گفت و گویی خواندنی با لئونارد کوهن

به گزارش بولتن نیوز به نقل از تلگراف، این مصاحبه نخستین بار سپتامبر ۲۰۱۴ و هم‌زمان با انتشار آلبوم «مشکلات مردمی» کوهن منتشر شد.

او در این مصاحبه گفته است: «زندگی در جاده را دوست دارم. خیلی آسان‌تر از زندگی شهری است. یک جوری شبیه زندگی روی یک موتورسیکلت است». چشمان نغمه سرای پیرش چشمکی می‌زند. خیلی سخت خواهد بود که بتوان کسی را یاغی‌تر از این آقای باریک، لاغر، در کت وشلوار خاکستری روی موتورسیکلت تصور کرد.

با این حال از وقتی در سال ۲۰۰۸ مجبور شد از بازنشستگی بیرون بیاید؛ چرا که متوجه شد مدیر برنامه‌هایش که در نهایت سال ۲۰۱۲ به زندان افتاد اختلاس کرده، کوهن زندگی به عنوان یک موسیقیدان را با رغبت آشکاری پذیرفته است.  او گفت: «مجبور بودم به جاده بزنم: ورشکسته بودم، اما توانستم همه علاقه‌ام را در این امر خطیر متمرکز کنم».

وی افزود: «به جز موسیقی تنها کاری که واقعا بلدم انجام بدهم شستن ظرف‌هاست».

به عنوان فردی که خیلی کند کار می‌کرد و ادعا می‌کرد سال‌ها طول می‌کشد تا یک شعر را تمام کند، کوهن ناگهان به یک فرد خیلی پرکار بدل شد. به دنبال آلبوم «ایده‌های قدیمی» که سال ۲۰۱۲ به شدت تحسین شد، کوهن هفته آینده آلبوم جدیدی منتشر می‌کند که به شوخی از آن به عنوان راه‌حلی منفور یاد می‌کند.

او گفت: «بی‌وقفه در حال سیاه کردن کاغذها هستم و دارم صفحه‌ها را پر می‌کنم؛ برای همین همیشه شماری از ترانه‌های نیمه تمام دارم». اما او می‌گوید در همکاری با پاتریک لئونارد تهیه‌کننده‌اش که بیشتر به موسیقی از نظر آهنگسازی و تنظیم نگاه می‌کند، روند صفحه پر کردن را راحت‌تر می‌گیرد.

شاعر کانادایی گفت: «ما دونفر تاثیری متقابل بر هم داریم . نمی دانم نویسندگان دیگر چطور چنین کاری انجام می‌دهند ، اما من تنها حسی از قدردانی دارم از این که بتوان هر کاری را در این جهان پر اشک به انجام رساند».

به نظر می رسد طبق گفته او اشعار به شیوه‌ای خودبه‌خودی و مکاشفه‌آمیز از طریق تجدیدنظرها و پیش از این که کوهن از این که می‌تواند از این که پشت آنها حرکت می‌کند احساس رضایت کند، شکل می‌گیرند.

می‌گوید: «به نوعی خودت را با کار کردن مدام تازه نگه می‌داری. ما حرفه‌ای هستیم. نمی‌توانی منتظر الهام بنشینی. من سعی می کنم هر روز این کار را بکنم» و می افزاید: «وقتی چیزی خوب درمی‌‌آید، باید آمادگی داشته باشی که آن را جلا بدهی، پرداخت کنی، حشو وزوایدش را بگیری. این یعنی کار. اما کار واقعی، چیزی که واقعا می‌خواهی درباره‌اش بنویسی، از جایی واقعا معتبر می‌آید، حسی که کاملا عمیق است و هیچ کنترل آگاهانه‌ای بر آن نداری».

وقتی از او پرسیدم که حس عبور زمان آیا نقشی در این اجرا و روح بخشیدن دارد، او سرش را تکان داد و گفت: «منظور این است که تو آن طرف تپه‌ای و وقتی برای درک کردن نیست». کوهن شنبه ۸۰ ساله شد (مصاحبه مربوط به دو سال پیش است) و به شوخی گفت ممکن است دوباره سیگار کشیدن را از سر بگیرد.

او گفت: «واقعا سیگار کشیدن را دوست داشتم. و خیلی به آن فکر می‌کنم. همین حالا هم دارم به آن فکر می کنم. یکی از واقعیت‌های خیریه زندگی خانوادگی من این است که به سختی تعطیلات، روزهای تولد یا سالگردها را جشن می‌گیریم. برای همین هر کسی یک جوری عمل می کند. من که فکر می کنم این روزها شبیه روزهای دیگر هستند».

او بعد از یک وقفه کوتاه اضافه کرد: «شاید یک سیگار دود کردم».