کشف پرنورترین کهکشان کیهان

به گزارش بولتن نیوز، این کهکشان بسیار پرنور که با نام علمی WISE J224607 شناخته میشود، ۳۰۰ تریلیون برابر خورشید در طیف مادون قرمز (ELIRG ) میدرخشد و دارای سیاه چاله ای فوق العاده پرجرم در مرکز خود است. وسعت این سیاه چاله غول پیکر چنان بزرگ است که ستاره شناسان تعداد محدودی سیاه چاله با این ابعاد را تا به اکنون کشف و مشاهده نموده اند که چنین سرعت رشد بسیار زیادی را نیز دارا باشد. محققان دو نظریه را برای این جرم پرنور ارائه داده اند.

نظریه نخست؛ شامل فروپاشی اولین ستاره جهان است که تنها از هیدروژن، هلیوم و برخی مواد حاصل از انفجار بزرگ ( BIG BANG  ) تشکیل شده است که هیچ راهی برای خنک شدن گرمای ناشی از فروپاشی گرانشی آن نبود و به همین دلیل شرایط هرچه بزرگتر شدن این ستاره فراهم شد.  بنابراین زمانیکه این ستاره عمرش تمام شد، سیاه چاله ای با جرمی صدها برابر جرم خورشید و بسیار بزرگتر از سیاه چاله هایی که تا به امروز میشناسیم به وجود آمد. با این حال، ستاره شناسان معتقدند که زمان زیادی طول خواهد کشید تا چنین سیاه چاله ای در این کهکشان پرنور ساخته شود.

نظریه دوم بر این اساس است که احتمالا گازهای اولیه ای در WISE J224607 به وجود آمده است. در این حالت به جای آنکه یک ستاره رشد کند و در نهایت دچار فروپاشی شود، توده های گازی در جهان اولیه به طور مستقیم به سیاه چاله سقوط کردند.

کهکشان‌ها سامانه‌هایی بزرگ و با اندازه و مرزی مشخّص هستند که از ستاره‌ها، بقایای ستاره‌نماها (شبه ستاره ه)، ماده تاریک، گازها و گرد و غبارهای میان ستاره‌ای تشکیل یافته‌اند و با نیروهای گرانشی به گردِ هم آمده‌اند. کوچک‌ترین کهکشان‌ها دارای پهنایی برابر با چند صد سال نوری، شامل نزدیک به ۱۰ میلیون ستاره هستند. بزرگ‌ترین کهکشان‌ها تا ۳ میلیون سال نوری پهنا دارند و شامل بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ میلیارد ستاره هستند. ماده تاریک در اخترشناسی و کیهان‌شناسی، ماده ای فرضی است که چون از خودش نور گسیل یا بازتاب نمی‌کند، نمی‌توان آن را مستقیماً دید اما از اثرات گرانشی موجود بر روی اجسام مرئی، همانند ستاره‌ها و کهکشان‌ها، می‌توان به وجود آن پی برد. درک و تجسم ماده تاریک آسان نیست اما در دانش ستاره‌شناسی حائز اهمیت است

کاشفان WISE J224607 در حال بررسی دیگر پارامترهای تاثیر گذر بر رشد بسیار سریع این سیاه چاله هستند.