هم متصل کنند، ما را تغییر بدهند و ما را متحد کنند.»

مثل همیشه، جوایز گاورنر دسته‌ای قابل توجه از هالیوود را با انجام دو کار متفاوت متحد کرد: تجلیل از دستاوردهای تعدادی منتخب از پیشگامان سینما و فراهم کردن ایستگاهی شیک و پر از ستاره پیش از مراسم اسکار.

نتیجه بخش جایزه دهی چند جایزه اسکار افتخاری بود که به لین استالمستر کارگردان، آن وی. کوتس تدوین گر فیلم، فدرریک وایزمن مستندساز و جکی چان بازیگر و بدل کار رسید و به گرمی از تمام آن‌ها تجلیل شد.

نتیجه بخش دوم هم این بود که تقریبا تمام فیلم هایی که در رقابت اسکار حضور دارند در اتاق نماینده‌ای در فرم بازیگران، کارگردانان، نویسندگان، آهنگسازان، ترانه سرایان و تهیه کنندگان داشتند و بازه پیش از نمایش و یک ساعتی که برای شام اختصاص داده شده بود را به یک جشن و شاید هم یک کمپین تبدیل کرد.

این جنبه کمپینی جوایز گاورنر از نخستین مراسم آن در سال ۲۰۰۹ تا به حال که بسیار متواضعتر از نسخه فعلی بود رشد پیدا کرده است. این کمپین به راه انداختن‌ها تا حدی مسئولان آکادمی را اذیت کرده که اخیرا با مشاوران کمپین ها و نمایندگان استودیوها ملاقاتی برگزار کردند و عملا گفتند آکادمی اسکار می خواهد تا این حد در این مراسم «روی جمعیت کار نشود.»

اما در اتاقی پر از بازیگر شامل ایمی آدامز، کیسی افلک، جف بریجز، وایولا دیویس، هیو گرنت، نیکول کیدمن، ویگو مورتنسن، میشل ویلیامز، وارن بیتی، آنت بنینگ، ایزابل هاپرت، اما استون و اندرو گارفیلد و کارگردان‌هایی چون تام فورد، دیمین شازل، ایوا دوورنی، ورنر هرتسوگ، پابلو لارین، مایک میلز، میرا ناییر چطور ممکن است کار کردن روی جمعیت یکی از فعالیت‌های اصلی نباشد؟

برای خیلی از چهره های مشهور حاضر در سالن، کمپین کردن اصلا کاری نداشت و نماینده‌های شان بین ردیف‌های میزها راه می‌رفتند تا ستاره ها را به یکدیگر معرفی کنند. بنابراین ایزابل هوپر می خواست با میشل ویلیامز ملاقات کنند. بقیه می‌خواستند هوپر و  لین-مانوئل میراندا را ببینند. هیو گرنت با لوپیتا نیونگ او صحبت کرد. دیمین شازل کنار پدرو آلمادوور نشست. جاد اپتاو هم میزش را با پل ورهوون شریک شد.

دیمین شازل که فیلم «لالا لند» را ساخته و مسلما در تمام رخدادهای این چنینی ماه‌های آینده حضور خواهد داشت، گفت: «هی منتظرم کسی روی شانه‌ام بزند و بگوید جایم اینجا نیست.»

آیزکس صحبت هایش را با این قول ادامه داد که آکادمی به تلاش برای خلق ابتکارهای گوناگونی ادامه خواهد داد تا مطمئن شود نسل بعدی فیلم های سینمایی «نشانگر چهره حقیقی آمریکا و دنیا» هستند و اضافه کرد که شامل کردن همه یک «ضرورت استراتژیک» است.

وقتی نوبت اسکارهای افتخاری شد که بالاخره منظور اصلی برگزاری جوایز گاورنر هستند، لین استالمستر احساسی ترین سخنرانی را داشت، آن وی. کوتس جالب ترین مجموعه کلیپ ها را داشت، فدرریک وایزمن ادبی‌ترین و سرگرم کننده ترین سخنرانی را ایراد کرد و جکی چان از همه بامزه‌تر بود.

جف بریجز و بروس و لارا درن از استالمستر که مدیر انتخاب بازیگران است و به تعداد زیادی از بازیگران غیرسنتی در دهه ۱۹۶۰ نخستین کارشان را داد، تجلیل کردند. بروس درن گفت: «لین استالمستر به تمام نسل من فرصت داشتن این رویا را داد که ما می توانیم اهمیت داشته باشیم. وقتی امشب به خانه رفتید، به آیینه نگاهی بیندازید و بدانید که شما، لین استالمستر، یک صنعت را تغییر دادید.»

اگر این بیش از حد احساسی به نظر می‌رسید، به خاطر این بود که نشانگر نخستین باری بود که یک جایزه اسکار به هر نحوی به یک مدیر انتخاب بازیگران داده می شود: چنین بخشی تا به حال در جوایز اسکار وجود نداشته و مدیران انتخاب بازیگر بعد از سال ها لابی گری موفق شدند در سال ۲۰۱۳ تنها بخشی مخصوص در آکادمی اسکار پیدا کنند.

فیلمی که در بخش نمایش های کوتس نشان داده شد به شدت تاثیرگذار بود به این دلیل که نخستین کار او به عنوان تدوین گر در فیلم «لارنس عربستان» دیوید لین بود که از نظر گستره به سختی می‌توان از آن فراتر رفت و همچنین به خاطر اینکه از دیگر فیلم های او می توان به «مرد فیلی» دیوید لینچ و «خارج از دید» استیون سودربرگ اشاره کرد. کوتس ۹۰ ساله که مورد تجلیل نیکول کیدمن و ریچارد گیر قرار گرفت، گفت: «خیلی حس افتخار و هیجان می کردم، تا وقتی که متوجه شدم باید سخنرانی کنم.»

بعد بن کینگزلی و دان چیدل از وایزمن تجلیل کردند و چیدل از یکدلی و درک احساسی تعریف کردو گفت «در این زمانه چیزی از این مهم تر وجود ندارد که انسانی قابلیت درک دیگران را داشته باشد.»

علاوه بر این ها، خیلی از حضار توانستند کلی لابی گری کنند که ممکن است در حدود سه ماه دیگر در گرفتن یک مجسمه طلایی برای خودشان به آن‌ها حسابی کمک کند.