چرا نوجوانان نسبت به تغذیه خود حساس می شوند؟

به گزارش بولتن نیوز، رشد جسمی سریع نوجوانان با تمایل شدید به تغذیه بیشتر همراه است. در دوره نوجوانی همچنین رشد پسران بیشتر از دختران است. نوجوانانی که در این دوره مشکلات تغذیه ای داشته باشند, با کمبود کلسیم, آهن و روی مواجه می شوند. در حالی که در این شرایط برخی از نوجوانان توجه فوق العاده ای به وزنشان دارند و می خواهند چاق نشوند.

 

دختر نوجوان

موضوع تناسب اندام به خصوص برای دختران به قدری مهم است که آنان ممکن است نسبت به چاق شدن حالت وسواس پیدا کنند

 

در آغاز بلوغ تغییرات جسمی و ناهمانگی رشد بدن (مثل بزرگ شدن ناگهانی دست ها, پاها و بینی)  نوجوان را حساس می کند. در حالی که پسران و به خصوص دختران در آغاز دوران بلوغ به ظاهر بدنی و تناسب اندام های خود اهمیت زیادی می دهند به حدی که ممکن است این موضوع باعث تغییر در رفتار و وضع تغذیه آنها شود.

 

در نتیجه برخی از نوجوانان دچار اختلالات جسمی می  شوند که به چگونگی تغذیه آنها مربوط است. این اختلالات جسمی مربوط به تغذیه عبارتند از: چاقی بیش از حد و پرخوری, بی اشتهایی عصبی و پراشتهایی عصبی.

 

موضوع تناسب اندام به خصوص برای دختران به قدری مهم است که آنان ممکن است نسبت به چاق شدن حالت وسواس پیدا کنند. ادامه این وسواس احتمال دارد که به بروز نوعی بیماری به نام بی اشتهایی عصبی در نوجوان بینجامد. در این بیماری نوجوان در حالی که دچار لاغری مفرط است, خود را چاق تصور می کند.

 

نقطه مقابل بیماری بی اشتهایی عصبی, پراشتهایی عصبی است که یک اختلال غذایی همراه با ابتلای مکرر به پرخوری و مصرف مقادیر فوق العاده زیاد مواد غذایی تا حد پس آوردن آنهاست. این بیماری نیز در دختران شایع تر است. این دسته از نوجوانان به رغم تلاش برای کمتر خوردن هرگز موفق به کنترل خود نمی شوند. چون همیشه احساس گرسنگی مفرط دارند. وزن این افراد معمولاً در محدوده متناسب با سن و قدشان باقی می ماند. اگرچه نسبت به وزنشان وسواس و حساسیت دارند. پراشتهایی عصبی با پرخوری تفاوت دارد. درصد افرادی که دچار پرخوری می شوند بیش از کسانی ست که گرفتار پراشتهایی عصبی می شوند.