فرار به جلو مدیر ایرانی رنو / چرا رنو باید به ایران غرامت بدهد؟

گروه اقتصادی:از روزی که اولین خودروهای تولید شده از پروژه ال 90 به مردم تحویل شده، نزدیک به 9 سال گذشته،9 سالی که با فراز و نشیب های بسیاری روبرو بوده است.اگرچه سطح رضایت عمومی از خودروهای پروژه ال 90 (خودروی تندر و آریسان) در حال حاضر در حد قابل قبول است،اما آنچه مردم و افکار عمومی را نسبت به شرکت رنو حساس کرده،عمل نکردن مدیران آن به قول ها و وعده هایی است که می دهند.


به گزارش بولتن نیوز،هنگامی که در سال 84 مذاکره برای تولید تندر براساس پلت فورم مشترک ال90 نهایی می شد،مدیران رنو اعلام کردند که قیمت خودروی توافق شده برای تولید در ایران 6 هزار دلار خواهد بود. با احتساب قیمت هر دلار که آن زمان نزدیک به هزار تومان بود،این خودرو طبق محاسبات باید بین 6 و نیم تا 7 میلیون تومان باید به فروش می رسید.حال آنکه دو سال بعد ازعقد  قرارداد وقتی خودروهای تولید شده،روانه بازار شد،علی رغم آنکه نرخ دلار تغییر چندانی نداشت،اما تندرهای تولید شده 16 تا 18 میلیون تومان به بازار عرضه شد.قیمتی که موجب اعتراض مردم شد،اما خودروسازها پاسخی به این اعتراض ها ندادند. از طرفی براساس قرارداد رنو با خودروسازان ایرانی قرار بود،علاوه بر تندر بر پلت فورم ال 90 خودروهای دیگری تولید شود که این وعده هم به فراموشی سپرده شد.

اذعان به بازار پرسود ایران

پیمان کارگر مدیر ایرانی  شرکت رنو، 6 سال است بازار ایران را رصد می کند،یعنی از تاریخ 11 خرداد 1389 تا امروز.

ظاهرا قرار بوده مدت ماموریت او سه ساله باشد،اما 6 سال طول کشیده. کارگر 6 سال است در ایران و البته منطقه خاورمیانه که رنو محصولاتش را به آنها می فروشد و یا تحت نظارت مونتاژ می کند، فعالیت می کند.

 پیش از او مدیر شرکت ایرانی- فرانسوی رنو پارس را آندریاس گابریل و پس از او ژان میشل کربل بر عهده داشتند.کربل در مهرماه 86 زمانی که هنوز تحریم های بین المللی به اوج خود نرسیده بود، در آخرین نشست خبری  خود در تهران به خبرنگاران گفته بود: «رنو يك شركت خصوصي فرانسوي است و ما به قراردادهايي كه بسته ايم احترام مي گذاريم.» اما طولی نکشید که همین شرکت خصوصی که مدعی بود به قرارداد با ایران پایبند است،تحت تاثیر تحریم ها روابط خود را با خودروسازان ایرانی به حداقل رساند.


با لغو تحریم ها باز هم سروکله رنو مثل همتای دیگرش یعنی پژو پیدا شده ،چرا که آنها بازار ایران را بکر و پرسود می دانند. رنو  قائم‌مقام ایرانی الاصل خود را برای دفاع از قرارداد و محصولاتش به میان خبرنگاران فرستاده تا  بگوید،آنها هم از تحریم ها زیان دیده اند.پیمان کارگر رنو در منطقه هند و خاورميانه در حالی در نشست خبری خود نسبت به زیان ٥٠٠ ميليون يورويي این شرکت در دوران تحریم ها مدعی بود كه  این شرکت براساس یک قرارداد سرمایه گذاری مشترک (جوینت ونچر) با خودروسازان ایرانی همکاری خود را آغاز کرده و مطابق آن قرارداد هرکدام از طرفین اگر از مفاد قرارداد سرپیچی کنند،باید به طرف مقابل ضرر و زیان بدهد.

ضمن اینکه نباید فراموش کرد که  طرف قرارداد رنو در ایران،دولت نیست ودو شرکت خصوصی است، لذا خروج یک طرفه رنو نشان می دهد که این شرکت قابل اعتماد نیست.

از سویی کارگر به روشنی اعلام کرده که چون شرکت متبوعش در مدت تحریم ها زیان دیده ،قصد دارند برای جبران وارد بازار ایران شود. او در این رابطه گفته است:« ما قبول داريم كه در دوران تحريم به صورت صددرصد موفق نبوديم و ما نتوانستيم كاري را كه مي‌خواستيم انجام دهيم. اما دليل اصلي‌اش هم تحريم بود؛ اما به هر حال در بازار مانديم و خود را براي برنامه پس از تحريم آماده كرديم، دليلي ندارد چون صددرصد در زمان تحريم موفق نبوديم از بازار ايران كنار برويم، بلكه بايد فرصت داد تا همه خودروسازان و از جمله رنو در ايران كار كنند، چرا كه نبايد خودروسازان فرانسوي، كره‌اي، ژاپني، آلماني و حتي ايراني را به دليل عدم موفقيت كنار زد.»